https://bertsmeets.bandcamp.com/album/hole-and-corner-album
Vandaag lied nr. 2 ‘Don’t Refuse the Boy, Girl’, one of my favourites. Ik heb altijd van dit lied gehouden omdat het de vroege belofte inhield van een betere wereld terwijl het lied zelf getuigt van een constante: namelijk een dominante mannelijke factor, immer aanwezig!
De relaxte sfeer die we nu tijdens de opname wisten te bereiken is nogmaals debet aan GEEN DRUGS GEBRUIK. We vieren dan ook met zijn tweetjes deze veertigjarige, totale drooglegging en weigering om zelfs een druppel alcohol te nuttigen. We overtreden dan ook permanent de dionysische wetten der hippies, overgave aan puur genot (is overigens deels apollinisch) (van de zuivere Griekse God Apollo tegenpool het Dionysische, god van de drank en genot. Het is aan de mens om zich aan te sluiten en mijmerend haar lot te ondergaan.
‘Don’t refuse the boy girl’, kende ooit in een andere uitvoering een schitterde saxofoon solo van Ed Gerits, helaas Ed is al lang niet meer onder ons en krijg ik toch de neiging om te vertellen dat Ed drie baantjes onder water kon zwemmen ondanks stevig alcohol gebruik. Ik hou van de man en eer hem met ‘Don’t refuse the boy, girl’, nr 2 op ons album ‘hole and corner’. D’Ann sfeertje is onmiskenbaar.