Ondanks meerdere verzoeken voor een termijnstelling in de heropende zaak tegen pastoor Schafraad, kunnen we wel stellen dat wat we al begin 2015 bevroedden, deze nieuwe klachten uitgesmeerd worden tot na zijn vertrek u
it de koepelkerk te Maastricht. De fanclub van pastoor Schafraad bestaat niet alleen uit donateurs om de man heelhuids over de streep te trekken maar ook Limburgse media duwen deze zaak andermaal in de doofpot. Dat in dit land geen censuur zou plaatsvinden heeft men goed gekeken naar Kim-Jong-Un uit het verre Oosten die er wel van houdt om iedereen de mond te snoeren. Alleen wij hebben schoon genoeg van het traineren en de hooghartige windstilte op de burelen bij het meldpunt, die in de persoon van commissie voorzitter Schepen al liet blijken niet op de hoogte te zijn van sommige feiten. Deze onwil is gebaseerd om eenzijde informatie verstrekking waar de klagers uiteraard het onderspit delven, moeten delven want er zijn blijkbaar grotere belangen.
Pastoor Schafraad wist van het misbruik op het internaat Bleijerheide maar liet ten opzichte van mij al in 2006 weten: ‘dat ie daar nooit van gehoord had’. De zwijgplicht dwingt deze broeders te
huichelen en te liegen. De nalatenschap van de arme franciscaanse broeders ligt in Ohio, USA waar de KNR een rekening wil indienen om het geld uit de coulance regeling terug te vorderen. Hoe groot de bedragen zijn worden wij uiteraard niet over bijgepraat. Ook kan het zijn, bij andere ‘geheimhoudingen’ zoals die door de kerk zelf worden nagestreefd (crimen sollicitationis), dat de bewuste poging om misdaden te verzwijgen weleens juridische gevolgen kan hebben in het internationaal recht / strafhof. Nu het Vaticaan zelf onderzoek doet naar alle bisschoppelijke misbruik zaken zullen wij het niet nalaten ons steentje daartoe bij te dragen. Ook ik sta binnenkort wederom voor een commissie, zij zullen twee partijen moeten horen, het bisdom Roermond die Gijsen nog steeds zien als de vlijtige, spirituele onthoudingsgoeroe, want het gaat over bisschop Gijsen, en ondergetekende woordvoerder / voorzitter MCU die betast werd door pater (Gijsen) in 1961.
Het bisdom Roermond verdedigd zich met een passage uit het boek ‘Rolduc’ van Twan Geurts (pagina 95) de geschiedschrijving die de kerk zelf graag ter hand neemt, staat in schril contrast met de 
boetedoeningen van bisschop Wiertz en pastoor Kurris tijdens onthulling misbruik kunstwerk ‘de weg naar verzoening‘ in de OLV basiliek Sterre der Zee in April 2014, hadden ze toch toch uit de portretten over Gijsen van Twan Geurts beter moeten weten over de vlijt en brave theologie lessen die Gijsen volgde (door paus Ratzinger bijgespijkerd in Bonn). Ik zou niet op de grond gaan kreunen voor een man die toch deze prachtige, volgzame, heilige levenswandel vervulde. De man Gijsen had geen tijd voor pleziertjes. Met dit soort beelden, schmuck /poeha, zijn we opgevoed in Limburg. De broeders, meneer pastoor kan niets fout doen, aardse aandoeningen ten spijt wanneer ze geconfronteerd worden met al deze kinderellende, ook grote zondaars blijken te zijn, gaan ze onmiddellijk op de mea culpa toer. Na ‘de weg naar verzoening‘ (kunstwerk Pierre Habets) vraag ik me af wat er nog te verzoenen valt …niets meer want Bertje moet geïsoleerd blijven. Katholieke radio / tv omroep L1 had de opnames al gewist daags na rede ondergetekende, het nationale nieuws de gegrond verklaring van bisschop Gijsen moest uit de lucht vandaar deze transparante uitbarsting over al die spelletjes tussen kerk, media en de sexcrime onthullingen van de vorige eeuw door MCU. De vliegen komen steeds terug meneer Wiertz…hoe hard je ze ook van je afslaat.