Aartsbisschop Aspinall biedt excuses aan vrouwen over gedwongen adopties
De Anglicaanse aartsbisschop van Brisbane heeft persoonlijk zijn excuses aangeboden aan vrouwen in zijn bisdom die werden gedwongen hun baby’s op te geven voor adoptie in de -church-run home
Naar schatting 150.000 ongehuwde vrouwen werden gedwongen hun baby’s op te geven tussen de jaren 1950 en 1970 in Australië.
Margaret Hamilton is een van de zes vrouwen die de aartsbisschop, dr. Phillip Aspinall, vandaag ontmoette.
Ze was 19 jaar oud, ongehuwd en zwanger toen ze naar Home van de St Mary’s werd gestuurd in de buitenwijk van Brisbane van Toowong.
“Terwijl ik in het huis was er geen informatie aan ons en we kregen te horen dingen als ‘you’ll have children of your own day’,” zei ze. (vrij vertaald: dit kind hoort niet bij jouw’)
“Dus werd verwacht dat als je in een ongehuwde moeders huis zat, het kind in ieder geval voor adoptie werd gereserveerd.”
Ze zegt Dr Aspinall zich verontschuldigde en las een gebed voor dat hij voor hen had geschreven.
“Ik denk dat hij eindelijk begrijpt wat er met ons is gebeurd en de angst en trauma in principe onze levens verwoeste,” zei ze. (hieronder de letterlijke tekst: interview Stephanie Smail ABC news
Archbishop apologises to women over forced adoptions
The Anglican Archbishop of Brisbane has personally apologised to women in his diocese who were forced to give up their babies for adoption in church-run homes.
It is estimated up to 150,000 unmarried women were forced to give up their babies between the 1950s and 1970s in Australia.
Margaret Hamilton is one of six women who met the Archbishop, Dr Phillip Aspinall, today.
She was 19-years-old, unmarried and pregnant when she was sent to the St Mary’s Home in the Brisbane suburb of Toowong.
“While I was in the home there was no information given to us and we were told things like ‘you’ll have children of your own day’,” she said.
“So it was expected that if you were in an unmarried mothers’ home your child would go for adoption.”
She says Dr Aspinall apologised and read a prayer he had written for them.
“I think he’s finally getting a look at what happened to us and the anguish and trauma that’s basically destroyed our lives,” she said.
Ook in België werden deze malafide praktijken uitgevoerd door katholieke nonnen. Meisjes werden opgesloten op de zolder van een ziekenhuis en werden gedwongen om afstand te doen van hun pasgeboren baby. Vele vrouwen/meisjes werden naar Frankrijk gebracht om daar anoniem te bevallen. Na de bevalling keerde de jonge moeder samen met haar kind terug naar België, zij het wel in twee verschillende wagens en langs smokkelwegen (grenscontroles bestonden nog). En ja, ook hier hebben vele adoptieouders een groot bedrag mogen neertellen om ‘hun’ kindje in de armen te houden. De kersverse moeders werden behandeld zoals leeggoed, maar dan zonder statiegeld. De nonnen inden de geboortepremie, hielden het loon dat de vrouwen/meisjes verdienden met verplichte arbeid in het werkhuis van het opvangtehuis. Alle uitkeringen (leefloon, werkloosheidsuitkering…) belandden in de zakken van deze zusters. Bovendien vroegen ze aan adoptieouders of ze niets over hadden voor de congregatie!! En nog beweren de nonnen dat zij niets afweten van gedwongen afstand of dat ze enig geldgewin hebben gehad bij de adopties!!! Er komt een reportage waar de zusters volledig buiten de wind worden gezet, wat krantenartikels met verhalen van geboortemoeders en geadopteerden en dan wordt het windstil. Geen haan die hierover verder kraait, geen politicus die een onderzoek eist, geen Kerkelijke Overste die de woorden ‘gewongen afstand’ in zijn mond durft te nemen. ‘Het waren andere tijden, een andere levenssfeer.’ Dat was het ook, maar daarom moeten we deze malafide praktijken niet goed praten!
Steeds weer een gelijkluidend verhaal van Rooms Katholiek smerig optreden in naam van de heer.
En vergeet niet : WERELDWIJD