geachte meneer Schafraad, pastoor, voorheen broeder Eymard op het franciscaanse jongenspensionaat te Bleijerheide, voor ons, jongens van het internaat, Dino.
Nog een nachtje slapen en u doet uw laatste mis en gaat u met emeritaat. Ik weet niet of ik deze gelegenheid te baat mag nemen om van mis…missie te maken want uw missie was als priester de boodschap van Jezus te verspreiden. Zijn oprechtheid en verbondenheid met de armen, de mensen die gebukt gaan onder geweld en onderdrukking, zij die worden misleidt, de misbruikten allen hebben de boodschap van Jezus nodig en u, mede volgeling van Christus, verspreiden het woord. In 2006 heb ik contact met u opgenomen in verband met de voorbereiding van een documentaire ‘Tussen Kathmandu en Bleijerheide’. Ik heb in het parochiehuis, vlak naast de Koepel kerk met u gesproken over misstanden, misbruik op dit internaat. U was verbaasd, geschokt en uw reactie was ‘hier heb ik nooit van gehoord‘. Nooit van gehoord! Ook toen ik aandrong of de broeders er ook onderling niet over spraken, in de refter, tijdens de meditatieve lunchpauzes wanneer alle jongetjes op school zaten, ‘nee, nooit van gehoord’. U had het te druk met piano leren spelen want ik hoorde u altijd tot mijn groot plezier mooie piano klanken vertolken, wanneer wij in de rij, vanuit de klas, de speelplaats mochten opstuiven.
Mijn herinneringen kwamen in brokken terug, na enkele gesprekken met u viel het kwartje ‘u bent die piano broeder’ nadat u uit de losse pols iets voor me had gespeeld. Het stuk kwam me niet bekend voor dus ik vroeg van welke componist het was? U schudde met uw hoofd, bescheiden maar het was eigen werk, dank voor deze aubade. Hoe graag had ik, in 1961 al, les van u gehad maar mama kon de arme broeders niet betalen.
Het heeft tijden geduurd voordat u zich ook maar iets kon herinneren. Samen zaten we in Maart 2010 nog in Rondom 10 van de NCRV voor u het woord kreeg, ging u eerst klagen bij de redactie nadat ik u vertelde dat nieuwe 
informatie bij MCU was binnen gekomen, informatie die u niet blij maakte. U snelde naar Ferdi Schrooten, NCRV redactie om het een en ander duidelijk te maken, in mijn ogen, te manipuleren. In de uitzending werd de afspraak dat ik iets over Bleijerheide ging zeggen, deskundig vermeden (hoe zit het met uw hormonen meneer Smeets??). U riep nog dat u van niets wist en niemand meer kon vragen want de broeders waren immers allemaal overleden. Een klein leugentje want broeder Alphons, niet uw beste vriend, leeft nog in Gemmenich, België en Valentinus zit in een zorginstelling, te Kerkrade. Valentinus heeft nog uw hulp in geroepen over een klacht van een lotgenoot uit Breda, er werd indirect toegeven dat misbruik had plaats gevonden, alleen een handtekening werd er niet onder gezet. Slim, manipulatief en een manier om zaken te vertroebelen en te vertragen.
Inmiddels is de informatie over het internaat waar u decennia verbleef bij gespijkerd want u heeft er veel over gehoord in de media of gelezen op dit blog, dermate veel dat u een dure advocaat in de armen heeft genomen om alle aantijgingen, ook de hernieuwde klachten tegen u, om die vol tegen te spreken. Uiteraard mag u zich verdedigen, echter eerst verdedigd u zich met ‘een persoonsverwisseling’ het moest iemand anders zijn geweest, en daarna tovert u een andere piano broeder ten tonele, een zekere Solanus waar zelfs bij archieven dienst kloosterordes St Agatha geen personeelskaart over te vinden is. Via een geregisseerd interview in de krant (De Limburger) kon u zich toch het een en ander herinneren. Seksepietje, pater Landric en die broeder waar je snel je broek moest laten zakken, Bulletje. Het meldpunt is op de hoogte Dino, al jaren.
Het zou jammer zijn, en het zou uw martelaarschap alleen maar versterken als u vlak voor uw emeritaat, nog een gegrond verklaring te horen krijgt. Want wie weet in uw omgeving, uw parochie, de media, dat er nieuwe klachten tegen u lopen? Natuurlijk gewoon niet luisteren naar die onzin van klagers en zeker niet MCU, mea culpa mea culpa geschreeuw van een stel etterbakken. Wees gerust bij het meldpunt doen ze het rustig aan wanneer uw naam valt, er moet het een en ander uitgezocht worden in de archieven die ver voor Deetman, al vernietigd zijn. De arme broeders weten wat vluchten is met het nalatenschap bootje naar the big spender USA, Ohio.
Voor u is het over, voor mij ook want ik neem afscheid van u zoals ik ook als dertien jarige jongen afscheid nam van internaat. Ik zat op de rand van mijn bedje, koffertje naast me wachtend op mijn moeder of ze me echt zou afhalen want ik wilde er geen seconde langer verblijven. Dino, wat haatte ik dit internaat, het seksueel geweld en de manipulaties…u heeft al die manipulaties niet afgeleerd en dat had van u een Christen gemaakt…nu is het over en ik zal geen woord meer over u schrijven, noch zeggen en oh ja piano spelen heb ik zelf geleerd.
Bert Smeets nr. 33