Tricky Dick and the ratfucking catfish

Tricky Dick and the ratfucking catfish

In deze titel komt alles bij elkaar de life-style cyber state waarin we ons bevinden. Geen directe communicatie tussen mensen, internet afstand en veel manipulatie, nepnieuws en verwarring onder niet alleen Amerikaanse kiezers. De tactieken die het Britse databedrijf Cambridge Analytica inzette om president Trump aan zijn verkiezingsoverwinning te helpen, zijn niet nieuw. Dit soort trucjes zijn al eerder toegepast bij politieke campagnes in de Verenigde Staten.

De top van Cambridge Analytica schepte er zelf over op. Met behulp van persoonsgegevens van Facebook, verspreidden zij nepnieuws en zetten ze gebeurtenissen in scène om verwarring te zaaien en Trumps tegenstander Hillary Clinton te beschadigen. Ook een aantal Russen (niet meer de naam Poetin maar een aantal Russen) zou op deze manier te werk zijn gegaan.

In de jaren van president Richard ‘Tricky Dick’ Nixon en het Watergate-schandaal gebeurde hetzelfde. Maar nu zijn de hoofdrolspelers en de middelen die zij tot hun beschikking hebben anders. Ze gaan groter, commerciëler en internationaler te werk.

‘Nieuwe definitie’

Cambridge Analytica (CA) noemt zichzelf een specialist in campagnes en maakt op grote schaal gebruik van data. Op de website van het bedrijf staat het logo van Trumps succesvolle verkiezingscampagne trots afgebeeld. “Wij hebben het gebruik van data bij politieke campagnes een nieuwe definitie gegeven”, schrijft CA. (om nog meer klootzakken aan de macht te helpen).

Het doet denken aan de politieke schandalen die begin jaren 70 het nieuws in de Verenigde Staten beheersten.

Tricky killer(s)

De activiteiten van Cambridge Analytica en de Russen, die door speciaal aanklager Mueller zijn aangeklaagd, vertonen opvallend veel overeenkomsten met details uit de zogenoemde dirty tricks-campagne van toenmalig president Nixon.

In Nederland

In de zomer van 1969 organiseerden wij (VPJ, vrije, progressieve jongeren een actie tegen een granaat fabriek in ons dorp Ubach over Worms); al snel viel ons veel publiciteit ten deel en op 7 Oktober 1969 zou een raadsbesluit genomen worden over deze fabriek, die wapens voor de oorlog in Vietnam wilde produceren. Voor aanvang van dit raadsbesluit melden zich veel vredes-activisten, én twee onbekende, keurige medestanders in ons actie-centrum. Ze deden zich sympathiek voor en riepen uitdagende, progressieve slogans, toen ze opeens weg moesten. Hijgerig kwamen ze na een kwartier terug en begonnen meteen tegen de vele verzamelde actie-voerders te roepen dat ‘de raadsvergadering niet doorging, gecanceld was en iedereen naar huis kon’!!!

Wij riepen meteen dat dit niet zeker was en even gecheckt moest worden want niet zij hadden deze actie de afgelopen maanden gevoerd maar wij! Ons actie-centrum lag een paar honderd meter verwijderd van het gemeentehuis waar de desbetreffende raadsvergadering zou plaatsvinden. Ik woonde in het actie-centrum en al snel bleek dit fake-news te zijn, ‘catfished’ zonder smartphone en zonder FB want de toenmalige BVD (Aivd) wilde de actie in de kiem breken zodat later in de pers geen massale opkomst te zien was van luid protesterende jongeren. Bovendien de raadsvergadering bleek wel degelijk door te gaan.

Gelukkig bleven de meeste actie-voerders maar kan me herinneren dat een enkeling (langharig werk schuw tuig), gehoor gaven aan dit BVD gestook, op hun fiets sprongen en weg waren. We hadden maanden campagne gevoerd en zowel de nationale als internationale pers gehaald. Nu zouden we, mochten mijn voormalige strijdmakkers Wim Linssen en Paul van Loo nog leven, met dezelfde argusogen naar de shooting in Parkland, Florida hebben gekeken en….solidair met de nieuwe protest beweging, blijf ik onder een militair industrieel complex Google sleepnetje liggen. Gevaar voor kerk en samenleving?