Gisteren kreeg ik artikel van eergisteren dagblad Trouw opgestuurd. Ik werd door stellingname van de heer Zuidberg meegenomen in zijn zwetende reflecties over daders die in een isolement raken nadat ze één keer of meerdere malen over de scheef zijn gegaan. Correct, daar moet een menselijke maat tegenover staan wanneer zij voor ‘altijd’ of in grote mate door de maatschappij worden uitgekotst. Het voorbeeld (Bluyssen, pastores / predikanten: even de protestanten erbij slepen) want Zuidberg noemt leden van een kerk die dit probleem decennia, zo niet eeuwen heeft gebagatelliseerd of weggeschoven. Overgeplaatst heette dit toen in keurige termen waarna de dader(s) verder konden experimenteren met hun onthoudings-drift rituelen.
De grootste sneer deelt Zuidberg uit naar ‘de kerk’ zelf; kardinaal Eijk wordt niet genoemd maar hij zou zich afzijdig houden van enige pastorale, Christelijke hulp aan de daders. In de oren van ons lotgenoten organisatie klinkt dit argument ongeloofwaardig want er is wel degelijk hulp voor daders, zij krijgen therapie, door de kerk betaald, en wij dragen het meeste van de kosten zelf.
Dan is de foto met mij uiteraard een stille bevestiging van ‘een seksueel revolutie figuur’….nou ja wat wij allemaal hebben uitgespookt!!??
Zuidberg vraagt ons: ‘wie van ons is zonder smet’? Wie zonder zonde is werpen de eerste steen. Ik zou zeggen: ‘Laat gaan Zuidberg, gooi die steen naar u zelf, praat over u zelf, doe een bekentenis, zeg wat u dwarszit, en hopelijk haalt u met deze eerlijke reflectie andere slachtoffers van seksueel geweld uit hun isolement.