Er moet één centraal meldpunt komen voor slachtoffers van seksueel misbruik in de Rooms-Katholieke Kerk. Dat zeggen slachtofferorganisaties Klokk en Slachtofferhulp Nederland.
Ook moet er een campagne komen om het meldpunt bekendheid te geven. Er is hiervoor inmiddels een subsidie van 700.000 euro aangevraagd.
Na het opheffen van de commissie Deetman is het onduidelijk voor slachtoffers waar ze met hun verhaal terecht kunnen. Deetman adviseerde zelf ook al een dergelijk meldpunt op te richten. Klokk kreeg na de opheffing van de commissie 75 meldingen. Die worden allemaal door een vrijwilliger in zijn vrije tijd behandeld. Onder meer vermeende slachtoffers van pastoor Sturkenboom uit Ermelo meldden zich onlangs bij Klokk. (quote omroep Gelderland).
Zoals iedereen weet zijn meer groepen bij het ‘slachtofferschap’ betrokken. Mea Culpa was de eerste organisatie die tal van meldingen, veel respons, direct anticipeerden op het nieuws en groepen bij elkaar bracht. Schoof anderen naar voren bij de verschillende kerkelijke commissies. Ook zijn er ‘Na Deetman’ meldingen bij MCU, weliswaar lopen ze sterk terug, maar niet alleen Sturkenbosch die op het media offerblok wordt gelegd, verdient onze aandacht.
Nu maakt Klokk het wel erg bont, ‘er moet een centraal meldpunt komen, en vervolgens is er al een aanvraag ingediend? Transparantie? Nee, hoor veel achterkamertjes overleg, loeren op de nieuwe baantjes, en regie die stevig in de hand komt van een organisatie die anderen uitsluit. Dat je kritiek mag hebben op elkaar, dat je de woordvoerder van een bepaalde groep niet ziet zitten, is allemaal legitiem maar excommuniceren is een methode uit de katholieke doofpot.
Kortom Mea Culpa wordt doodgezwegen, al een jaar genegeerd en toch vieren we volgende maand ons twee jarig bestaan. Al twee jaar! HoerA!
Nu zeven ton voor een nieuw meldpunt; het SM meldpunt RKK dat al bestaat wordt gefinancierd door Wim uit Utrecht en Joseph uit Vaticaanland, maakt nieuwsgierig uit welke kokers de revenuen nu gaan vloeien. Wie is erbij betrokken, zijn de organisaties die zich (in)formeel bij de Klokk hebben aangesloten, ingelicht? De individuele slachtoffers, en diegene die geweld en psychisch terreur hebben meegemaakt, zijn die aangesproken. Is er een soort schrijven rond gegaan, een survey hoe zoiets moet uitzien en gaan heten. De echte onafhankelijken van Mea Culpa benadert? Welke rol speelt slachtofferhulp? Doen zij mee met het één / twéétje om de regie volledig in hand te krijgen. Wat betreft de visie, standpunten, met welke criteria, is dit meldpunt geloofwaardig, en uiteindelijk efficiënt. Voor zeven ton heb je toch een aardig business plan moeten overdragen. Het is al ingediend. Baantjes vergeven? Is dit de manier waarop slachtoffers(organisaties) met elkaar omgaan, in hun blinde angst, eigenbelang en stille netwerk activiteiten deze aanvraag door te drukken zonder enig overleg?
Waarom vinden kritische sites als Crispina geen gehoor? Kunnen die gesteund worden, een bron van belangrijke informatie. Gaat dit niet iedereen aan die met misbruik te maken heeft gehad? De Klokk regelt dit wel voor ons, top-down?
In hoeverre zijn kerkelijke figuren betrokken die de Klokk ruim baan geven om zich op te werpen als vertegenwoordiger van ‘alle’ slachtoffers. Deetman financierde ook de Klokk. Mea Culpa is altijd een lastpost, een blok aan het been van RKK misbruik Nederland geweest, beter een blokker dan een klokker (maar dit terzijde). Een nieuwe doofklokk?
MCU, deze slachtofferorganisatie met de canonieke geuzennaam Mea Culpa wordt bovendien door verschilledende media gepasseerd. Media die belangen hebben in katholieke organen passen ’the culture of silence’ gewoon toe of er niets verandert is. Ja, dan moet je ook maar geen ‘Pop Against Pope maken in 1985, radicale standpunten uitdragen, verzet tegen de kerk staat in Limburg gelijk aan Godslastering. Ook sommige Limburgse media polderen heuvels vlakker en vlakker, de scherpe kantjes even weglullen in ongewisse tijden. Het moet gezellig blijven de CD ‘Soul Child’, de documentaire ‘Tussen Kathmandu en Bleijeheide’, ieder clipje dat over Bleijerheide gaat of seksueel misbruik (politiek volgens een deskundige van het Limburgse levenslied) houdt men verre van zich. De man met wie wij contact hadden over St Joseph Heel is opeens onbereikbaar. Kreeg veel telefoontjes, heb hem een keer bezocht, veel gecorrespondeerd, en nu is hij weg, verdwenen. Hij was bezig met een aangifte te doen bij politie. Bleijerheide moet nog steeds niet al teveel onder de aandacht want er zijn immers nog levende broeders die hun liefdevolle werk voortzetten met kinderen. Nieuws is er alleen wanneer je ‘verzint’ dat Wiertz aftreedt, en dat doet hij vast wel een keer maar het meest essentiële mist de media door de zelf gecreëerde waan van de dag, en haar muisgrijze woordvoerders, voor andere, commerciële belangen, te laten prefereren.
Ra, ra, wat een gedoe en angst voor 1 persoon! Provinciale kinnesinne, en ego turbulentie wie in de hemel mag komen? Bisschop Wiertz en getrouwen kunnen verder met liegen en de celibaatskwestie in de kerk als heiligen uitdragen, ook al had de bisschop als pastoor vriendinnetjes. Ik gun het de monsieur hoor. En Haffmans wist ervan.
