Vandaag publiceren we wederom twee oude artikelen waar honderden spam reacties afgelopen dagen waren binnen gekomen; over Bulletje en Valentino, wij willen ze niet vergeten de Franciscus volgelingen tot de armen in alle eerlijkheid zijn bedeeld.
Wij publiceren de bekentenissen brief van broeder Valentinus aan A T met de Portugese vertaling die tot doel heeft mensen in Brazillie te informeren over het reilen en zeilen van deze broeder Franciscaan. Wij weten dat mensen in Brazilië het Mea Culpa blog / site lezen en hopen op hun medewerking deze brief te verspreiden in Potim dat op een afstand van 162 km van de stad São Paulo ligt. Potim heeft 17.000 inwoners waarvan meer dan de helft (56,95 %) in de grootste armoede leeft en moet zien rond te komen met een minimum loon. Het maandelijks inkomen van een gezin is 300,00 Reis dat is 150,00 euro. MCU heeft al een half jaar geleden in de Engelse taal naar Potim geschreven maar ontvingen geen antwoord. We hopen nu wel op een antwoord / signalen uit Zuid-Amerika.
Geachte (heer A T)
Het is nu goed 50 jaar geleden wat er is gebeurd. Ik wil niet in details treden , dit v.w. de lange tijd die er is omgegaan. Wel kan ik laten weten dat ik al die tijd mijn gedachte hierover heb laten gaan, en 50 jaar rond loop met een gevoel van spijt. Ik wist niet meer wie u bent geweest anders had ik denkelijk eerder met deze brief gekomen. Ik kan me alles nog licht herinneren. Mijn leeftijd zal daarmee een rol spelen, ik ben intussen 75 jaar. Nogmaals ik heb een ontzettende spijt wat er is gebeurd en ik bied hiervoor duizend maal excuses aan. Ik hoop dat u dit kunt aannemen zo zal u rust krijgen en ik ook. Mijn grote wens is deze laten we nu de tijd nemen en er een punt achter te zetten zodat we met opgeheven hoofd verder kunnen gaan. (Niet ondertekend )
broeder Valentinus
Caro
Foi há 50 anos o que aconteceu. Eu não vou entrar em detalhes, este v.w. o tempo tratou. Welkan, eu digo que eu pensei todo este tempo todo, e 50 anos andando com um sentimento de arrependimento. Eu não sei quem você é, ou então eu provavelmente teria escrito mais cedo esta carta. Lembro-me de tudo um pouco. A minha idade, desempenha um papel, eu tenho agora 75 anos. Mais uma vez tenho uma terrível pena do o que aconteceu, mil vezes eu peço desculpas. Espero que você possa ter o seu descanso e eu tambem. Meu maior desejo é que agora tomamos o tempo e um ponto final, com a cabeça ergida para que possamos avançar.
(não assinado)
broeder Valentinus
Ook heeft broeder Valentinus de foto’s weggehaald van de RK Sint Joseph site waarmee hij geld inzamelt voor het kindertehuis.(http://www.rksintjoseph.nl/Valentinusbrief.htm) Nergens voor nodig en als je niets te verbergen hebt waarom dan dit Bleijerheide gedrag. Hieronder zijn oproep om geld in te zamelen, maar eerst een quote:
‘En bij ons bezoek kwam er bij mij de gedachte in mij op “voor deze kinderen moet ik iets doen.”. Het was of een stem mij dit ingaf. (citaat broeder Valentinus)
Deze stem mag gehoord worden, bisschop Wiertz doet niets, pastoor Schafraad verwisselt twee personen (broeder Eymard), Alphons blijft zijn hele leven onderdanig maar daarmee is het pedo internaat niet van de wereldkaart. Zie hoe de broeders naar de arme kindekes in Brazilië reizen om daar aan hun liefdevolle trekken te komen!
Het missiewerk van broeder Valentinus.
Deel 1.
In het jaar 1991 werd ik gekozen om met de broeders mee te gaan naar een vergadering in Brazilië. Het was de eerste keer dat ik in mijn leven in Brazilië zou komen. Na de eerste dagen wat rond gereden te hebben en wat van het land gezien te hebben voordat de besprekingen zouden beginnen, kwam ik ook in een stad terecht met name Potim.(zie foto hieronder) Ten noord oosten van São Paulo. In deze stad hebben onze broeders een tehuis voor arme en verwaarloosde kinderen van af 3 t/m 6 jaar. In de jaren 1991 waren er ook grotere kinderen bij, jongens en meisjes van 6 tot 12 jaar. En bij ons bezoek kwam er bij mij de gedachte in mij op “voor deze kinderen moet ik iets doen.”. Het was of een stem mij dit ingaf. Dit zou mij naast mijn werk als koster in de parochie en godsdienstleraar op de Openbare basisschool in Landgraaf mijn tweede taak zijn. Na mijn terugkeer in Nederland heb ik het idee laten rusten totdat ik in 1993 terug ging naar het kindertehuis in Potim om het werk wat de broeders daar deden eens goed van nabij te bekijken. Al na enige dagen was het me al duidelijk dat het probleem financieel van aard was. Er moest geld op tafel komen om de zaak draaiende te houden. Maar hoe dit aangepakt? Ik kreeg de steun van de school in Landgraaf waar ieder kind iedere week een dubbeltje meebracht en dit in een potje deed bij de juf of meester van de klas. En al gauw werd er een bankrekening bij de Rabobank geopend door het hoofd van de school. onder de naam Potim-Harlekijn. Dit was voor mij het moment dat de Aktie van start zou gaan. Een Aktie die nu al jaren 15 jaren duurt. Door geld gebrek moest enige jaren geleden de dagschool voor de jongens en meisjes in Potim gesloten worden wat voor veel huisgezinnen een ramp was. Weer liep de jeugd doelloos over straat en vermaakte zich met dingen die niet door de beugel gingen zoals het vernielen van andermans zaken. Maar wat erger was ook zij gingen over in de drugs, wat voor vele in Potim tot op de dag van vandaag een groot probleem is. Nu na 15 keer het kinderhuis in Potim bezocht te hebben is de nood nog erg groot. Wel hebben we het goede bericht dat volgend jaar februari de nieuwe dagschool voor jongens en meisjes zal geopend worden. En dit komt voort uit de bijdragen die zo regelmatig binnen komen op de bankrekening. De volgende keer zal ik u meer vertellen over de stad Potim en het kindertehuis. wordt vervolgd.!!!
Dit laatste zijn we het helemaal mee eens: wordt vervolgd!
Maar uh, is na al dat snuiven je badeendje nu weer heel?
Ik neem aan dat je bedoelt dat je mijn kritiek niet begrijpt?
Ga dan ’s praten met mensen van die school in Landgraaf en ouders van die kinderen over de vraag wat zij hebben gedaan met je informatie.
En doe mij een plezier, laat dat vooral ook horen. ’t Lijkt me dat die een knap lastige klus (hadden) waarover veel te weinig gehoord wordt: wat doe je kinderrechten en leerlingen die op die manier heel direct met armoede en kindermisbruik door vertrouwde personen geconfronteerd worden
En laat dan vooral daarover weer iets horen, ik heb me regelmatig afgevraagd hoe ik daar in hun positie mee om zou (zijn) gegaan, lijkt me een knap lastige klus
Je opmerkingen over organisaties en samenwerking zijn te zot om verder naar te kijken, dus wat je met Oost Timor wilt of bedoeld?
’t Is me een raadsel, Bert
“Had jij niet de vertaling gedaan??”
Nee, ik heb gezorgd dat iemand, native speaker, dit en andere stukken correct vertaalde en – je medio maart 2011 – o.a. na overleg met DCI expat de nodige contact adressen in Brazilië gegeven. Je vond het echter kennelijk niet de moeite waard daar ook daadwerkelijk iets mee te doen resp. van je te laten horen.
Erkennen dat ook elders mensen inzicht en mogelijkheden hebben en daarnee waardevol werk (kunnen) doen, dus het doorgeven van informatie naar kinderbeschermingsnetwerken, is nu eenmaal niet hetzelfde als 2 jaar lang blijven borstroffelen aan de andere kant van de wereld….
Zeker wanneer je daarbij ook nog ’s herhaaldelijk demonstreert niet bepaald veel oog te hebben voor ook de kinderen/het onderwijs hier en gezamelijke belangen (laat staan de consequenties van dit soort mogelijk gedrag van personen in wie vertrouwen werd gesteld, om het dan nog maar even niet te hebben over vertrouwen en internationale organisaties/samenwerking en de erkenning van de noodzaak daar intelligent en zelf betrouwbaar mee om te gaan.
De wereld, waarin kinderen door armoede zorg-afhankelijk zijn is jouw (of mijn) speeltuin niet, Bert. Omdat jij (of ik) het nodig hebt om uit je nek te zwammen.
Cynisch genoeg is het aanbod van misbruikte kinderen helaas te groot voor borstgeroffel van haast bejaarden aan die andere kant van de wereld.
Niks gedaan?? Ik heb naar alle adressen deze vertaling doorgestuurd. Niks gehoord uiteraard anders had ik wel van me laten horen. Maar je opgeblazen aanvallen klinken toch het hardst van je eigen borst. Ik heb blijkbaar nogal wat op mijn geweten, kinderbeschermingsnetwerken / het onderwijs / en om dan het even nog niet te hebben over vertrouwen en internationale organisaties/samenwerking. Ben je niet een paar werelddelen vergeten? De zuidkust van oost-Timor waar nog een paar onbekende misbruikslachtoffers door mij zijn vergeten? Ach stom, ik ben jouw vergeten!
En dát, Bert, betekent dus dat je hier , en als de sodemieter! maar beter mee kunt stoppen : je schaadt belangen van kinderen dáar én hier, de integriteit van derden, en zelfs belangen van (MCU/ Bleijerheide slachtoffers van historisch misbruik,
zonder dat er iemand behalve jouw borstroffelende ego, ook maar iets mee opschiet.
Had jij niet de vertaling gedaan??
wordt het niet ’s tijd hier een datum bij te zetten, Bert?
Want als ik mij niet vergis is dit een herhaling van een (weggehaald??) blog van zo’n 3/4 jaar of zo geleden?
Inderdaad: Inderdaad: wordt vervolgd
Want ook toen deugde wat je schreef al niet !!
Wat je hier doet zou wel ’s deel kunnen uitmaken van je Bleijerheide erfenis, maar is niet anders dan een walgelijk gebruik van de realiteit van kinderen, in dit geval in Brazilië.
Niet tbv. die kinderen, maar tbv je eigen knokpartij en (en media manipulatie? )
En dat, beste Bert, is ronduit walgelijk.
Of dat nu gebeurd (is) door de RKK, door Valentinus of door Bert Smeets/ MCU !