Blijkbaar hebben ze in sommige religieuze niches niet geleerd van het seksueel geweld in de RKK. Zelfs politici als Femke Halsema vertelde me bij Knevel en van de Brink in 2011, ‘dat we scheiding van kerk en staat hebben’. ‘Dus kunnen ze gewoon hun gang gaan’, reageerde ik meteen. Mevr. Halsema zweeg.
Nu een zelfde patroon doet zich voor bij de orthodox-joodse school het Cheider in Amsterdam. In 2012 al, ondanks aandringen van de onderwijsinspectie is er vier maanden lang geweigerd de wettelijk verplichte aangifte tegen een leerkracht te doen wegens mogelijk seksueel misbruik. Dat gebeurde pas na druk van de toenmalige minister van Onderwijs. Let wel in de hoogtij dagen van het seksueel geweld binnen de RK kerk, gaat deze orthodox-joodse school haar eigen gang en denk te ontkomen aan deze wettelijke verplichting.
Dat blijkt uit onderzoek van NRC. De krant sprak met betrokken leraren, ouders en andere betrokkenen en kreeg inzage in stukken, onder meer interne documenten van het Cheider zelf.
Op 6 juni 2012 meldden zich de eerste ouders met vermoedens van misbruik door Ephraïm S. Na andere meldingen liet de vertrouwensinspecteur van de onderwijsinspectie het Cheider nog diezelfde maand weten dat er sprake was van een „redelijk vermoeden” van misbruik en dat de school volgens de wet verplicht was direct aangifte te doen. Toch deed de school dat maandenlang niet.
Na een bericht van de toenmalige minister van Onderwijs Marja van Bijsterveldt deed het schoolbestuur op 30 oktober 2012 uiteindelijk wel aangifte. De regionale opperrabbijn Binyomin Jacobs, vicevoorzitter van het schoolbestuur, schreef een dag daarvoor in een brief aan zijn schooldirectie: „Het bestuur vindt het van belang om aan te geven dat de aangifte uitsluitend plaatsvindt omdat de vertrouwensinspectie meent dat daartoe een wettelijke plicht bestaat.” Jacobs vroeg de directie om deze brief ook aan de politie te overhandigen.
Uit een gespreksverslag van een rechercheur van de zedenpolitie met een lid van de schooldirectie kort na de eerste meldingen rijst het beeld dat de school de zaak niet uit handen wilde geven. De rabbijn wil gaan „bemiddelen” tussen ouders en school, en het voorval „volgens de Joodse wet” afhandelen, Bronnen rond het politieonderzoek bevestigen dat de school geen aangifte wilde doen omdat het de zaak „intern” wilde oplossen (dat gebeurde in het zuiden aan de lopende band met priesters / kloosterlingen, zielig omdat ze geen seks mochten hebben en ja de KVP natuurlijk….was de baas!
Ouders deden zelf in eerste instantie geen aangifte, zo vertellen zij, omdat zij door Jacobs onder druk werden gezet. Zij zouden hun plek in de gesloten gemeenschap kwijtraken, verstoten worden. Pas nadat de school aangifte deed, deden ouders dat ook.
- De man was intussen naar Israël gevlucht. Pas eind 2016 werd hij uitgeleverd. S. staat volgende maand terecht. Hij wordt door het Openbaar Ministerie vervolgd wegens het op school plegen van ontucht met of verkrachting van minstens vijf leerlingen tussen de zes en dertien jaar oud.
Jacobs schrijft niet te kunnen reageren, omdat de zaak onder de rechter is, en omdat hij niet kan praten over vertrouwelijke contacten met mensen. Biechtgeheim?