Het Missaal (nieuwe culturele route heiligdomsvaart)
Mijn ouders, gezagsgetrouwe, sociale en zeer gelovige mensen openden in 1936 een slagerszaak in Maastricht. Het zouden moeilijke jaren worden. Gedwongen door de bezetter moesten zij de zaak sluiten. Vlees was op de bon en zonder bon mocht je niets verkopen. Maar huishoudens met 4-5 kinderen konden en wilden zij niet de deur wijzen. Steeds een tekort aan vleesbonnen werd hun noodlottig. Ik was 13-14 jaar oud toen ik voor de bezorging werd ingeschakeld. Zo kwam ik ook 2-3 keer in de week bij de paters Franciscanen met toegangsdeur aan de Abtstraat. Kok was broeder Jeroen geassisteert door Quirinus. Aardige mensen. Maar er kwamen ook andere broeders allemaal even aardig. Een broeder, voor mij werkzaam in de moestuin, zag ik ook geregeld. Hij nam mij op een dag mee naar een ruimte mij onbekend, en vergreep zich lijfelijk aan mij. Hij liet na toen mijn broek en zijn hand vochtig werd en droeg mij op niemand iets te vertellen. Ik vertelde niemand iets, ook thuis niet. Enige tijd daarna heb ik Jeroen gevraagd of ik iemand kon spreken, zonder reden op te geven. Ja dat kon. Maar hij was in de overtuiging dat ik gezwicht was voor zijn argument, dat het kloosterleven gewijd aan God, op mij indruk had gemaakt. Ik kreeg dit gesprek met een pater, dus een geestelijke, die mij allereerst vroeg welke opleiding ik genoten had.Daarna deed ik mijn verhaal. Hij was hier niet mee op zijn gemak en vroeg mij op het eind hem te beloven, door mijn hand op het missaal te leggen, dat ik niemand iets over deze ontmoeting zou vertellen. Dit deed ik.
Enkele maanden later werd mijn vader verzocht zelf te komen. Jeroen deelde hem mede dat de orde uit sociale overwegingen had besloten ook andere slagers een kans te geven en dat hij niet meer in aanmerking kwam. Ik vergeet de consternatie thuis nooit, dit had een behoorlijke impact op ons zakelijk bestaan. Ik wist, zo jong als ik was, de reden en durfde niets te zeggen. Ze hebben het ook nooit geweten en zelfs mijn vrouw na meer dan 40 jaar huwelijk is hier niet van op de hoogte .In meer dan een opzicht voel ik mij misbruikt en mijn ouders te kort gedaan. Ten eerste het feit op zich, daarna misbruik van mijn leeftijd en opleiding m.a.w hij wist hoe hij mij kon benaderen en rondde dit af door mij te doen beloven met de hand op het missaal. En als laatst dat zij niet meer met ons geconfronteert wilden worden, wij werden met een smoesje de deur gewezen, en mijn ouders in zorgen achterlieten.
Je slaat de spijker op zijn kop Ad!!
Hopelijk heb je of krijg je een gegrondverklaring!! Dat verzacht het nog een klein beetje. Het geeft aan dat er nog een beetje gerechtigheid is!!
Weet dat in een ander geval dat wel is gebeurd!!
Hoi Ad,
Heb jij een gegrondverklaring gekregen??
Groet,
corrie
Jos ik heb het aan de lijve zelf meegemaakt en deze viezerik left nog steeds in weelde. Dus voor mij is hij schuldig en daar heb ik geen rechter voor nodig. Of dacht je dat als de rechter beslist dat hij niet vervolgd mag worden dit ik dan een goed gevoel krijg van deze dader en over zijn misbruik met mij?
Jos met luisteren naar KERKleiders wordt er niets mee bereikt en dan kan een mens steed kwader worden en dan komt er een moment dat je dingen gaat zeggen en schrijver wat je normaal niet zou doen.
Ik kan mij goed voorstellen dat je dan op deze wijze je woede kwijt wil.
Alleen is het jammer dat door mensen die dit niet hebben mee gemaakt of ervaren hebben dat jij dit niet normaal vind.
Maar is het dan normaal dat veel kinderen gepakt zijn in hun jeugd door mensen waar je respect voor moest hebben.
Het TUIG wat hier verantwoordelijk voor was en is kan niet op een zachte manier meer aangesproken worden door SLACHTOFFERS.
Ja AT, mee eens.
maar dat groot aantal TUIG, zoals jij die daders noemt, zijn helaas voor de slachtoffers, allen dood.
De nog levende broeders vallen buiten die categorie, ook Br. Eymard, totdat strafrechtelijk het tegendeel bewezen wordt.
Bert,
Je bent een slecht gastheer voor je bezoekers op jouw site.
Je dreigt.
Je stoorzendert, in mijn contact met een andere bezoeker.
Je volgt de boodschap niet.
Je ziet iets en dan whammm:
van dik hout zaagt Bertje weer planken.
Vragen of je iets goed begrepen hebt, dat is er niet bij.
Je ziet, wat je wilt zien.
Je hoort, wat je wilt horen.
Op zich niet erg, als je dat dan maar voor je houdt.
In je vaak ongezouten reacties leg je kennelijk
ook een deel van je eigen wensgedachten.
En natuurlijk, het is jouw site, ik hoef toch niet te reageren.
Maar Bert,
hoe kun jij nu als voortrekker van MCU,
met zo’n houding aan waarheidsvinding doen.
Je doet daarmee jezelf en de 60 Engelenjongens te kort.
Je doet er alles aan om iedereen die,
naar jouw zin niet genoeg met je mee heult,
van je af te stoten.
En dan maar klagen dat je gemeden wordt door de media.
Mij kun je daar in ieder geval vandaag ook bijschrijven.
Groetjes
Jos Schmidt
Geef hun geen zegen ,en laat ze rotten in eeuwigheid.