Lieske en de voedselweigering

11 maart 201311 maart 2013 bert 1 reactie

Gisteravond in Kruispunt RKK de uitzending over de Nieuwenhof, hier vlakbij mijn huis in Maastricht. Mooi portret van Els Mulkens maar één onderwerp kwam niet ter sprake uit het boek ‘Een verloren Jeugd’ van Els Mulkens en dat is zeer kwalijk namelijk….Lieske.

Lieske was ongeveer zeven jaar oud toen ze stierf. Niemand weet wie Lieske is. Ze werd vaak naar ziekenhuis St Annadal gebracht. Ze spuugde steeds het eten uit, Lieske weigerde namelijk om te eten. Ze werd dan op de grond gegooid, vastgehouden, terwijl een andere non haar trachtte te voeren. Ik heb Els Mulkens vorig jaar al de volgende brief geschreven

Hier mijn eerste bevindingen betreffende de ‘shocktherapy’ en aanverwante zaken. Lieske is waarschijnlijk door verschillende ‘psychiatrische’ middelen uitgetest. Helaas zeer verkeerde middelen; op grond van de beschrijving zoals jij hebt gegeven is Lieske behandelt met de ‘braakspuit’, dat kwam van de Russische fysioloog Pavlov om ongewenst gedrag te corrigeren. Deze ‘braakspuit’ zat vol met apomorfine; het is misdadig dit toe te passen op een kind omdat het merendeels wordt toegediend bij de ziekte van Parkinson.

Lieske heeft waarschijnlijk dit ‘braak’ probleem overgenomen of beter gezegd ‘het juiste antwoord gevonden‘, niet meer eten zodat je het moest uitkotsen. Ze wilde leeg en vrij zijn. Vrij van prikkels en vrij van het lichaam.

Psychologisch als je iets niet meer wilt verstijf je of verzet je je volledig aangezien de dwang te groot was om problemen die bij Lieske al op zeer jeugdige leeftijd werden geconstateerd, om die te beheersen hebben ze haar mogelijk als proefkonijn gebruikt.

Ik ben op grond van literatuur, en wat rondbellen, is er meer duidelijkheid dat deze Pavlov methode wel eens de boosdoener zou kunnen zijn. De methode die in die tijd sterk in schwung raakte is de nu nog bekende schoktherapie. Er was in die tijd zo wie zo een puur medische benadering van psychologische problemen.

Bij schoktherapie is het zo dat je ’s ochtends juist NIET moet eten omdat je kunt stikken in je eten. Het lichaam reageert heftig op de elektronische pulsen toegediend in je hersens. Soms met gevolg van botbreuken, hals en zelfs de schouders konden breken. Ook is men altijd zeer misselijk na schoktherapie met veel hoofdpijn.

Wat wel gebeurde is dat de verschillende methoden door de zusters als verlengstuk van menige doctor of andere autoriteit, moest worden uitgevoerd. De patiënten werden ’s ochtends vroeg platgespoten omdat zij zich vaak verzetten tegen opname. Dan rinkelde er een bel en werd assistentie gevraagd. Bij de nonnen in Overbunde ging het althans zo, wat ik mij kan herinneren wanneer iemand agressief werd. Gordijnen of slaapkamers werden dan afgesloten, kinderen verwijderd, en dan sloegen de nonnen, personeel toe, om een patiënt (lees kind) te verdoven met Luminal of anders insuline kuren, echt om misselijk van te worden.

Net na de oorlog ontstond voor het eerst de ziekte anorexia nervosa. Nou deze ‘nervosa’ was meer aanwezig bij de verplegers dan bij de verpleegden omdat zij er geen raad mee wisten. Na de tweede oorlog ontstond dit fenomeen en men noemde het toen nog ‘voedselweigering’ of ‘vastenwaan‘.

Door zichzelf uit te hongeren wilde men misschien wel de oorlog te slim af zijn of de internaten, de verwaarlozing, een groot psychologische probleem waar kinderen in terecht kwamen.

Els Mulkens schreef het volgende terug:

Op die leeftijd ontwikkelt zich nog geen anorexia nervosa, dat gebeurd meestal in de pubertijd. We kotsten allemaal ons eten uit omdat het zo smerig was en moesten ook allemaal onze kots opeten. Het was nog misdadiger omdat Lieske ziek was en vaak in het ziekenhuis lag, wat ze mankeerde wist ik niet.
Wat de shocktherapy bij het bedplassen betreft, dat gebeurde op de Abtstraat in de psychiatrisch inrichting (in de volksmond het gekkenhuis) hoe dat daar allemaal gebeurde weten we pas als alle gegevens boven tafel komen. Pas dan kan waarschijnlijk de stichting MEA-CULPA met succes aan de slag, en komen we achter de echte doodsoorzaak van Lieske.

Benieuwd of Deetman Lieske gaat noemen!

Toeval, autoriteit en prikkeldraad

9 maart 20139 maart 2013 bert 3 reacties

‘Puur toeval’
Voorzitter Bart Holthuis van de compensatiecommissie noemt het puur toeval dat relatief zoveel vrouwen de maximale compensatie hebben gekregen. Volgens hem hanteert de commissie ‘een soort van standaard’ om te beoordelen of er sprake is van uitzonderlijk misbruik. ‘Het onderscheid naar sekse speelt daarbij geen enkele rol.’

De vrouwen hebben allemaal ernstige psychische en fysieke problemen ondervonden die direct zijn te herleiden tot het jarenlange misbruik. Ze deden zelfmoordpogingen en hadden moeite een normale relatie op te bouwen. Ook kenden ze veel problemen in de werksfeer.

Uitgaande van de goeder trouw voorzitter Bart Holthuis, wij kennen internaatskinderen die zelfmoord pleegden (die before they get old) jarenlange therapieën, depressies, vlucht-relaties (erger dan problematische relaties), te over! Hoezo minder ernstig, lagere compensatie? Wie ooit achter de gesloten tucht muren van internaat heeft gezeten, kan tot op de dag van vandaag geen autoriteit, bruine pij, zware deuren, lange gangen, de geur van pap of prikkeldraad verdragen (zie artikel gisteren). Het hele scala aan misbruik turft al decennia als een waanzinnige, bodemloze put echo door je heen. Hoezo minder, lagere compensatie? Geen eerlijke compensatie voor deze internaatskinderen die veelal slechter behandelt, geïsoleerd, overgeleverd aan de nukken van broeders / nonnen waren. Puur toeval?

Een simpel rekensommetje kan uitkomst bieden…10.000 tot 20.000 slachtoffers? Geen precedent creëren voor internaat jongens en meisjes want dan slaat de katholieke misbruik teller op tilt; méér van dit soort hogere schadeclaims kan bruintje niet trekken.

Geen toeval!

De Huisvriend

8 maart 20138 maart 2013 bert

Ooit heeft Mea Culpa ‘de huisvriend’ gelanceerd (zie contributions) http://members.home.nl/loveandthegoldfish/MEACULPA/contributions.html).

Een serie artikelen over meneer pastoor (kapelaan) regelmatig families bezochten, lekker ijskoude jonge klare voor gezet kregen en priestertje contact zocht met aanwezige jongens / meisjes. Wij danken uiteraard de vrouwen die het mogelijk hebben gemaakt dit met ons te delen.

Vooral vrouwen hebben de hoogste schadevergoedingen gekregen naar aanleiding van seksueel misbruik in de katholieke kerk.

De gehele opbouw van klachten- en compensatiecommissie is gestandaardiseerd. Er wordt gekeken of en hoe een slachtoffer binnen dit schema valt en niet omgekeerd.

Er moet een duidelijk verschil gemaakt worden; het is immers lang niet hetzelfde of een kind door een priester misbruikt werd en verder zijn of haar jonge leven in een (aangenomen) intact familieleven doorbracht of dat datzelfde kind dag en nacht aan de willekeur van paters en/of broeders in een gesloten inrichting zoals een internaat uitgeleverd was. In het laatste geval was er immers geen ontkomen aan.

De schade, ontstaan door criminele geweldaandoeningen, die aan lichaam en geest binnen de hoge muren van een internaat ontstaan zijn, zijn van geheel en al andere aard als die voor een kind die zijn leven verder in de huiselijke sfeer doorbracht.

Het is ook en vooral de blijvende levensangst, ontstaan door lichamelijke en geestelijke en seksueel geweld, die het internaatsleven na zich trok.

Voor misbruikte jongens was dit niet minder erg, dan voor dito meisjes op een internaat.

Vaak waren de gevolgen voor jongens soms zelfs verregaander dan voor meisjes. De film op het ZDF (Und alle haben geschwiegen) van verleden maandag laat dit duidelijk zien.

Als MCU aan een hoorzitting deelneemt, dan zal dit thema (de gevolgen van geweldaandoeningen voor het verdere leven van internaatskinderen) helemaal bovenaan moeten staan.

De zogenaamde Coulance regeling moet tevens een topic zijn.

Tot slot nog eens voor alle duidelijkheid:

Het doet er niet toe of iemand later in de gelukkige omstandigheid was, toevallig op het juiste moment op de juiste plek te zijn.

Net zomin als het feit dat hij of zij later een fijne levenspartner gevonden heeft, die het ontstane leed grotendeels kon compenseren.

Luchtfoto Bleijerheide incluis de tucht muren….

Dope of geen Pope

8 maart 20138 maart 2013 bert

Landis laakt ‘halve bekentenis’ Boogerd

Floyd Landis is niet onder de indruk van de dopingbekentenis van Michael Boogerd. “Het is te weinig en het is te laat.”

Zijn er paralellen met doofpot seksueel / geweld misbruik RKK? Halve bekentenissen? Te Laat? Komt het u bekend voor? De top wordt beschermd, die zich misleid, beschaamd voelt? U ziet de overeenkomsten met de machtigen der aarde, de commercie, de hiërarchische verhoudingen die in takt moeten blijven?

Want het is allemaal mooie schijn, en het plaatje, de tour, de brave smoelen, het imago, de heiligheid, de a-seksuele drive van paters en nonnen, de leugens…wij doen dit niet..wij dopen en popen niet: naar buiten heilig en van binnen corrupt!

Ze was een levende heilige en is door het Vaticaan ondertussen zalig verklaard: Moeder Teresa, de vrouw die zichzelf inzette om de allerarmsten te helpen en zichzelf daarbij volledig wegcijferde. Maar was ze wel zo goed? Een team van Canadese onderzoekers komt volgens de Times of India tot de conclusie dat haar gedrag ‘dubieus’ was, evenals haar politieke contacten.

Wilt u een beter imago? Stap op de fiets naar Rome en kleedt u zich daar ter controle helemaal uit! Dope of geen Pope.

Nieuwe doofklokk

8 maart 20138 maart 2013 bert

Zelfhulpgroepje in het nauw (en het verkeerde keelgat).

As Maandag komt Deetman met zijn bevindingen over vrouwen / de meisjes onderzoek misbruik RKK. In den avond is er een gesloten bijeenkomst te Utrecht. De verhoudingen zijn nogal gewijzigd het laatste jaar. Veel tumult, onenigheid, royementen moesten de twee baasjes van de Klokk gek op persoonsverheerlijking, aan de top houden van ‘slachtofferland’ maar keerden zich intussen vele mensen af. Subsidies vloeiden naar Klokk, veel overleg tussen Deetman en Klokk moesten een aantal zaken afbakenen, het geweld niet op de agenda en van een parlementair onderzoek / enquête zag men af omdat het niet realistisch zou zijn.

Realistisch is nu dat blijkt dat Klokk niet de vertegenwoordigers zijn van ‘alle slachtoffer(s) groepen zoals wij tegen media altijd hebben geroepen. Een roepende in de woestijn want belangen media met de RKK zijn alom aanwezig (anp die nota bene eerst bij klokk informeerden of ze het eens waren wanneer wij in het nieuws waren en daarna vette boycot Mea Culpa). We hielden de politiek wakker maar sinds mevrouw Arib van het misbruik dossier is gehaald leeft bij de PvdA niemand meer.

De belangen zijn niet gediend bij een losse flodder koepel organisatie die niet samenwerkt, het Klokkje tikt niet helemaal. Dit ‘zelfhulpgroepje’ heeft alleen zichzelf flink op de kaart gezet met behulp van katholieke vrienden / media en RKK figuren, en mogen we dan weten wat er is gebeurt met subsidie geld. Of wil men een nieuwe doofpot creëren?

Mea Culpa een roepende in de woestijn, en wat nu? Rehabilitatie?

Nou nee hoor, geen Sovjet toestanden maar wel verantwoordelijkheid afleggen wat er nou precies mis is gegaan en hoe eenzijdig Deetman deze enkelingen die zich opwierpen als de stem van misbruikt katholiek Nederland, de hand boven het hoofd hield. Tonnen subsidies werden toegezegd, en de pilaren / zuilen met reclame voor de Klokk stonden bij de ‘slachtoffer bijeenkomsten’, om lid te worden. Goeie investering denkt u? Klokk kan als zelfhulpgroepje verder, zonder subsidie, en wij krijgen vast en zeker de hele mailbox terug?

Oh ja dat nieuwe zelfhulpgroepje VPKK zaten toch ook in dat complot!!!!