Twee Haagse zussen hebben ieder een schadevergoeding van 5000 euro gekregen van Jeugdbescherming omdat ze in hun jeugd onvoldoende zijn beschermd tegen fysieke en geestelijke mishandeling door hun ouders. Het gezin had na een reeks noodkreten in zowel 2011 als in de periode 2018-2020 medewerkers van de organisatie Jeugdbescherming west over de vloer. Maar die wisten het geweld niet te stoppen.

Voor zover bekend is het de eerste keer dat een jeugdbeschermingsorganisatie slachtoffers van kindermishandeling om deze reden financieel tegemoetkomt. De landelijke organisatie Jeugdzorg Nederland zegt geen andere voorbeelden te kennen???

(Mea culpa) oh dat wordt interssant want juist bij jeugdzorg (ik heb overlegd met de Cie. de Winter) zijn heel wat schrijnende verhalen opgetekend).

Er bestond de afgelopen jaren wel een officiële compensatieregeling voor mensen die binnen de jeugdzorg zelf (pleeggezinnen en instellingen) geweld of seksueel misbruik hebben meegemaakt. Het ging daarbij om hetzelfde bedrag: 5000 euro.

Kind / jeugd bescherming??

Dan wordt het al snel ‘systeemdalen’, genoemd maar dat dekt de lading maar voor een deel. In antwoord op vragen van de NOS erkent Jeugdbescherming west dat het in dit specifieke geval “niet is gelukt om als overheid kinderen te beschermen tegen geweld”. Volgens de organisatie ligt daar een breder probleem aan ten grondslag: “Er is al langere tijd sprake van systeemfalen in de jeugdzorg/jeugdbeschermingsketen. Denk aan onvoldoende aanbod van passende hulp of lange wachtlijsten. Maar als laatste partij in de jeugdbeschermingsketen voelen wij ons hier verantwoordelijk.”

De twee zussen, afkomstig uit een conservatief hindoestaans gezin en inmiddels begin twintig, hebben tot op de dag van vandaag psychische en lichamelijke klachten door de mishandeling en de grote psychische druk die hun vader en moeder volgens hen uitoefenden. Zij zijn al jaren in therapie nadat bij beiden onder meer een complexe posttraumatische stressstoornis (cptss) was vastgesteld. Het geld van Jeugdbescherming west is gedeeltelijk bedoeld om het niet vergoede deel van de bijbehorende kosten te dekken.

Onduidelijk is of andere slachtoffers zich nu ook kunnen melden voor een schadevergoeding als zij menen onvoldoende beschermd te zijn. Jeugdbescherming west wil geen antwoord geven op die vraag.

Uit eerder onderzoek bleek dat na meldingen bij de instanties huiselijk geweld binnen gezinnen in ruim de helft van de gevallen nog jaren doorgaat. Ook kindermishandeling komt veel voor: jaarlijks worden tussen de 90.000 en 127.000 kinderen eraan blootgesteld.

Geen schadevergoeding Veilig Thuis

Twee jaar geleden kregen de Haagse zussen al excuses van advies- en meldpunt Veilig Thuis voor de gang van zaken. Dat was toen al aanleiding voor de NOS om aandacht aan de zaak te besteden.

Uit intern onderzoek had Veilig Thuis destijds geconcludeerd dat er in dit geval na meldingen van misstanden weliswaar was doorverwezen naar de jeugdbescherming, maar dat de organisatie daarna niet meer had gecontroleerd of de geboden hulp in de praktijk ook echt iets opleverde.

Veilig Thuis is echter niet van plan om de twee in navolging van de jeugdbescherming nu ook een schadevergoeding te betalen. In een mail aan de beide zussen laat een medewerker weten dat daarvoor sprake moet zijn van onrechtmatig handelen. “En daarvan is naar de mening van Veilig Thuis geen sprake.”

Paus Franciscus heeft bij zijn bezoek aan de Wereldjongerendagen in Lissabon dertien slachtoffers van seksueel misbruik binnen de kerk ontmoet. Eerder dit jaar concludeerde een onderzoekscommissie dat sinds 1950 ten minste 4815 minderjarigen in Portugal seksueel zijn misbruikt binnen de kerk.

(Mea culpa) sinds 1950….4815 slachtoffertjes…als je het schrijft dan lees je….vierduizend achthonderd en vijftien… dat voelt gelijk weer anders. 

De priesters vergrepen zich vooral aan jonge jongens, staat in het rapport. De meeste slachtoffers waren tussen de 10 en 14 jaar oud en het jongste slachtoffer was volgens de commissie 2 jaar oud.

(Mea culpa) (Een slachtoffertje van twee jaar…daar zijn geen woorden voor, is totaal ziek)

De paus ontmoette de slachtoffers op de ambassade van het Vaticaan in Lissabon. Volgens een verklaring van het Vaticaan gebeurde dat in een “atmosfeer waarin intensief werd geluisterd” en duurde de ontmoeting meer dan een uur.

(Mea culpa…hoor ik het goed? Intensief geluisterd sinds 1950 beetje laat en traag op gang gekomen toch en nu op de ambassade van het Vaticaan ‘intensief gaan luisteren’; de juridische status van een ambassade heeft geen strafrechtelijke gevolgen. Je doet je mededeling en brengt de groeten over aan de man die nota bene zelf aanwezig is én verantwoordelijk voor zijn kudde, wordt toch niet voor de eerste keer geïnformeerd over misbruik in zijn instituut!????

‘Teleurstelling en woede’

Tijdens een toespraak tegenover geestelijken zei paus Franciscus dat de schandalen rond seksueel misbruik de kerk hadden “ontsierd” en dat ze “teleurstelling en woede” hadden veroorzaakt. Hij riep de geestelijke leiders op om te luisteren naar “de pijnkreet van slachtoffers”.

(Mea culpa) ontsierd?? “De pijnkreet van slachtoffers? Gehoord? Woede??”. Het is gezien het idealiseren van het gezin, de hoeksteen van onze maatschappij is het a) een ramp voor deze kinderen en later voor dezelfde maatschappij, die al die jaren (sinds 1950 niet ingreep, signalen naast zich neerlegde, kinderen die geconfronteerd worden met seksueel geweld met een suikerzoete mea culpa, geen enkele dader celstraf of enige andere straf onderging, ja zij worden ontzien en jonge jongens ontsierd??? Wat!!! Hoe? Hoe bedoelt u? Versierd…ontsierd?

Op de Wereldjongerendagen worden ongeveer een miljoen jonge gelovigen verwacht (tussen de tien en veertien jaar?). Deze internationale bijeenkomst van de katholieke kerk vindt om de drie jaar plaats in een ander land. Het is net een circus

Oh ja mea culpa (Bert Smeets) ik zat van mijn tiende tot veertiende op het arme broeders Franciscus internaat…de doelgroep toch?