We hebben een bewogen weekje achter de rug, we zijn eindelijk eens een keer trots dat we tweede zijn geworden, een schizofrene toestand omdat we uiteraard hadden moeten winnen maar door onze nationale onkunde over 1 liedje triomferen we naar een glorieuze overwinning op bijna alle Europese landen, behalve dat ene land dat grote componisten mocht huisvesten zoals Beethoven, Mozart, Conchita Wurst, en niet te vergeten Strauss. Wie zal volgend jaar uitmaken wat een goed liedje is, de bekende Nederlander die ernaast kleunde moet maar niet meer gevraagd worden in een talentenpanel te gaan zitten want steeds worden bewust de verkeerde artiesten, songs gekozen. Laat ze verstand hebben van kontveren, maskers, glitter kostuums of geëffectueerde choreografieën rond hippe dorpsfiguren bejubelen. Verban ze naar een onbewoond eiland waar je mening er niet toe doet, de reïncarnatie van die Fledermaus heeft de Hollandse zandoogjes laten knipperen….after the storm.
Tantrisch metgezel of de brave misdienaar
De afgelopen decennia kwamen toonaangevende Tibetaanse geestelijken zoals Chögyam Trungpa († 1987), Kalu Rinpoche († 1989) en Sogyal Rinpoche (1948, ook bekend als Sogyal Lakar) in opspraak wegens beschuldigingen van seksueel misbruik van leerlingen, van wie sommigen minderjarig waren. Studies wijzen uit dat – net als binnen de rooms-katholieke kerk – ook in de Tibetaanse monastieke traditie seksueel misbruik van kinderen plaats heeft. De reïncarnatie van Kalu Rinpoche (1990) die zelf een hoge geestelijke is, maakte in 2011 bekend zelf door monniken misbruikt te zijn.
In het Tibetaans boeddhisme zijn seksuele contacten tussen leraar en leerlingen geen taboe. In de Tibetaans tantra dat de dalai lama als het hoogste boeddhistische onderricht aanmerkt, is seksuele vereniging met de goeroe – zowel denkbeeldig als daadwerkelijk – onderdeel van de beoefening voor ver gevorderde beoefenaars. Dit onderricht wordt door sommigen aangehaald als rechtvaardiging van het gedrag van leraren die vrouwelijke leerlingen aannemen als tantrisch metgezel. Het seksueel verkeer binnen zo’n relatie zou geen misbruik zijn, maar een uiting van de hoogontwikkelde geestelijke staat van de goeroe. RKK geestelijken verdedigen zich op identieke wijze, zijn deel van een ander systeem waar macht en verloochening de ingrediënten zijn van misbruik.
Sogyal Rinpoche
Over het gedrag van met name Sogyal is in het buitenland uitvoerig gepubliceerd, in bijvoorbeeld de Engelse kranten The Guardian en The Sunday Times en het Franse tijdschrift Marianne. In 1994 spande een van Sogyals leerlingen in de VS een rechtszaak aan en eiste een schadevergoeding van 10 miljoen dollar wegens seksueel wangedrag en mishandeling. De zaak werd voor een onbekend bedrag geschikt.
De journalist Mary Finnigan (The Guardian) schreef over Sogyal het on line essay Behind the thangka’s. Daarin beschuldigen verschillende vrouwen Sogyal ervan dat hij hen seksueel heeft misbruikt en fysiek en geestelijk heeft mishandeld. Enkele van hen doen in de Canadese documentaire In The Name of Enlightenment: Sex Scandals in Religion (2011) herkenbaar in beeld hun verhaal.
(MCU) Hoe zit het met de opvatting van geestelijken die ‘het misdienaars inwijdingssyndroom’ omzetten in een hogere-erotische band, en hun celibataire leven op een andere manier vorm geven zoals de Boeddhistische erkenning van het vleselijke.
‘We don’t have secrets, secrets have us’ verwoorde een sex obsessed geestelijke het in het Southdown institute, Canada. Daar worden de ‘geheimen’ behandelt die leiden tot het ascetisch ideaal dat de RKK voorstaat. Er is een wereldwijd-religieus probleem nu de echte wereld om de hoek komt kijken.
De dalai lama nam in 1993 in een gesprek met westerse boeddhistische leraren een ferm standpunt in over Tibetaanse geestelijken die leerlingen seksueel misbruiken. Deze zouden – desnoods via de media – moeten worden aangeklaagd. Maar de dalai lama noemde geen namen, en hij heeft de gezamenlijke slotverklaring nooit ondertekend. Hij heeft zich ook nooit openlijk van Sogyal gedistantieerd. Integendeel: in 2008 opende de dalai lama Lerab Ling, een Franse Rigpa-tempel. Sogyal, op zijn beurt, opende in 2010 het naar de dalai lama genoemde Tenzin Gyatso Institute. Zoek de parallellen met de RKK, de verwevenheid met bestuurders, hoger en lager personeel, bisschop de Korte weet er alles van.
Er is in het katholieke bolwerk, als in het Boeddhistische weinig empathie en bekommernis met de vrouwen die zich slachtoffer voelen van Tibetaanse geestelijken. Als seksueel contact tussen leraar en leerling volgens de boeddhistische leer in theorie geen taboe is, maar in de praktijk wel voor ‘uitvoeringsproblemen’ zorgt: moet dit dan geen punt van discussie zijn? De discussie die ook in katholieke kringen gesteld mag worden, hou het celibaat maar sta tantrische metgezellen toe.
(bron: http://openboeddhisme.nl/de-dalai-lama-in-nederland-4-de-vragen-die-nooit-gesteld-zijn/)
De zwart-witte klokkenluider organisatie
Toen wij de klokken luiden in 2010 gaven wij al snel aan een witte en zwarte lijn te willen koppelen én volgen. Zwart betekende ‘confrontatie, actie’, de witte lijn stond voor overleg, dialoog. Dit is niet verandert voor al die mensen die samen met ons Mea Culpa de strijd zijn aangegaan rond de geheimen over priesters, broeders en zusters werkzaam in de RKK. Zij, wij hebben eindelijk onze mond open gedaan en wereldkundig gemaakt. Zwart-wit beide kleurden een tijdlang vredig naast elkaar maar uiteraard botsen ze, verbleken als schitteren of veranderen van plek, 1 ding…er kon echter niet meer gezwegen worden. Zou het anders zijn met de verzoening, zijn we opeens overstag gegaan met onze deelname aan de rituelen in de OLV basiliek. Daar staat het kunstwerk van Pierre, gaat het zien, en lees wat er staat DE WEG NAAR…verzoening. Bovendien staat op het kunstwerk van Pierre Habets MEA CULPA…schuld, wiens schuld? De hele preek van Wiertz was er van doordrenkt: schuld, het woord / begrip schuld werd van alle kanten belicht, zich vergrijpen aan kinderen erger kan niet’ sprak bisschop Wiertz. Schuld, mea culpa want ‘onbekwaamheid wordt aangerekend als schuld’, volgens Descartes. Vinden mensen Wiertz onbekwaam wanneer hij de schaamte voelt en laat blijken, is hij dan ook schuldig? Hij is wel verantwoordelijk voor zijn priesters, beschermd ze maar schuld en schaamte dringen zich steeds meer op. Sartre werd gequoteerd door Wiertz (over de vliegen, je kunt er naar slaan maar ze keren steeds weer terug), ik zal een andere uitspraak van JP Sartre aanhalen: “l’existence précède l’essence“, het bestaan gaat voor (wordt vooraf gegaan) de essentie, dan wordt ieder menselijk handelen een proef, een ervaring, een leerproces plus een weg om zichzelf te kennen…DE WEG NAAR…….
We zijn er nog lang niet, er blijft teveel stilte, zwijgzaamheid in het andere team, tegenstanders maar geen vijanden. Ik geloof niet in het vijand denken dat is van de middeleeuwen, van de oude Goden maar ik zou toch willen dat de nieuwe Goden een echte stem kregen in ons geweten.
Zaligverklaring Bert Smeets
Paus Paulus VI wordt zaligverklaard (Jezus model Bert Smeets gaat bellen met Rome).

De Congregatie voor de Zalig- en Heiligverklaringen heeft het daarvoor nodige wonder erkend: de onverklaarbare genezing van een ernstig ziek ongeboren kind in de VS in 2001.
Het zinnetje ‘een ernstig ziek ongeboren kind in de VS in 2001′ is beetje vreemd, toen was Paulus 6 al dood, en ongeboren is ongeboren dat kan niet genezen van een ernstige ziekte of het zou de erfzonde moeten zijn. Hier zal een dol enthousiaste journalist van het katholieke dagblad wel jacht hebben gemaakt op de juiste data, zoals hij onlangs zijn waarde bewees met Gijsen.
Als Jezus model, MCU het mirakel van Maastricht die afgrijselijk veel werk hebben verricht, de slopende wijze waarop wij duizenden slachtoffers de afgelopen jaren hebben geholpen, is een wonder dat deze mensen van slachtoffer tot overlever zijn getransformeerd, een zalig wonder. Immers het is duidelijk dat een ander wonder in Nederland -10.000 tot 20.000 slachtoffers- contrastrijk afsteken tegen het wereldwijde aantal van 884 priesters die uit hun ambt zijn gezet. In een klimaat van straffeloosheid, niemand hoefde naar de gevangenis.
De laatste tien jaar zijn 884 priesters uit het ambt gezet, omdat zij zich aan seksueel misbruik van minderjarigen schuldig hadden gemaakt. Bij de Congregatie voor de Geloofsleer, die de klachten over de priesters behandelt, zijn in die jaren 3420 zaken tegen priesters aangebracht die van misbruik werden beschuldigd.
Ja, we gaan voor goud, mirre, veel wierook en wijn in de pastorie.
Yes, we (Vati) can
Het valt steeds op wanneer je over deze twee fenomenen praat, de rechtstaat en de ideale kerkstraat, de een haar wetten probeert boven die van de ander uit te tillen. Gij zult niet doden..is geworden Gij mag niet doden. Staten zelf houden zich het minst aan dit verbod maar de kerk liet het gebod verstandig open…zie maar…je zult niet doden maar als je bijvoorbeeld Hitler zou willen koud maken…ga je gang. Zo denk ik er ook over.
Bodar spreekt liever over regels, dat is veiliger, Jezus maakt wel uit hoe die regels worden toegepast mocht het ruwe homoseksuele leven en de ideale katholieke staat er niet uit komen. Anders dan bij de KNVB wordt er meteen afgefloten, hier kan het nog wel een tijdje duren voordat de beslissing valt…meestal in blessure tijd.
LEVEN WIJ IN EEN RECHTSTAAT OF IN DE KERKSTRAAT
Het Vaticaan heeft maandag verdedigend gereageerd op een hoorzitting van de Verenigde Naties over waarom de katholieke kerk niet in staat is gebleken om wereldwijd seksueel misbruik binnen de kerk te voorkomen.
“De kerk heeft de afgelopen tien jaar al schoon schip gemaakt binnen de eigen gelederen.” Volgens Tomasi heeft dit tot een ‘stabilisatie’ van misbruik geleid en ‘in het geval van pedofilie zelfs tot een afname’. MCU stabilisatie, afname? Erkent men hiermee het pedofiele vraagstuk? Schoon schip in opdracht van de eigen kapitein?
Verzwegen
Het Vaticaan gaf eerder al een soortgelijke reactie nadat een VN-onderzoek vernietigend over misbruik binnen de katholieke kerk had geoordeeld. De VN zeiden toen dat de katholieke kerk het misbruik van tienduizenden kinderen moedwillig heeft verzwegen.
Het Vaticaan liet hierop weten dat het in 2002 het verdrag tegen marteling heeft ondertekend ‘uitsluitend in naam van en namens’ het 44 hectare grote Vaticaanstad, waar minder dan duizend mensen wonen. Het Vaticaan zegt wel ‘zijn verplichtingen namens die staat’ op zich te nemen.
(MCU) De morele verantwoordelijkheid ligt toch echt hier op aarde, bij al die instellingen die onder het gezag staan van het Vaticaan, onder die hoge lat van Bodar, scheiding van kerk en staat betekent niet ‘ga je gang maar’. Yes , we (Vati)can!
Niet voldoende
De VN-commissie tegen martelingen eist dat het Vaticaan maatregelen neemt om aan het jarenlange ”klimaat van straffeloosheid” van seksueel misbruik door rooms-katholieke geestelijken een einde te maken. Seksueel misbruik is ook geweld, is gelijk een marteling, dat verdrag is getekend, en wie kan achter de muren van het Vaticaan kijken…Jezus? Kan en wil het Vaticaan niet naar al die duizenden kinderen kijken, naar de geestelijke ontzieling die het heeft aangericht? Kinderen een herkenbare groep…een misdaad tegen de menselijkheid!
Het Amerikaanse commissielid George Tugushi zei dat de instelling van een internationale commissie die paus Franciscus moet adviseren over de strijd tegen seksueel misbruik door geestelijken, een zeer positieve stap is, maar dat dat niet voldoende is. Zij is geen onderzoekscommissie, hield hij de delegatie van het Vaticaan voor.
Wij zijn noch een commissie, noch van de politie maar bewandelen de weg naar verzoening, met een advies aan paus Franciscus….persoonlijk
Pontifix Francisco se sintió obligado, a pidir perdón personal mente por la violencia sexual contra los niños.
Nadie puede ser obligado a pedir perdón, el perdón seda libremente, para encontrar la compasión
Paus Franciscus voelde zich gedwongen, om persoonlijke vergiffenis te vragen voor seksueel geweld tegen kinderen.
Niemand kan gedwongen worden om vergiffenis te vragen, geef in vrijheid vergiffenis, en vind mededogen
Martin Luther King sprak over de oorlog in Vietnam waar stelselmatig gruwelijkheden plaatsvonden die ontkend werden door de Amerikaanse overheid. Naarmate de strijd voortduurde, zei Martin Luther king het volgende:
There comes a time when silence is betrayal. Nu, vragen wij
Time has come to break the silence