De familie vetes komen vaak na iemands overlijden tot gewelddadige confrontaties waar de kerk als lachende derde, het hemelrijk dat niet van deze aarde is, door iedere schep drek te ‘confisqueren’, toekijkt. Nu ik de reacties lees over dit incident met het graf van mijn vader realiseer ik mij pas de ellende, de ware oorlog die ontstaat na iemands dood. Veel ongenoegen komt vrij en het ene familie lid gunt over het lijk van de verstorvene geenszins het licht, doch duisternis, in iemand zijn ogen.
De beenderen van Höver liggen dan niet in Bleijerheide maar in Aken, het zal mij geen lor interesseren. Als ik een foto van de man zie, krijg ik de creeps. Hij lijkt op een combinatie tussen Edgar Hoover en Frankenstein jr. Het zal wel toeval zijn dat de homoseksuele voorman van de FBI ook nog zijn naam heeft. Ik kan me herinneren dat wij netjes moesten knielen voor zijn graf, het suggereerde dat hij er begraven lag, vlak voor de begraafplaats passeerden alle dode broeders nog eenmaal zijn vierkante kop / gedenkteken.
Höver stond zijn twee minderjarige jongens af en stuurde ze naar de Jezuïeten. Hij begon straatkinderen van diezelfde leeftijd op te vangen, echter daarna ontstond de protestantse Bismarck-RKK oorlog, én met vergaande gevolgen want het jongenspensionaat Bleijerheide, vlak over de grens bij Kerkrade (het moest dicht bij huis blijven) waar ik drie jaar jubelend mocht verblijven, werd gesticht! Sadist Alphons betaal ik nog steeds voor de amechtige leugens die de man met martelaarsblik tegen de rechtbank tentoonspreidde. Rechters in het zuiden zijn gevoelig voor treurige geestelijken, zij vergeven die even snel als beeldschone studentes die jatten voor hun opleiding. Na drie keer te zijn gesnaaid door winkelrechercheurs mocht mijn ex-vriendin wederom blij naar huis ‘als ze het maar niet meer deed’! Wij hebben ‘het’ daarna ook niet meer zo vaak gedaan, ik had haar al gewezen op deze kleptomanie, en dat ze daar mee moest ophouden…ach we waren hippies.