”Ik noem het simpelweg een vloek, omdat ik er nooit om heb gevraagd. Ik heb het opgelegd gekregen.” Hij sprak van ”de kaarten die ik uitgedeeld gekregen heb”. (aldus Robert M).
In de RKK kerk geschiedenis spelen seksuele relaties met kinderen een rol tenminste als er archivarissen waren die het allemaal wilden en konden opschrijven. Al in de bijbel wordt onderkend hoe deze vervloekte personen via de weg van de molenstenen diep in de zee ondergedompeld dienen te worden. Deze gevoelens, een Robert M die vervloekt wordt (waar nooit om gevraagd wordt) is usance in de wereld van verdoemenis en hel. Een vloek daar vraag je om als je op jonge kinderen valt en vervolgens in de crèche gaat solliciteren. Je vraagt erom als je ‘geestelijke’ bent met homoseksuele gevoelens en op jonge knapen valt en je opsluit in een jongensinternaat. Dan trek je het zwarte lot van de ondergang, het pikdonkere lot wordt in je ziel gekerfd en veroorzaakt een onheilspellende en verlammende werking. Al deze nep bezweringen, het afschuiven van verantwoordelijkheid zoals Robert M die voor zichzelf hanteert heeft overeenkomsten met de kerk die deze kinderlijke en hemelse roep om de kinderen tot hun te laten komen, gemaskeerd. Tot op de dag van vandaag! Is er een onderzoek naar de emotionele belevingswereld van priester -daders gedaan. Door Deetman bekeken, door de kerk zelf, die misschien wel eens zou willen weten wat het verhaal is van deze mensen, te onderzoeken. In alle rituelen (misdienaars, kinderkoren, baby engelen tegen de jubelende pilaren van de kerk gepleisterd) bij iedere viering is de Jezus-kindverheerlijking aanwezig en voelbaar. 
Er wordt gebeden maar iedere rozenkrans begint opnieuw net zoals het vuur der verlangens. Menige wijn heb ik als misdienaar tijdens de mis aan de dienaren Gods mogen brengen die geen prettiger begin van de dag konden voorstellen dan het op een zuipen zetten. Vervloekt? De kerk kan niet vervloekt worden met al die types waarvan wij niets weten, hun DNA niet kennen, hun achterhoofd bedekt is. Is er in hun brein gekeken, naar de zielenwortels van hun verlangens? Zijn er voorstellen voor een kliniek voor paters, bisschoppen, priesters, broeders en zusters van liefde?
Bij sommige slachtoffers leeft er nog een intense woede, en als je naar deze woede gaat kijken dan zou ik als kerk niet zo gerust zijn met alleen die compensatie regeling, de valse opheffing van de verjaring kwestie want de woede is groot dat ervaren wij dagelijks bij Mea Culpa. Eerst voelde ik het als een taak om deze woede te temperen, menselijk te maken, te kanaliseren waar nodig, maar nu vervloek ik de kerk…los jullie verderfelijk probleem zelf op. Vloeken in de kerk mag best!
Er wordt maar over geld geleuterd. Deetman monitoort andermaal wat hij al heeft bevonden, de vertragingen bij het meldpunt lijkt het belangrijkste wat we te melden hebben. We reageren nog teveel inplaats inplaats dat we zelf een agenda bepalen. Ik zie ook weinig tot niets meer in slachtoffergroepen, dat slacht elkaar af, is even achterbaks als de broeders die kinderen isoleerden. Je wordt door de politiek niet eens genoemd en door de kerk uitgespeeld. Mea Culpa mijn eigen organisatie kan zonder geld niets beginnen hoe we ook proberen te knokken; de rechtstaat met de kerkstraat in haar midden maken de dienst uit…over rechten gesproken. Ik zie alleen iets in een totale claim van alle slachtoffers / overlevers ongeacht hun internaat / parochies, ongeacht hun land van herkomst, iedereen zou zich moeten samenpakken in een beweging die via Genève, de rechten van de mens tot het Vaticaan gaat, en deze rechten van de mens omhoog tilt boven de kelken van de pastoor die roept voor nog een glaasje. Misdienaars aller landen verenigt u en ga eens op een vrije dag vloeken in de kerk.
http://www.youtube.com/watch?v=wB1GdzyK26Q&feature=player_embedded