Het pedo-erotische ritueel in de kerk is de wereld niet uit, sterker nog het blijft op een ander, meer juridisch vlak, doorgaan.
De kerk betaalt een hoge prijs voor haar misbruik paters, niet zozeer financieel maar haar imago is diepgaand aangetast. ‘Geestelijken’ die homoseksueel waren in een tijd dat het absoluut verboden was, althans buiten het gezichtsveld van de maatschappij werden ‘zij’ niet getolereerd. Het Franciscaanse pedo-afvoer putje aan de grens met Duitsland, Bleijerheide, Kerkrade heeft zijn reputatie waar gemaakt. Er zaten daar teveel broeders-homoseksuelen die kleine jongetjes heel erg aardig vonden mits zij zich tenminste onderwierpen aan hun regels. Dit gremium had de kerk te managen met het Deetman onderzoek, commissies die de boel moesten schoonwassen via hoorzittingen echter de zeep waarmee de boel moest worden gecleand, hard beet bij sommige klagers, zoals ondergetekende, in het pijnzuur van niet geheelde wonden. Erkenning heb ik bij vlagen gevoeld maar doet er niet meer toe wanneer levende -vermeende- daders met allerlei middelen in het pedo onderzoek ontdaan worden van causale verbanden, beschermd worden daar de uitkomst van al deze hoorzittingen niet mag zijn dat betrokkenen (daders-getuigen) hun mond open doen. Het moest geen Deetman en nu de daders 2.0 worden. De hele focus (spotlight) lag op de slachtoffers, de vaststelling van de seksuele handelingen en daarna werd een compensatie toegekend. De context van het hele vergrijp wordt gereflecteerd en gerelativeerd tegen de achtergrond van de monopolie positie van kerk en staat terwijl de slachtoffers erkenning verkrijgen met een bonus. That’s it, veel empathie, contact is er niet, niemand kreeg ‘onderdak’ aangeboden zoals Michelle Martin.
Het misdienaars-pedo ritueel om ingewijd te worden in deze wereld kennen we maar al te goed, gemanipuleerd te worden in een eeuwenoude wetmatigheid, de zelfverloochening om Christus te volgen, de erfzonde, de jongetjes met koffertje keurig ingepakt voor een jarenlange verblijf in een zeg maar gerust gevangenis. Keuzes die voor jouw gemaakt worden om misdienaar te worden, de pater brood en wijn te brengen en dan nog een doekje om zijn mond mee af te vegen. De onderwerping, de afhankelijkheid, de papa-mama surrogaat houding van de broeders, het lichaam van Christus kwam via deze hostie, je lijf binnen. Deze moeder-vriendelijke onderwerping hoorde bij dit pedo-erotisch ritueel, nu zijn wij afhankelijk van de uitspraken van commissies die deze verbanden causaal niet mochten (konden) leggen, de gerelativeerde context (voortschrijdend inzicht) meewogen in hun uitspraken. Het meldpunt is deel van deze klucht waar tegen niemand in opstand komt juist door haar ingewikkeldheid en gesloten rijen, dan wel achterkamertjes oordeel over deze onbelichte geestelijke verkrachting, pedo ritueel dat in onze cultuur zich heeft ingevreten.
Voor al diegene die zich nog eens willen onderdompelen in de pedo rituelen met name St. Maria ter engelen, is onderstaand filmpje een heerlijke, overdosis nostalgie maal.