Franciscaanse persoonsverwisseling

De klachtencommissie is van oordeel dat niet voldoende kan worden uitgesloten dat er sprake is van een persoonsverwisseling en dat klager op dat kamertje is misbruikt door een ander dan aangeklaagde. Er is onvoldoende bewijs gevonden zodat geadviseerd zal worden de klacht niet gegrond te verklaren.

Volgens advocaat Van Oosten kan de heer Schafraad door deze uitspraak van alle blaam worden gezuiverd en kan hij “de kansel weer op”.  Lees bovenstaande alinea goed en oordeel zelf!!

De andere drie door klager ingediende klachten tegen broeders van Bleijerheide zijn wel gegrond verklaard. De vraag of daar sprake was van een persoonsverwisseling is waarschijnlijk niet aan de orde geweest!! Of wordt er bedoeld met een persoonsverwisseling dat de klacht werd ingediend tegen Dino (broeder Eymard) en dat de huidige tenaamstelling Schafraad is?

De door de heer Schafraad zelf ingehuurde rechtspsycholoog Van Koppen geeft in zijn rapportage drie scenario’s. Hij schrijft:  “Het derde scenario houdt in dat het misbruik heeft plaatsgevonden, maar door iemand anders dan Schafraad is gepleegd. in dat geval zou sprake kunnen zijn van persoonsverwisseling. dat zou niet onmogelijk zijn, ook omdat uw cliënt (rapport was gericht aan de advocaat van Schafraad, de heer Van Oosten) toen door het leven ging als broeder Eymard en tegenwoordig als pastoor Schafraad.
Ik (van Koppen) heb in de stukken echter geen enkele aanwijzing kunnen vinden dat mogelijk sprake zou zijn van een persoonsverwisseling. Ik laat om die reden het derde scenario buiten beschouwing.”

Ook het rapport Rutten opgesteld in 1972 naar aanleiding van een conflict tussen Schafraad en de overige broeders is nog steeds niet boven water. Vreemd is wel dat volgens de rapportage van de rechtspsychoog Van Koppen er toen al aandacht was voor seksueel misbruik op Bleijerheide. De naam broeder Monulphus werd genoemd in het rapport Rutten. Tegen broeder Monulphus zijn zo ver na te gaan geen acties ondernomen. Die bleef actief op Bleijerheide. Dino (broeder Eymard) moest vertrekken. Voor de klager onbegrijpelijk. Een dergelijk rapport wordt normaal gesproken opgeborgen in de persoonsdossiers van betrokkenen. Maar al het zoekwerk ten spijt, het rapport Rutten blijft onvindbaar! Volgens de heer Appels (begeleidend psycholoog van de heer Schafraad en lid van de Stichting Bezieling moet je delen) heeft hij meerdere malen bij de heer Schafraad er dringend op aan gedrongen achter dat rapport aan te gaan. Maar de heer Schafraad heeft daar volgens Appels weinig moeite voor gedaan.

In Nieuwsuur (uitzending gemist 4-8-2012, 22.00 uur) beweerde de heer Schafraad vol overtuiging dat het kamertje waarin het misbruik plaats had gevonden niet bestond. Volgens hem een pertinente leugen van klager. Helaas was de heer Schafraad even vergeten dat in zijn verweerschrift, opgesteld door advocaat Van Oosten, het volgende stond: “Het kamertje zoals beschreven door klager heeft inderdaad bestaan. Verweerder heeft op de slaapzaal die daarnaast ligt in het weekend wel eens toezicht gehouden”. Toen daar naar werd gevraagd tijdens de zitting ontstond er verwarring bij de heer Schafraad en zijn raadsman. Maar ook hier had de heer Schafraad antwoord op. Hij was al vanaf 1968 daar niet meer geweest. Jammer dat zelfs de klachtencommissie hem gelooft. En dat ondanks het gegeven dat er diverse documenten zijn overhandigd waaruit kon worden geconcludeerd dat betrokkene het met de waarheid niet ze nauw neemt!!

Als het zo zou zijn dat de heer Schafraad al vanaf 1968 niet meer op die slaapzaal en kamertje was geweest waarom heeft hij er dan zoveel moeite voor gedaan het bestaan van het bewuste kamertje te ontkennen. Immers als hij er al vanaf 1968 niet meer was geweest had hij daar geen moeite voor hoeven doen want de klacht tegen hem gaat over het schooljaar 1970-1971!!

Ook het intrekken van de klacht van een van de klagers onder dubieuze omstandigheden kon blijkbaar de commissie niet overtuigen. Een dreigement met een claim van euro 80.000,000 en het daarna aanzetten van de betreffende klager de andere twee klagers onder druk te zetten hun klaagschrift in te trekken was blijkbaar ook niet relevant! Alle documenten (ook van de heren Schafraad en Appels) zijn in het bezit van Me Culpa.

De klager heeft al jaren geleden op een foto bij mij aangegeven wie de betreffende broeders waren die zich hebben schuldig gemaakt aan seksueel misbruik. Ook Dino (broeder Eymard) werd door hem herkend. Klager had alleen de indruk dat Dino langer was.  Maar is wel 45 jaar geleden.

Klager heeft inmiddels zijn advocaat verzocht in bezwaar te gaan. Hij heeft namelijk geen enkele twijfel over de identiteit van degene die hem in het bewuste kamertje heeft misbruik!!