Een jongetje vroeg aan zijn moeder: ‘moeder wie heeft de hond geschapen’?

De moeder bezig om alles op tijd klaar te stomen dacht niet eens na en antwoordde:

‘God, jongen God heeft de honden gemaakt’.

De jongen bleef even voor zich uit staren en vroeg beleefd, ‘wie heeft de vlinders gemaakt, mam’?

‘De vlinders, oh mijn jongen dat is een subtiel  kunstwerk met een super ultra licht vleugel systeem dat zijn weerga niet kent. Een bewijs van Gods adem’!

De jongen zag dat zijn moeder het allemaal goed bedoelde en vroeg, ‘en wie heeft de mens gemaakt’?

‘Oh, de mens produceert uh, dat doe wij zelf jongen maar ook God heeft dit ontwerp eerst door zijn magische handen laten gedijen’.

‘Waarom wil de mens dan blaffen en zich voelen als een vlinder, mama’?

‘Wie is hij die Mijn raad duister maakt met woorden zonder kennis? Omgord nu als een man uw heupen, dan zal Ik u ondervragen. Maak Mij eens bekend: Waar was u toen Ik de aarde grondvestte? Maak het bekend, als u echt inzicht hebt. Wie heeft haar afmetingen bepaald? U weet het immers wel. Of wie heeft het meetlint over haar uitgespannen? Waarop zijn haar pijlers neergezonken? Of wie heeft haar hoeksteen gelegd, toen de morgensterren samen vrolijk zongen en al de zonen van God juichten? Of wie heeft de zee met deuren afgesloten, toen zij losbarstte en uit de baarmoeder naar buiten kwam, toen Ik haar een wolk gaf als kleding en de donkere wolken als haar omslagdoek. Ik stelde haar Mijn grens en plaatste een grendel en deuren en zei: Tot hiertoe mag u komen en niet verder, hier zal zich een grens stellen tegen de hoogmoed van uw golven. Hebt u in uw dagen de morgen ontboden? Hebt u de dageraad zijn plaats gewezen, om de einden van de aarde vast te grijpen, zodat de goddelozen van haar afgeschud worden? De aarde verandert als leem door een zegel en de dingen krijgen vorm als een kleed. De goddelozen wordt hun licht onthouden en de opgeheven arm wordt gebroken. Bent u gekomen tot aan de bronnen van de zee? Hebt u gewandeld op de bodem van de watervloed? Zijn de poorten van de dood aan u geopenbaard? Hebt u de poorten van de schaduw van de dood gezien? Reikt uw inzicht tot de breedten van de aarde? Maak het bekend, als u dit allemaal weet’ (Job 38:1-18)

Iedereen een mooi volle maan weekend….

Vijf jaar nadat het seksueel misbruik van Roger Vangheluwe aan het licht kwam, wil de VRT (Koppen) begin april een reportage maken met slachtoffers van seksueel misbruik door een geestelijke. Het blijft belangrijk dat deze problematiek niet opnieuw in de doofpot geraakt. Dat mensen blijven beseffen welk onherstelbaar leed aan slachtoffers is aangedaan. Daarom heeft de VRT de stem van de slachtoffers nodig. Zij zijn de enige die oprecht kunnen navertellen wat hen is aangedaan en welke gevolgen het nog steeds heeft op hun leven.

 

U of iemand uit uw gezin, omgeving, werk, kerk, organisatie of school was in het verleden ook slachtoffer van seksueel misbruik door een geestelijke.

Wilt u meewerken aan de voorbereiding van dat Koppen-programma laat ons dat dan zeker weten, via dit mailadres.

U kan uiteraard uw reactie ook rechtstreeks sturen naar Katrien Vanderslycken of Machteld Libert van de VRT.

Wat je best uitkomt.

Hun mailadressen zijn:

katrien.vanderslycken@vrt.be

machteld.libert@vrt.be

Groeten,

Linda, Staf, Marc, Norbert en Rik

www.mensenrechtenindekerk.be

Honderden meisjes uit de omgeving van de Britse universiteitsstad Oxford zijn mogelijk slachtoffer geworden van seksueel misbruik door criminele bendes. Volgens een onderzoekscommissie zijn in zestien jaar tijd mogelijk wel 373 meisjes slachtoffer geworden omdat ze niet serieus werden genomen.

Kinderen werden niet serieus genomen, waar doet ons dit toch aan denken? Nog steeds moeten we uitleggen waarom we niet gesproken hebben toen wij in de weekends naar huis mochten. Als je zei, ‘ik wil niet meer naar internaat‘, met naast je een koffertje met schone kleren, een  snoepje, halve reep chocola om richting de arme broeders Franciscus te worden gebonjourd, werd je stilzwijgend bij de arm genomen, ‘opschieten jongen’! De auto komt zo met nog een ander jongetje waar de ouders het druk hadden, een zaak, een slagerij en geen tijd voor kinderen, sommige gezinnen hadden ook teveel kinderen daar zat altijd wel een broedertje/ nonnetje in spé tussen.

Goed, de ellende met misbruik is niet over en zeker niet wanneer je niet aan waarheidsvinding doet, een apart landje dat Nederland met Samson en Deetman onderzoek resultaten waarheidsvinding niet aan de orde was daarmee dit heikele onderwerp van de agenda’s haalt. Echter ieder misbruikt, met geweld onderdrukt kind zal waarheidsvinding blijven eisen in het verleden of in de toekomst.  De ontkennings cultuur moeten wij stoppen. Zelfs in Engeland roept de premier ‘we can’t walk on by‘ een nationaal probleem maar daar waren we hier toch allang van overtuigd…..waarheidsvinding?

https://www.youtube.com/watch?v=L0wCuwUneSM

Hoezo… COUNT DOWN?

Op de website van KLOKK is een count down teller voor het aantal dagen, uren, minuten en seconden tot aan de nieuwe formele sluitingsdatum, nl. 1 mei 2015.

Nog altijd melden zich mensen met hun verhaal over wat hen destijds is overkomen, wekelijks toch nieuwe meldingen van mensen die een klacht in voorbereiding nemen.

Niet vreemd als je bedenkt dat niet het onderzoek van Deetman en het rapport nog bepalend zijn voor het melden, maar heel persoonlijke omstandigheden, zoals de gezondheid die verder achteruitgaat, op een leeftijd komen dat je dit stukje verleden toch nog wilt opruimen, ouders die overlijden die je altijd gespaard hebt en die je met je melding nu niet meer hoeft te confronteren.

Redenen genoeg. Daarom vindt KLOKK een discussie over een sluitingsdatum onzinnig. Behandeling van je melding is nl. een morele verantwoordelijkheid van de RKK en deze morele verantwoordelijkheid wordt niet beperkt door een datum.

Vorig jaar al heeft KLOKK aangegeven dat wij vinden dat de RKK een blijvende morele verantwoordelijkheid heeft naar de slachtoffers om naar hun verhaal te luisteren, te erkennen wat hen is aangedaan, spijt te betuigen over de grote gevolgen die dit heeft gehad. De RKK blijft verantwoordelijk voor het bijdragen aan het herstel. Materieel en immaterieel.

De motie Van der Steur had betrekking op de oorspronkelijke sluitingsdatum 1 juli 2014, maar is toepasbaar op de datum van 1 mei 2015. Wij vragen om uitvoering van deze motie. Leest u maar!

file:///C:/Users/KLOKK/Downloads/

Van_der_Steur_c.s._over_coulance_met_slachtoffers_

die_klachten_na_einddatum_1_juli_2014_indienen.pdf

Zoals eerder in juni 2014 door ons is kenbaar gemaakt kunnen en willen wij meewerken aan oplossingen voor meldingen die na 1 mei 2015 worden ingediend. KLOKK is niet gebonden aan een afspraak over 1 mei 2015, zoals schriftelijk vastligt tussen VPKK en KNR en BC.

Wij willen op alle fronten dejuridisering. Daar zijn genoeg redenen voor: Steeds meer lotgenoten melden zich vertwijfeld bij ons over de klachtenprocedure, het traject is loodzwaar en voelt alsof zij ter verantwoording worden geroepen.

Sommige advocaten van aangeklaagden gedragen zich als Amerikaanse advocaten in een schadeproces. Onbeschaamd en zonder empathie met het slachtoffer te tonen, wordt op details de zaak eindeloos gerekt. Dit is slopend voor slachtoffers. Dit mag bekend zijn bij de raadslieden en zeker bij de opdrachtgevers, de aangeklaagden.

Opvallend is dat aan klagers  bewijslast wordt gevraagd, terwijl de aangeklaagden zich erop beroepen dat in hun archieven niets (meer) is te vinden. Niet vreemd, als deze archieven zoek zijn of zijn vernietigd, of dat destijds slecht werd geregistreerd. Het is ongepast dit de slachtoffers aan te rekenen. In dit soort procedures is compassie en empathie vervangen door koele calculatie.

Sommige aangeklaagden dragen met deze praktijken bij aan het opnieuw beschadigen van slachtoffers. Dat is onvergeeflijk, onnodig en ook tegen de afspraken die gemaakt zijn n.a.v. de 0-meting van 2013. Deze praktijken van bepaalde aangeklaagden en hun juridisch adviseurs maken wél voor de buitenwacht duidelijk dat de klachten of de mishandelingen destijds deel uit maakten  van een cultuur die nog niet vervangen is door een menselijke aanpak.

Kennelijk zijn de inspiratiebronnen voor het leven als religieus(e)  niet van toepassing op de omgang met slachtoffers, en zeker niet die slachtoffers die de moed hebben getoond, de schandelijke praktijken uit de 50 er, 60er en 70er jaren aan de kaak te stellen.

Van het beeld dat dit oproept worden inmiddels ook vele collega religieuzen en priesters het slachtoffer, omdat de beschreven aanpak afbreuk doet aan de inspanningen die door een groot aantal oversten wel is geleverd en zij hebben dus alle reden om deze praktijken met ons tezamen aan te pakken.

Het zijn nl.  de echte rotte appels in de mand!

Guido Klabbers Voorzitter KLOKK