https://www.youtube.com/watch?v=Ak9UClCNzGM&feature=youtu.be

Wederom lopen nieuwe klachten tegen bisschop Gijsen in Elshout, Drunen en Spaubeek. De laatste klacht is pas na mijn ongegrond verklaring vrijgegeven waarmee men (het meldpunt) doelbewust vertraagd dan wel steunbewijzen onthoud. Over een doofpot gesproken, de RKK kan maar moeilijk met zijn oude gewoontes breken.

Dan de bekend making van de heer Deetman om de kerk te hulp te schieten is natuurlijk een gotspe, de kerk vraagt hulp om de doofpot rond de schikking geheime deals, in kaart te brengen. Deetman wil dit meenemen in zijn monitor reportage waarna alle stukken vernietigd worden. We schrijven er al maanden / jaren over maar zoals vanouds wordt MCU gemuilkorfd want naar ons wordt niet geluisterd. Een doofpot dingetje zijn de nieuwe klachten tegen mgr Gijsen; het komt niet in de pers / het nieuws want… onze open, zogenaamd onafhankelijke pers heeft goede relaties met de kerk en politiek. Dus mocht u dit bericht tegen komen in de media dan spreekt u met een ware vertegenwoordiger van de vrije pers!

De bijzondere commissie komt bij elkaar in bijzondere kamers van een Kafkaësk meldpunt. Allemaal om een bijzonder onderzoek te plegen. Nou, laat dat onderzoek maar weg want er  gebeurt meestal niets, althans maanden doet men over futiliteiten en als men iets vind dan zijn het eenzijdige, vooringenomen standpunten die daders ontzien. Steunbewijzen, daarvan zei dhr. Stevens ‘ieder steunbewijs is er één‘ kan men langzaam vervangen door ‘ieder steunbewijs sturen wij heen‘, op de stapel andere feitencomplexen of plaatsen des onheils. De bijzondere kamer vind bijzondere redenen om steunbewijzen te ontzien, te vergrendelen of er is sprake van ‘het hoort niet bij de opdracht’? De opdracht van wie? Wie is deze opdrachtgever, dit onzichtbaar stuk metaal dat door steunbewijzen raast en van een parallel procedure een strafzaak met verminderde verjaring maakt. Deze ‘bijzondere kamer’ creëert schuld en boete op het lijstje van de slachtoffers wanneer zij opkomen voor alle steunbewijzen. Er heerst selectieve inbreuk op de steunbewijzen, vanaf het begin rommelt men maar wat aan met de steunbewijzen. Eerst zijn ze niet te vinden, dan komt er een centraal punt waar de JA’s steunbewijs kunnen ophalen en zelfs dan komen andere klachten doelbewust maanden later aan de orde. Ondertussen worden mondige, kritische klagers geschoffeerd met het aloude katholieke middel der excommunicatie. De JA’s doen in veel gevallen alleen aangeven wat de procedure verlangt maar lopen achter in het verwerken van de informatie, die voor een groot deel gestuurd wordt…daar waar het kan.

 

PETITIE DATA SEKS

Wij zijn het eens met de stelling dat geen enkele informatie uit de koker van meldpunt procedures gebruik mag worden voor wetenschappelijk onderzoek door welke partij dan ook. Sterker: wij willen de oneigenlijke, onvolledige, onjuiste informatie terug die door sturend verhoor hebben plaatsgevonden. De privacy van mensen die in deze eenzijdige procedures alles op tafel hebben moeten leggen is in het geding. De daders en haar organisaties hebben daartegen in volledige privacy en onder geheimhouding zich kunnen schuilhouden (wie haben es nicht gewusst). Nergens is er sprake van een wetenschappelijk onderzoek naar de daders zoals voorzitter Rob van de Beeten van de stichting B&T in het jaarverslag 2015 eenzijdig refereert, slechts de slachtoffers zijn in beeld.

De data / informatie in de procedures zijn gevolg van een gelimiteerd, eigen onderzoek van RKK.

Het Meldpunt RKK zal iedereen persoonlijk toestemming moeten vragen.

Nederland-België RKK wedstrijd onder de tafel voetbal

Twee landen, twee verschillende aanpak misbruik / geweld RKK. De Rooms katholieke kerk is uiteraard niet gebonden aan de wetten van een specifiek land. Nee, de kerk is internationaal en gaat ver boven onze wetten, het rijkt tot in het hiernamaals daar telt overigens de verjaring niet, Petrus is niet gebonden aan een decennium of generatie. De kerk, het hoeft niet te buigen voor wetten die de staat aangaan wanneer verkrachtingen, moord of andere delicten jaren later, te laat boven de tafel kikkeren. Ook al is duidelijk dat er schuldig verzuim heeft plaats gevonden want dat moet inmiddels duidelijk zijn voor de snoeiharde top van de RKK. De gehele samenleving treft dezelfde blaam want ook buiten de poorten van internaten, parochies wist men wat er aan de hand was. Rik Devillé schreef eergisteren op ons blog over de verjaring van het schuldig verzuim:

Inroepen dat feiten verjaard zijn… laat dat aan de rechter over. Bestook de makers van die wetten als deze wetten ouderwets en uitgehold zijn geraakt. Dat kan in deze samenleving. Dat heet gewoon democratie. Dat kan nog steeds niet in de katholieke kerk van paus Franciscus. Het spijt mij dit te moeten schrijven.

(MCU) Het spijt me geenszins om te moeten constateren dat de Nederlandse aanpak tussen de wallen van het seksueel geweld zijn gevallen om de eigen procedure te bevorderen met eigen rechters, eigen deskundigen die het predikaat onafhankelijk op hun brave inborst gestrikt kregen. Een parallel universum met een zak geld bij de regenboog van de steunbewijzen. Een organisaties die de neiging tot zelfverheerlijking heeft kan moeilijk de rotte appels herkennen want ze zijn het immers zelf.

 

Als Werkgroep Mensenrechten in de Kerk voelen wij ons aangesproken door de analyse van rector Rik Torfs (DS 11/04/2016) over de ‘De schoonheid van de mensenrechten’.

“Een kwart eeuw geleden was de samenleving verdraagzaam, en de paus streng. Vandaag is het andersom”, besluit hij.

Als ik mij niet vergis maakten wij precies een kwart eeuw geleden zwarte zondag mee (24/11/1991). Het toenmalige Vlaams Blok behaalde 25 jaar geleden 12 zetels. In 2014 nog 3.

In diezelfde jaren ’90 legde de toenmalige Poolse paus voor eeuwig en altijd vast dat vrouwen nooit priester zouden kunnen worden. Uit de echt gescheiden personen en mensen die in andere wettelijke samenlevingsverbanden leefden werden niet erkend en gediscrimineerd. Het recente document van de Paus Amoris Laetitia waarin Zijne Heiligheid het heeft over het huwelijk en aanverwante relaties is warm en liefdevol van toon. Geen bokshandschoenen. Integendeel, de taal is Zuiders en warm. Maar de besluiten zijn dezelfde als die van de Poolse paus van 25 jaar geleden. Zacht in de pastoraal, hard in de doctrine. Hard vooral ook in de toepassing ervan. Of is er toch één lichtpuntje? Uit de echt gescheiden gelovigen zullen voortaan toch de communie kunnen ontvangen. Maar daar moet eerst een plaatselijk bisschop zijn toelating voor geven. Lees: pas na een schuldbekentenis kan vergiffenis volgen. Maar voor de rest blijft alles streng én onrechtvaardig bij het oude. Vrouwen zijn nog steeds niet gelijkwaardig aan mannen, want ze kunnen nog steeds geen sacramenten toedienen en niet alle bestuursfunctie in kerken en parochies krijgen. Het huwelijk blijft ook exclusief voor mensen van een verschillend geslacht. Wie is hier uiteindelijk het meest verdraagzaam? Wie is hier het meest geëvolueerd de laatste 25 jaar? De Roomse kerk of de Vlaamse samenleving?

Of de regelgeving van Rome de westerse samenleving nog veel zal beïnvloeden?Ik geloof het niet. Niemand moet zich verplicht voelen te behoren tot die kerk. In deze samenleving zijn er goddank vele wegen die naar geluk kunnen leiden. Zelfs binnen de katholieke kerk, ondanks Rome.

Pijnlijker vind ik de uitspraak van Torfs waar hij tussen de regels door een verwijzing maakt naar het dossier seksueel misbruik in de kerk. “Hoe straf je een dader zonder hem te ontmenselijken, zonder hem te folteren of te doden?” Ik denk niet dat bij vele mensen, zelfs bij de slachtoffers van een seksueel misdrijf, deze gedachte speelt. Slachtoffers wensen enkel dat er een degelijke procesvoering wordt gehouden. Degelijkheid houdt ook in dat allen die de misdaad mogelijk hebben gemaakt ter verantwoording mogen worden geroepen. Denk maar aan het dossier van het schuldig verzuim in de katholieke kerk in het misbruikdossier. Waarom zou er op z’n minst geen proces mogen worden gevoerd? Inroepen dat feiten verjaard zijn… laat dat aan de rechter over. Bestook de makers van die wetten als deze wetten ouderwets en uitgehold zijn geraakt. Dat kan in deze samenleving. Dat heet gewoon democratie. Dat kan nog steeds niet in de katholieke kerk van paus Franciscus. Het spijt mij dit te moeten schrijven.

Ook het schuldig verzuim van bisschoppen en oversten moet voor de rechter gebracht kunnen worden. Slachtoffers eisen geen gelijk, enkel een degelijk proces. Slachtoffers eisen niet dat daders en zij die hen beschermen gefolterd of gedood zouden worden, zoals Torfs dramatiseert. Slachtoffers eisen gewoon dat er op een eerlijke en degelijke juridische wijze gezocht wordt naar hoe het delict in mekaar zit en hoe het zo ver is kunnen komen dat daders zijn kunnen blijven doorgaan met zondigen, nadat hun oversten, precies omdat ze van het misdrijf op de hoogte waren, hen hiervoor menigmaal hebben herbenoemd op nieuwe plaatsen.

Suggereren dat slachtoffers op wraak uit zijn, als argument gebruiken dat de samenleving meer onverdraagzaam is geworden, is dat niet al te kort door de bocht om te beweren dat dé mensenrechten in gevaar zijn? Waarom zouden de heilige mensenrechten in gevaar gebracht worden als slachtoffers van historische misdrijven gewoon naar de rechter stappen? Zij willen geen daders verkrachten of vermoorden. Zij willen erkenning van wat is gebeurd. Zij willen genezing voor de gehele samenleving die al te lang gebukt ging onder het kerkelijk taboe van het doodzwijgen.

Zolang er geen rechtszekerheid gewaarborgd is voor allen, is de rechtstaat aan verbetering toe. Het kerkelijk middeleeuws principe dat kinderen en vrouwen het bezit zijn van de man ligt nog steeds aan de basis – ook in de westerse rechtspraak – dat de mensenrechten van kinderen en vrouwen een strijdbaar item moet blijven. Ik ga er niet van uit dat kinderen en vrouwen, om die gelijkberechtiging in kerk en samenleving te bekomen, er op uit zijn te folteren en te doden. Maar is  het effen toegelaten dat zij hun stem verheffen?

Mensen rechten gebeurt nooit door mensen te vernederen. Wie van criminele feiten beschuldigd wordt of wie er van beschuldigd wordt criminelen een hand boven het hoofd te houden hebben recht op een eerlijk proces. Slachtoffers er van verdenken dat zij er op uit zijn het ‘oog om oog, tand om tand’ toe te passen, is dat niet hetzelfde als die diezelfde slachtoffers er van te beschuldigen dat zij nog in de Oud Testamenttijd leven?

Komt de schoonheid van de mensenrechten niet pas écht tot haar recht als kinderen, vrouwen en mannen, allen gelijkwaardige kansen krijgen op de verdediging van die rechten? Mocht die stap ook in de katholieke kerk gezet kunnen worden, het zou een overwinning zijn voor die zo geliefde mensenrechten wereldwijd en misschien zelfs van de katholieke kerk.

Rik Devillé

www.mensenrechtenindekerk.org