Eindelijk een Belgische krant die over de afstandsbaby’s durft te schrijven (zie link onder). Mea Culpa heeft al vanaf haar eerste acties de aandacht willen vestigen op deze immense ‘gestolen baby’s doofpot’. Ondergetekende heeft tal van gesprekken gevoerd met media, is op menige redactie uitgenodigd maar men kon geen uitzending, noch een artikel kwijten aan deze VROUWEN drama’s in een internationale handel met baby’s. Vrouwen die zoals gewoonlijk opzij worden geschoven door het mannenbolwerk van de RKK, en dit al eeuwenlang.
Feit is dat duizenden baby’s van jonge vrouwen zijn afgenomen, ofwel ter adoptie of terug naar de familie waar het heel goed mogelijk is dat je tante je moeder is. Het zal zeker een heel pijnlijke geschiedenis worden als ook dit in Nederland aan de oppervlakte komt. De film ‘Little black Spiders’ die over nonnen gaat en hun sadistische methodes om jonge vrouwen hun kind af te nemen, zal de bom barsten. De betrokken nonnen, RKK organisaties / notabelen zijn daar zeer rijk van zijn geworden, zoals de congregatie de Zusters kindsheid Jesu uit Lommel.
In Nederland ging dat vrijwel synchroon bij de Vroedvrouwenschool, het RK Doorgangshuis‘ Hooghees te Heerlen. Er waren verschillende congregaties die zich bezig hielden met ‘de meisjes‘. Het gehuil vanuit de media over de gevallen ongehuwde meisjes moest voor brede steun zorgen in de samenleving. Huilen en banvloeken uitspreken over de nog zwaardere criminelen…de duivelse zaadleveranciers ‘voor wie de naam schoft nog te zacht is‘ aldus stond in het Limburgsch Dagblad maar geen woord over de verdwenen kinderen door de organisaties die meedogenloos kinderen ter adoptie aanboden, en veel geld mee verdienden. Deetman zal het in zijn rapport 2.0 natuurlijk niet over deze meisjes uitweiden om dit op de agenda te zetten. Congregaties als de zusters van liefde, de kleine zusters van de H. Joseph, de Missiezusters van het Kostbaar bloed, bij de congregatie Mill Hill (van die schendige bisschop Cor Schilder uit het missieland Kenia, door Vaticaan een beroepsverbod werd opgelegd), waar de zusters ook werkzaam waren. Dan werden midden jaren zestig nog meer de bloedende nonnen in geschakeld daar de roepingen voor de Heer sterk terug liepen, met name de zusters Franciscanessen van Heythuizen. Zij voelden zich niet echt thuis in Heerlen, Hooghees waar de ‘gevallen meisjes’ en hun nonnen op financiële steun van de overheid kon rekenen. Kortom een heel netwerk aan doofpot relaties hoewel deze zusters Franciscanessen in hun logboeken de gruwelijke situatie waarin baby’s / moeders verkeerden, hekelden. Mevrouw Toorenburg (CDA), nu wederom beëdigd kamerlid had door ons aandringen vragen gesteld aan minister Opstelten. NOOIT EEN ANTWOORD!!! Hieronder dan het artikel uit de Standaard, klikt u maar!
