10:26 Aangifte tegen broeders (de Telegraaf)
Categorie: MEA CULPA
Archief 2011 MEA CULPA
Het Avondland in het licht

De informatie die het Deetman onderzoek oplevert wordt hier en daar gebruikt bij het meldpunt RKK. Juist daarom heb ik passages uit het Deetman rapport betreffende het Bleijerheide verhaal naar voren gehaald. Hierin worden op grote schaal archieven vernietigd? Door wie, waar komt deze informatie vandaan? Voor wie, door wie wordt deze informatie gebruikt? Hij gaat terug naar de opdrachtgever die deze informatie verder niet concretiseert. Er is wel informatie over 1 broeder uit 1951 maar niet over die andere gevallen die jaren later steeds op dit franciscaner internaat Bleijerheide zich voordoen? Geeft men daarmee een beetje toe dat er wel ooit iets is voorgevallen maar wel heel lang geleden (1951)! Wij, de individuele slachtoffers kunnen niet bij deze informatie. Het Deetman onderzoek leest als een collectieve klacht met veel ‘culture of silence’ verwijzingen; congregaties die duidelijk problemen hebben met seksuele drijfveren van clerici die deze niet kunnen bezweren, noch met de hulp Gods maar wel met de biecht en de zwijgplicht die ze tegenover elkaar hebben afgelegd. Tal van geanonimiseerde namen, meestal overleden broeders / nonnen / paters, en de enkele die nog leven zwijgen, althans niet helemaal! Vandaar onderstaande aangifte:
- Het bekend maken van de naam van de broeder die in 1951 te Boekel zat en met justitie in aanraking is geweest. Over welk strafbaar feit gaat het hier?
- Het openbaar maken van curricula vitae door de broeders zelf gemaakt begin jaren 1990 van 13 broeders in Bleijerheide; over negen van hen zijn meldingen gedaan.
- Het toegeven van gebruik geweld door Gerrie S, alias broeder Alphons in een uitzending van Eenvandaag, alsmede erkenning seksueel misbruik op dit internaat. (Een Vandaag 09-03-2010) http://members.home.nl/loveandthegoldfish/MEACULPA/multimedia.html
- Een verklaring van Frans N v K, alias broeder Valentinus
- Het noemen van namen van de broeders (Leonardus en Servatius) in een klacht van FS bij meldpunt RKK seksueel misbruik, wordt door pastoor Schafraad geen bezwaar tegen gemaakt, juist gestimuleerd.Hij erkent hiermee indirect weet te hebben van misbruik op jongenspensionaat Maria ter Engelen, en is daarmee kennisdrager.Hij laat gepensioneerd psycholoog Ad Appels, die als lid van de stichting ‘Bezieling moet je delen’ geld inzamelt voor de kosten van juridische bijstand voor pastoor Schafraad, tegenover ondergetekende en dhr J.S. verklaren dat meerdere broeders kinderen seksueel misbruikten; te weten broeder Leonardus en broeder Servatius.In een interview in dagblad de Limburger 10 april 2012 j.l. gaf pastoor Schafraad te kennen dat er verhalen waren over het misbruik van pater Landric en broeder Monulphus; hierbij bagitellisseerde hij het misbruik door te stellen “dat je bij de ziekenbroeder wel erg snel je broek moest laten zakken”.Ondergetekende doet aangifte van misleiding en achterhouden van strafbare feiten door de momenteel door het bisdom geschorste pastoor Jan Schafraad van de Koepelkerk, Maastricht.
de HOORzittingen
Tijdens de hoorzittingen wordt alleen naar authenticiteit / geloofwaardigheid klager gekeken en zijn individuele klachten. Beter ware het wanneer de collectieve instellingen zoals de internaten en kloosters, parochies waar dit misbruik onder de hoede van oversten, bisschoppen en kardinaal plaatsvond, te betrekken. Wanneer beide bronnen aan informatie, (de collectieve en de individuele) niet worden samen gebracht betekent dit een hiaat in de waarheidsvinding, noch optimaal te gebruiken door de klagers als de samenleving die er niet wijzer van wordt. Wij kunnen deze archieven niet inzien, wij kunnen de nog levende getuigen van de verhalen die slachtoffers van seksueel misbruik, psychisch en fysiek geweld niet horen onderwijl commissie RKK wel besluiten neemt op grond van summiere informatie. Vandaar mijn verzoek het franciscaner jongensinternaat St Maria ter Engelen, te Bleijerheide door te lichten, de archieven, de verantwoordelijken, en de kennisdragers, de broeders die nu uitspraken doen over wantoestanden. Dit staat tevens symbool voor alle internaten waar dezelfde zwijgcultuur collectief heerste.
Nog even terug naar uitspraak KG. Het is moeilijk uit te leggen maar de uitspraak van het KG begrijpt niemand, vooral sommige media niet. Zij die melden dat pastoor Schafraad wel degelijk rapport mag gebruiken lezen dit met veel liefde om de beminde gelovigen in de provincie tevreden te stellen maar de waarheid is dat dit rapport maar deels gebruikt mag worden en al tijdens kort geding hele passages op zwart moesten. Vooral de Limburgse media volgen slaafs de brabbeltaal van een pastoor tegen wie ik aangifte doe omdat hij zowel moreel als canoniek / juridisch zijn kennis over seksuele misdragingen andere broeders moet delen met de commissie en met de slachtoffers. Zijn bewogen woorden; ‘wat kunnen we voor de slachtoffers doen‘, kan hij bij deze zelf waarmaken…doe zelf iets en treedt naar voren nu wij weten via zijn parochiaan Appels dat Leonardus (de lange), en Servatius deel uitmaakten van een seksueel web dat misbruik deed verkavelen; nu al moet pastoor Schafraad in het openbaar bekend maken dat er niet twee maar inmiddels vier broeders boven water spartelen terwijl klagers in hoorzittingen meldpunt RKK hun ‘wel of niet geloofwaardig’ verhaal mogen spuien. Als hij de lef, en de morele moed heeft om dit naar voren te brengen dan trek ik mijn aangifte in, net zoals hij een klacht wegens smaad niet doorzet wanneer klager 3 FS een verklaring tekent die de pastoor vrij pleit. Eens kijken of de media zich nu roeren, en mij beschuldigt dat ik hetzelfde doe als de pastoor in kwestie. De media laat het gedrag van Schafraad ongemoeid, stelt geen kritische vragen over de toenaderingen die hij en zijn vertrouweling Appels in beweging zet om getuigenverklaringen tegen hem, te ontluisteren.
Typisch even wat foto’s gemaakt van het internaat in zijn huidige staat..net als toen…volkomen dicht getimmerd.
Be sure
http://www.youtube.com/watch?v=g_HhwinPw-M
Causaal verband
Er doet zich weer een groot schandaal achter de schermen van de compensatie commissie voor.
Ik heb het causaal verband uiterst pijnlijk laten indexeren door een 60 jarige erkende psychotherapeute. (wordt waarschijnlijk volgens de nog immer geheime nieuwe richtlijnen niet als volwaardig geaccepteerd)
Ook een verklaring van het causaal verband, welke volgens de bevindingen van mijn huisarts, in mijn dossier laten bijvoegen.
Mijn advocaat mr. mevrouw V wil logischerwijs wachten op die nieuwe nog raadselachtige richtlijnen van de compensatie commissie met het insturen van mijn schadevergoedingseis, haar begeleidend betoog en met die 2 deskundige verklaringen, teneinde deze slopende zaak nog voor mijn hier allemaal door vervroegde dood af te ronden. Echter….
Zij heeft 4 (!!!!!) maanden geleden te horen gekregen, dat de compensatie commissie bezig was met nieuwe richtlijnen voor de vaststelling van de diverse schadevergoedingen.
Mijn advocaat wilde dus wachten met haar juridisch betoog om dat betoog af te stemmen op die nieuwe richtlijnen. Lijkt mij zeer plausibel.
Ik belde haar op om te vragen hoe het nou eindelijk – na die 4 maanden wachten – zit met die richtlijnen. Of zij die ontvangen had?
“Neen” was haar antwoord.
Ik belde daarop een bekende medewerker van de C.C. om hem te vragen, wat hij hier nu zelf van vond, om zo lang ons, slachtoffers, in deze steeds niet af te sluiten nachtmerrie-misère te laten voortleven. Dag en nacht en inmiddels al vanaf februari 2010!
Hij adviseerde mij mijn advocaat aan te sporen nu zo gauw mogelijk dat dossier met mijn causaal verband gegevens en eis aan hem toe te sturen.
Daarop lk legde hem uit, dat dit pas gaat gebeuren wanneer mijn advocaat uw nieuwe richtlijnen binnen heeft. Die zou de commissie toch in 1 middag samengesteld moeten hebben?!!!
Hij antwoordde daarop, dat die richtlijnen “nóg” niet klaar waren. Tevens voegde hij eraan toe, dat wanneer mijn schadevergoedingseis eenmaal bij hen binnen zou zijn, wordt ie opgestuurd naar de dader zijn plaatsvervanger, in mijn geval naar broeder van Dam. Hij zou dan weer binnen 6 weken daarop moeten reageren. Van Dam kan dan volgens het C.C. lid ook nog eens enkele malen 6 weken uitstel vragen voor zijn reactie.
Dit is zeer unfair play! Géén inzage geven van die richtlijnen, maar wél die richtlijnen hanteren bij de toekenning van de schadevergoeding. Mijn advocaat is althans tegen mij zeer verontwaardigd over deze (hun) gang van zaken.
Ondertussen zit ik zonder enig aanbod van een, door van Dam betaalde, verwerkingstherapie en kan ik door die 2,5 jarige spanning van deze hele rot geschiedenis mijn werk niet meer uitvoeren. Ik functioneer als mediator nu niet zolang ik achter deze zwartste bladzijdes van mijn leven geen punt kan zetten. Ik voel het leven langzaam mij verlaten door de spanning en al dat onrecht. Kortom, de C.C. laten ons ouder en ouder worden, in een zenuwgestel slopende sfeer van onzekerheid en angst voor met name hun, nog door mij te verwachten, oneerlijkheden na de aanvankelijk absolute ontkenning van broeder van Dam van hetgeen ik met zijn broeder Gabriël had meegemaakt. Want ik ben deze 2,5 jaar 25 (!!!) jaar ouder geworden, volgens mijn goede vrienden, die mijn verhaal daarachter niet weten. Bij mijn overlijden (en ieder ander slachtoffer) hoeven zij nog maar 50% uit te betalen van het bedrag waar ik c.q. wij recht op zou(den) heb(ben).
Dat speelt zich allemaal af, zonder hun gewetens blikken of blozen, onder het kruis van Jezus. Gedirigeerd door Rome? Wat zou de ware Jezus hiervan vinden?
Hoe kunnen we, na zulke ervaringen, ons nog thuis voelen bij deze kerk van Gods liefde? Dat is blijkbaar voor hén geen enkel probleem.
Het is omdat ik niet geheel met mijn vertrouwde religie en kerk wil breken, waarom ik nog steeds niet ben ingegaan op het nog immer geldende nationale mediapodium welk mij is aangeboden. Hoelang ik dit zo nog volhoud is onzeker.
W. D.
Ik heb het causaal verband uiterst pijnlijk laten indexeren door een 60 jarige erkende psychotherapeute. (wordt waarschijnlijk volgens de nog immer geheime nieuwe richtlijnen niet als volwaardig geaccepteerd)
Ook een verklaring van het causaal verband, welke volgens de bevindingen van mijn huisarts, in mijn dossier laten bijvoegen.
Mijn advocaat mr. mevrouw V wil logischerwijs wachten op die nieuwe nog raadselachtige richtlijnen van de compensatie commissie met het insturen van mijn schadevergoedingseis, haar begeleidend betoog en met die 2 deskundige verklaringen, teneinde deze slopende zaak nog voor mijn hier allemaal door vervroegde dood af te ronden. Echter….
Zij heeft 4 (!!!!!) maanden geleden te horen gekregen, dat de compensatie commissie bezig was met nieuwe richtlijnen voor de vaststelling van de diverse schadevergoedingen.
Mijn advocaat wilde dus wachten met haar juridisch betoog om dat betoog af te stemmen op die nieuwe richtlijnen. Lijkt mij zeer plausibel.
Ik belde haar op om te vragen hoe het nou eindelijk – na die 4 maanden wachten – zit met die richtlijnen. Of zij die ontvangen had?
“Neen” was haar antwoord.
Ik belde daarop een bekende medewerker van de C.C. om hem te vragen, wat hij hier nu zelf van vond, om zo lang ons, slachtoffers, in deze steeds niet af te sluiten nachtmerrie-misère te laten voortleven. Dag en nacht en inmiddels al vanaf februari 2010!
Hij adviseerde mij mijn advocaat aan te sporen nu zo gauw mogelijk dat dossier met mijn causaal verband gegevens en eis aan hem toe te sturen.
Daarop lk legde hem uit, dat dit pas gaat gebeuren wanneer mijn advocaat uw nieuwe richtlijnen binnen heeft. Die zou de commissie toch in 1 middag samengesteld moeten hebben?!!!
Hij antwoordde daarop, dat die richtlijnen “nóg” niet klaar waren. Tevens voegde hij eraan toe, dat wanneer mijn schadevergoedingseis eenmaal bij hen binnen zou zijn, wordt ie opgestuurd naar de dader zijn plaatsvervanger, in mijn geval naar broeder van Dam. Hij zou dan weer binnen 6 weken daarop moeten reageren. Van Dam kan dan volgens het C.C. lid ook nog eens enkele malen 6 weken uitstel vragen voor zijn reactie.
Dit is zeer unfair play! Géén inzage geven van die richtlijnen, maar wél die richtlijnen hanteren bij de toekenning van de schadevergoeding. Mijn advocaat is althans tegen mij zeer verontwaardigd over deze (hun) gang van zaken.
Ondertussen zit ik zonder enig aanbod van een, door van Dam betaalde, verwerkingstherapie en kan ik door die 2,5 jarige spanning van deze hele rot geschiedenis mijn werk niet meer uitvoeren. Ik functioneer als mediator nu niet zolang ik achter deze zwartste bladzijdes van mijn leven geen punt kan zetten. Ik voel het leven langzaam mij verlaten door de spanning en al dat onrecht. Kortom, de C.C. laten ons ouder en ouder worden, in een zenuwgestel slopende sfeer van onzekerheid en angst voor met name hun, nog door mij te verwachten, oneerlijkheden na de aanvankelijk absolute ontkenning van broeder van Dam van hetgeen ik met zijn broeder Gabriël had meegemaakt. Want ik ben deze 2,5 jaar 25 (!!!) jaar ouder geworden, volgens mijn goede vrienden, die mijn verhaal daarachter niet weten. Bij mijn overlijden (en ieder ander slachtoffer) hoeven zij nog maar 50% uit te betalen van het bedrag waar ik c.q. wij recht op zou(den) heb(ben).
Dat speelt zich allemaal af, zonder hun gewetens blikken of blozen, onder het kruis van Jezus. Gedirigeerd door Rome? Wat zou de ware Jezus hiervan vinden?
Hoe kunnen we, na zulke ervaringen, ons nog thuis voelen bij deze kerk van Gods liefde? Dat is blijkbaar voor hén geen enkel probleem.
Het is omdat ik niet geheel met mijn vertrouwde religie en kerk wil breken, waarom ik nog steeds niet ben ingegaan op het nog immer geldende nationale mediapodium welk mij is aangeboden. Hoelang ik dit zo nog volhoud is onzeker.
W. D.