De dag voor de publicatie in het NRC schreven we niet voor de eerste maal over de procedures, konten gedraai bij meldpunt, Maliebaan te Utrecht. Dat was niet het begin maar het einde van een lange reeks artikelen, hoorzittingen op de inmiddels spiegelgladde Maliebanaan waar je werkelijk alle kanten kunt uitglijden. Het ging immers ergens over; over absurde uitspraken, verdraaide, ingekorte klachten, sturend verhoor, kortom malversaties meldpunt RKK waar achter gesloten deuren deals worden gesloten. Onder het mom van privacy is het voor de kerk altijd een reden geweest om de ‘gevoeligheden’ onder het tapijt te houden. En ik als hasj-
verslaafde, volgens de deskundigen bij de compensatie commissie, wil deze deal even weg blowen!
Er zijn volgens NRC 342 schikkingen en allen hebben een Maliebaan luchtje:
“Partijen verbinden zich over en weer nu en in de toekomst tegenover derden zich niet negatief uit te laten over elkaar waar het betreft de totstandkoming van deze vaststellingsovereenkomst en het daaraan ten grondslag liggende.
“Dan zijn er nog de vertrouwenspersonen die nooit aantekeningen
hebben gemaakt over meldingen seksueel geweld. Het gaat hier over honderden personen die geen klacht wilden indienen maar slechts een melding, hun hart wilden luchten en dit in een gesprek met een vertrouwenspersoon vanaf 2010-11 hebben geventileerd. Hier zouden eveneens steunbewijzen bij kunnen zitten en als zodanig konden mensen gecompenseerd worden. Gebeurde dus niet. Zo zouden er veel meer ‘vermeende’ daders te traceren zijn, procedure meldpunt (richt je op het slachtoffer) dan kunnen we sommige pastoren, bisschoppen uit de misbruik wind houden. In ieder geval een bisschop heeft door traineren, laten we het de Gijsen deal noemen, kunnen ontsnappen. Door al die informatie intern te houden hielden ze de oude doofpot in stand.
Wij, bestuur MCU en al haar sympathisanten voelen ons misbruikt bij de inzegening kunstwerk Pierre Habets ‘de weg naar verzoening’ die wij zijn ingeslagen. Maanden voor deze boeteviering (mea culpa) inzegening in de OlV basiliek te Maastricht kon geen datum, noch steun voor dit kunstwerk gevonden worden. Het blijkt twee jaar later nog steeds een probleem om een datum te prikken om dit inmiddels in brons gegoten kunstwerk, te onthullen.Toen ‘plotseling’ bekend werd dat Gijsen een gegrond verklaring aan zijn broek had hangen, stonden wij zij aan zij met de bisschop.
Niet dat wij geloven dat Wiertz geen spijt betoonde die dag maar daarna ebte de ‘weg naar verzoening’ als sneeuw voor de zon weg. Voor ons is dit wederom een dieptepunt in het geloof in deze kerkvertegenwoordigers en zeker nu het meldpunt méér dan partij is in de klachtenbehandelingen en alles eraan doet om dader(s) en haar organisaties te beschermen. Het pedo internaat arme broeders franciscanen Bleijerheide is zo’n heikel voorbeeld maar wij zullen niet rusten voor betrokkenen transparant en in alle openheid toegeven over de verkrachtingen, verdovingen en het geweld op dit internaat dat decennia lang door overheid, OM en niet te vergeten de media, werd beschermd. Tot op de dag van vandaag.