Categorie: MEA CULPA

Twee zielen, wonen, ach diep in mijn borst

De ene wil zich van de andere scheiden

de ene klampt in felle liefdeslust

zich aan de wereld vast met grijpende organen

de andere rijst met macht op uit het stof

naar sferen van een hoger, reiner wereld        (uit Faust)

‘Het lijden is gelegen in de spanning der tegendelen’, zo schrijft psychiator Carl Gustav Jung in zijn ‘Psychologische typen’. Niemand die de kerk en haar onthouding koppelt aan dit probleem. Het probleem van de tegenstellingen. Het snakken naar aanraking, bevrediging en tegelijkertijd het opstijgen uit het stof. Om uit te gaan van het goede van de mens (in ieder hart woont een wijze) kunnen wij het geweld / misbruik tegen kinderen alleen begrijpen wanneer wij het kind in ons niet teleurstellen. Wanneer Taoisten de geestestoestand van een kind als het ware Tao zien, het wereldwijde probleem dat geweld tegen kinderen gebruikt met al zijn misbruik tot verwaarlozing, alleen opgelost kan worden wanneer wij het geweld tegen onszelf stoppen. ‘Dat wat wij in werkelijkheid zijn is een raadsel,’ om met Schopenhauer te spreken, ‘omdat het kwaad volgens deze ontstaat uit de wil‘. Moeten we dan onze wil opzij zetten voor alles? De kerk laten wegkomen met een misdaad tegen de menselijkheid? Nu als volwassenen is dit onbekende kind in ons op een gruwelijke manier gewekt door  alle onthullingen, moeten wij dit willoos ten onder laten gaan? Dat kind in ons heeft juist voor deze spanning der tegenstelling moeten opdraven. Heeft boete moeten doen om kind te zijn en om dit op te lossen moet alle stof van mens en kind afwaaien. Een goddeloze en tevens goddelijke taak?

Zij, de kerk, richt zich eeuwenlang op een bijzondere, opvallende manier op kinderen. Kinderen zijn vrij, ongecompliceerd, onbeschreven in zekere zin, en moeten onderwezen worden. De kinderen werden vroeger in internaten gedumpt, en tegenwoordig zitten ze vastgebonden op achterbanken, en worden met een mierengalop door de stad gereden van school naar huis, vereniging en crèches. De straten waren vroeger van de kinderen, van de paarden, de boeren. Later van de arbeiders, de hippies en de revolutie. Van wie zijn de straten nu? Despoot nr 1 die definitief eigenaar van de straten zijn geworden…l’auto.  Als u te langzaam een straat oversteekt wordt u gewoon doodgereden. Beetje opschieten!!!

Wat willen wij? Een wereld waar de kinderen een onzichtbaar bestaan leiden, en pas tevoorschijn toveren wanneer hij / zij weer tot inzicht komt, het ware licht, het kind in hemzelf, ziet? Het mooiste hoorde ik van de Chinese schrijfster Lulu Wang vandaag: ‘weet u dat een kind slaan minder erg is dan het te negeren’! Wij werden beide: geslagen door de broeders / nonnen en genegeerd door de ouders…de spanning der tegenstelling in optima forma.

Omdat hij hardop delen van een tafelgebed meegebeden heeft, moet pastoraal werker Tejo van der Meulen worden ontslagen, vindt aartsbisschop Wim Eijk die stevig de eucharistische teugels aantrekt.

Gisterochtend is in de negen geloofsgemeenschappen van de parochie Sint Jan de Doper in Vecht en Venen een brief voorgelezen van het kerkbestuur. Dat is niet erg gelukkig met het ontslag. In de slotzin zegt het bestuur dat het ‘verslagen en uitermate teleurgesteld’ is. (einde quote).

Het kerkbestuur heeft dan weinig met ons (MCU) gecommuniceerd want wij, net niet verslagen, wilden aartsbisschop Eijk, die nu wel heel erg tegen de testikels van de Vaticano’s opkrabbelt, afgelopen Woensdag tijdens de hoorzitting aanzetten om eens echte paarden te temmen en stevig de teugels aan te trekken. Ja, je weet het niet, de man loopt snel heen, heeft afspraken en wie weet zit hij zwaar uit te hijgen op zijn kamertje, en krijgt hij maar heel weinig mee wat er in de wereld gaande is. Maar de echte teugels die hij moet aantrekken laat hij achterwege. Wij, Corrie en ik dachten, wij spreken hem aan, die stap zetten wij wel, no problem. Want wie weet of Eijk ooit een stapje, een heel klein stapje naar ons durft te zetten? Dan hadden we hem kunnen wijzen op wat hiaten in klachten en steunbewijzen die er liggen voor een nog actieve pastoor Jan S te Maastricht die iedere Zondag het tafelgebed hardop voorleest:

Per ipsum, et cum ipso, et in ipso, est tibi Deo Patri omnipotenti, in unitate Spiritus Sancti, omnis honor et gloria per omnia saecula saeculorum (Door Hem, en met Hem en in Hem zal uw Naam geprezen zijn, Heer onze God, almachtige Vader, in de eenheid van de Heilige Geest, hier en nu en tot in eeuwigheid), waarop de gelovigen antwoorden met Amen!

Gebeden vol liefde, herenliefde en in eenheid met de heilige geest de waarheid beijveren. Het is maar dat u het weet want anders moet u het onderstaande wederom herhalen.

Er komt een monument voor misbruikslachtoffers binnen de Rooms-Katholieke Kerk. Maar volgens mij bestaat dat al lang: ‘Het Torentje Van Drienerlo’ van Wim T. Schippers bij de campus van de Technische Universiteit Twente (1979)

Eindelijk op zoek naar een nieuwe identiteit. Natuurlijk als je je charme verliest, je schoonheid, je normen en daarbij ook nog je geloofwaardigheid, dan zul je wel moeten.

Het CDA neemt het voortouw en wij kunnen alleen maar volgen, zoals tot nu toe alle CDA’ers doen in de strijd tegen kinderporno en aanverwante geestelijken uit eigen kring die zich de afgelopen 50 tot 100 jaar misdragen hebben. In alle stilte, in alle discretie kon men de eigen zwakte camoufleren. Op naar het radicale midden, en daar kunnen we  wel wat verwachten na het Deetman rapport, radicaal want mevrouw Toorenburg hoopt midden dit jaar op de monitoring van Deetman. Nee, Madeleine doe het zelf, onderneem zelf iets, samen voor mijn part, anders zullen wij radicale stappen ondernemen.

Ook Mea Culpa ziet zich opnieuw in de spiegel. Wat is er de afgelopen 2 jaar bereikt, wat hebben we los gemaakt? Waar heeft het naar toe geleidt en wat hebben mensen er aan gehad. Zijn ze er beter van geworden, slimmer, bewuster of voelen ze zich juist belazert. Waarom is er zoveel geslijm onder slachtoffergroepen die vriendjes politiek als hoogste goed bedrijven. Waarom lost het voor de een iets op en voor de ander helemaal niets of je nou wel of niet met de kerk praat. Verwarrend voor Wim Eijk die uit zichzelf geen eerste stap durft te zetten. Hoewel hij was uitermate vriendelijk toen hij mij zag, en Mea Culpa pleit heus niet voor eeuwige vijandschap. Ook hebben wij geen subsidie aangevraagd van 7 ton bij VWS, want we willen niet dat de belastingbetaler voor de ellende van de kerk opdraait. En oh ja, professor Wolters heeft onze sympathie en erkennen zijn expertise.

Wij hechten aan onafhankelijkheid, directheid, het uiten van emoties bij zinnige, steekhoudende argumenten. Nu dan de top tien slogans voor een al lentegroetend Mea Culpa

1)    Een openbare biechtstoel midden op het (kerk)plein 

2)    De vervuiler bepaalt niet langer

3)    OM verjaarde zaken om discretie te betuigen voor de kerk

4)    Herziening scheiding tussen kerk en staat (maatschappelijk debat)

5)    Vooruit gaan kijken als overlever

6)    Radicaal over het gehele spectrum wanneer het betreft misdaden tegen de menselijkheid

7)    Een school(opleiding) voor het geweten

8)    Een doel om het verleden te overstijgen

9)    Hulpverlening als solidariteitsprincipe

10)  Mensen die geweld hebben meegemaakt, psychisch lijden met recht benaderen

        en rechtvaardig belonen.

 

 

Onderzoeksrechter Wim de Troy wil volgens de Franstalige Brusselse krant Le Soir nagaan of de katholieke Kerk een weloverwogen doofpotpolitiek heeft gevoerd in verband met seksueel misbruik door geestelijken. In dat geval kan zij vervolgd worden als een criminele organisatie.

Afgelopen Woensdag schudde ik nog hartelijk de hand van aartsbisschop Wim Eijk die ik recht op de man vroeg:’ Meneer Eijk wat vindt u ervan dat u de baas bent van een criminele organisatie die misdaden tegen de menselijkheid heeft gepleegd’. De fotografen klikten (zeker die van de Telegraaf) en Wim dook weg.

Het parlement, de Tweede kamer zal die ook wegduiken, want wij vinden, nu nog steeds na twee jaar actie voeren, een schande dat de kerk haar gewelddadigheden tegen kinderen niet heeft onderzocht in de Cie Deetman zodat zij mee gewogen konden worden in de Lindenbergh categorieën. Juist in het Deetman rapport wordt aangetoond hoe de kerk haar daders beschermt, nu nog, vorige week, ‘moeilijk te onderzoeken dat geweld’!!!! We zaten er vijf meter vandaan, net een half uur daarvoor waren wij aan het woord, en aartsbisschop Eijk beschermt de naam van het instituut, imago schade moet beperkt, de morele opvatting niet naar kijken, wat met kinderen is gebeurd.

We vallen in herhaling, de RKK flikt het nog steeds…daders te beschermen. Zij leven volgens hun canonieke regels, kijk wederom naar de uitleg Wim Eijk Hoorzitting Tweede kamer Woensdag 18 januari; kan er een parlementslid opstaan en zeggen, even die canonieke regels terug in het biechthok, maar hier zijn we in het parlement, en leven wij in een rechtstaat.

Over strafvervolging bestond, staat te lezen in het Deetman rapport, hing een grote mate van discretie. Nu, na al deze bevindingen en de nog levende daders die zoals we vernamen van minister Opstelten, kunnen de plegers niet vervolgd worden, noch haar instituut. Vreemd, zij hebben het verborgen gehouden en er gebeurt niets? Beetje onbegrijpelijk voor de 10-000 tot 20.000 slachtoffers seksueel misbruik. Een discrete strafvervolging politiek meneer Deetman die het aantoont maar het woord doofpot niet in zijn mond neemt. Discretie is een deftig woord voor DOOFPOT. Het beperkt de imago-schade! 

Toekomstig kardinaal Wim Eijk, leg ons nu eens uit hoe moeilijk het was om geweld te onderzoeken. Ons inziens is het seksueel misbruik veel moeilijker te onderzoeken daar het stiekem gebeurde met medeweten van andere broeders, zoals in het geval van Bleijerheide, waar broeders elkaar chanteerden. Het geweld was zichtbaar op de speelplaats, in de refter, in de kloostergangen, zichtbaar voor ieder kind, voor iedere broeder die niks ondernam om kinderen te beschermen. Vraag het iedere geestelijke, broeder, non en laat ze liegen dat ze niks gezien hebben…wil je mensen echt kwaad krijgen….hou dan een openbare hoorzitting met clerici.

twijfel over die zooi op mijn tafel

twijfel, ik zal het opruimen

twijfel over het lot

zal ik bewegen

twijfel over het eten

verpakt in plastic, kraakt het

twijfel, alles is al gekozen

het ijs moet breken

het ijs moet breken

al sta ik er nog zolang op

in de zomer

lentes, weken

het ijs onder mijn voeten laten zweten

daar in het diepe, aan het hoge plafon

vertellen haar ogen vol licht en zwart mededogen

striemen in de avondhemel

als er een antwoord is

geen vragen, edelachtbare