Adoptieouders en hun geadopteerde kinderen voelen zich sterk betrokken bij het aangekondigde onderzoek naar illegale adopties in de vorige eeuw. Ze willen dat de onderste steen boven komt. De belangenorganisaties zijn het over één ding eens: de rol van de Nederlandse overheid bij illegale adopties zou zo breed mogelijk moeten worden onderzocht.
Meneer Dekker zoekt nog wat slaapzakken
Maar eerst….een onderzoek commissie dus 2019 gaan we iets meer horen tenminste…. de afstandsbaby’s hebben we al naar voren gebracht in 2012 maar kamer, OM en media hebben besloten dat wij geen organisatie zijn, die teveel in het nieuws mogen, vanwege onze ‘radicale’ houding.
Het onderzoek vloeit voort uit de zaak van Patrick Noordoven, die in 1980 als baby illegaal werd gesmokkeld uit Brazilië. Door zijn verzoek om meer informatie stuitte het ministerie op tientallen zaken van kindersmokkel waarbij ambtenaren actief betrokken zouden zijn geweest.
Den Haag laat het geld onder elkaar rollen met geen oog voor de geadopteerden.
Volgens hem “raakt het gezinnen diep” dat adoptieouders steeds vaker erop worden aangekeken dat ze een kind geadopteerd hebben. Hij hoopt dat grondig onderzoek voor eens en altijd duidelijk maakt wat er wel en niet goed is gegaan. “Ook moeten we toetsen of de huidige wetten en verdragen voorkomen dat dat nog eens kan gebeuren.”
Kenniscentrum
“We merken dat er onder geadopteerden een enorme behoefte is om meer te weten over de rol van de Nederlandse overheid bij illegale adopties”, stelt Hans van Hooff van het Fiom, het Nederlandse kenniscentrum dat jaarlijks honderden geadopteerden ondersteunt bij hun zoektocht naar biologische verwanten. De onderzoeksopdracht is nog niet bekend, maar het onderzoek lijkt zich vooral te richten op ambtenaren die actief meewerkten of een oogje dichtknepen in vijf verschillende landen.
Van Hooff hoopt dat het onderzoek breder wordt: “In hoeverre was Nederland een goede toezichthouder? Hebben ze actief gecontroleerd bij bemiddelingsorganisaties waar zaken fouten zijn gegaan?” Hij wil dat ook andere landen worden meegenomen in de opzet. Praat tevens eens met de kerk, die hebben genoeg kennis en geld verdient aan ‘eigen kweek’ adopties…de afstandsbaby’s.
Het misbruik was geen ongelukje. Het zat in het systeem’, weeffoutje?
Misbruik in de kerk
Aldus begint artikel in de NRC. Voor het eerst spant een slachtoffer van misbruik in de kerk een zaak aan tegen het ‘systeem’. Mogelijk is zo geen sprake van verjaring. Het is de eerste keer dat een slachtoffer een rechtszaak begint tegen het ‘systeem’ achter het misbruik. Afgelopen jaren strandden civiele claims van slachtoffers op de verjaring van het misbruik zelf. Dat had immers vaak een halve eeuw eerder plaatsgevonden. Om het probleem van de verjaring te voorkomen, pakte Zegveld het anders aan.
Als jongetje van elf werd hij uitgeleverd aan een misdadiger. Zo voelt Arnold-Jan Prinsen (68) uit Someren het. De paters van de Heilige Geest wisten dat hun mede-pater een pedofiel was, maar ze lieten hem zijn gang gaan op twee Limburgse internaten. Prinsen werd in 1964 zijn zoveelste slachtoffer. In het Oratorium te Lauradorp liet de Salesiaanse pater Decae (er is nog een straat naar hem genoemd) een ‘hulpje’ zijn gang gaan, die talloze jongens betaste en snoep uit de Oratorium kast, als lokkertje meegaf. Een Bounty! Ik heb het aldaar meegemaakt nadat ik van internaat kwam en dus ervaring had met losse handjes van Broeders Franciscanen. Decae heb ik gewaarschuwd want hij ontkende en ben niet lang daarna gestopt met Non-Stop-Pop….onze twee maandelijkse zelf georganiseerde fuif-avonden in het Oratorium..
fuiven, dans en andere plakkerige lichaamssappen
Donderdag moest de Rooms-Katholieke congregatie van de Heilige Geest zich in een civiele rechtszaak verantwoorden voor de rechtbank in Roermond. Niet vanwege het misbruik door de inmiddels overleden pater Jozef S. van Prinsen en andere leerlingen van pensionaat St. Louis en het seminarie van de H. Geest in Weert. Maar wel omdat de leiding van de congregatie de pater zijn gang had laten gaan. „Verwijtbaar passief”, noemde Liesbeth Zegveld, advocaat van Prinsen, het tijdens de zitting.
Zegveld: „Zonder de houding van de congregatie had het seksueel misbruik op deze schaal nooit kunnen gebeuren. De pater had zich één keer kunnen vergrijpen, misschien twee keer. Maar niet met acht kinderen negen jaar lang. Daar is het instituut zwaar verantwoordelijk voor.”
Wereldwijd hetzelfde probleem, niet iedereen is schuldig maar het systeem kon zichzelf niet verbeteren, bekritiseren, kon zichzelf niet reinigen door de enorme aanwas aan homoseksuele priesters met pedo neiging.
Verjaring
Het is de eerste keer dat een slachtoffer een rechtszaak begint tegen het ‘systeem’ achter het misbruik. Afgelopen jaren strandden civiele claims van slachtoffers op de verjaring van het misbruik zelf. Dat had immers vaak een halve eeuw eerder plaatsgevonden. Om het probleem van de verjaring te voorkomen, pakte Zegveld het anders aan.
„Deze zaak gaat niet om het misbruik door de pater, maar om de nalatigheid van de congregatie maatregelen te nemen tegen de pater waarmee het misbruik van Prinsen voorkomen had kunnen worden. Het misbruik was geen ongelukje. Het zat in het systeem”, aldus Zegveld.
In de rechtszaal betoogde ze dat de redelijke termijn van aansprakelijkstelling pas in 2015 is gaan lopen. Dat jaar hoorde Prinsen dat de pater zich al in 1961 – dus drie jaar voordat hij misbruikt werd – aan een medeleerling had vergrepen. De congregatie wist dat maar had de pater – na een „retraite” van zes weken – opnieuw aan de slag laten gaan. Waarna hij Prinsen misbruikte. Of de talloze overplaatsingen werden toegepast / ingeschakeld, een schijn-manoeuvre door de congregatie zelf, die verantwoordelijk blijft.
Zegveld: „Met één rotte appel kon Prinsen nog wel dealen. Maar niet met een rot systeem.”
Geniepig en gemeen
Haar cliënt raakte in 2015 psychisch in de knoop en zijn tandartspraktijk verloor omzet. De schade – begroot op zo’n zes ton – is de congregatie aan te rekenen, betoogde Zegveld.
Vóórdat Prinsen naar de rechter stapte, waren de paters van de Heilige Geest vol begrip en medeleven. In de procedure bij de klachtencommissie – opgezet door de Kerk zelf – gaven ze toe dat hun mede-pater „op geniepige en intens gemene manier” te werk was gegaan. Ook was het „zeer wel mogelijk” dat hij eerder leerlingen misbruikt had. Als hij „toen zijn verdiende straf had gekregen” en er „passende maatregelen” waren genomen, was Prinsen „niets overkomen”, gaf het bestuur van de congregatie toe. Een Deetman procedure management tactiek zoals wij die de afgelopen jaren mochten ervaren. Veel mea culpa, maxima culpa, want ook deze tactiek draaien ze om wanneer het hun uitkomt. Eerst alle moeite moeten doen om steunbewijs te leveren voor de commissies maar als puntje bij paaltje komt, halen ze de verjaring uit de kast en is er geen bewijs…ja zo kunnen we echt heel oud worden.
In de rechtszaal waaide donderdag een andere wind. Van alle mea culpa was in het verweer van de advocaat van de paters, Rob Baetens, weinig meer terug te vinden. „De vordering is verjaard”, zei hij. Mocht de rechtbank de vordering toch behandelen, dan staat de congregatie op het standpunt dat het misbruik „onbewezen” is. En de congregatie wist ook „niets” van eerdere misbruikgevallen. Bovendien is de schade die Prinsen zegt te hebben opgelopen „niet aangetoond”.
MCU…reactie.
Prinsen heeft wel degelijk schade opgelopen door een systeem van cover-up en doofpot manipulatie en niet in de laatste plaats door een zeer vergevingsgezind OM. Interne overplaatsingen, belachelijke therapieën waar geen enkele kritiek of controle over bleek. Bij het OM liggen de nu verjaarde klachten in een zoete Christelijke slaap. Wij strijden al jaren tegen het arme broeder jongens pensionaat te Bleijerheide, al vijf jaar wachten we op OvJ die met dit canonieke, schandelijke systeem meewerkt om de waarheid niet aan de oppervlakte te krijgen. Een artikel 12 procedure wordt door OM categorisch tegen gehouden. Ze houden nog steeds de aloude macht tussen pastoor en burgemeester, tussen kerk en staat, in stand en bewijzen houden ze achter of…zijn allang vernietigd.
Nicky Verstappen opent het nieuws en de beperkte visies die losgaan over Jos B. verwarren scenario met realiteit en losse flodder aannames, die vanuit alle hoeken in de realiteit neerdwarrelen…. aan tafel bij Pauw.
Pauw en Witteman 2010 begin Mea Culpa
Zijn woorden ‘ik ben niet de man die Nicky heeft misbruikt, ik ben niet de persoon die Nicky heeft vermoord…niet, allemaal NIET.
“Waar je naar moet kijken is niet het moment dat hij weggelopen is maar wanneer Nicky is teruggebracht. Dat is knap werk, is georganiseerd teamwork en moet je durven, stalen zenuwen hebben en kun je NIET alleen’.
Jos B is inderdaad betrokken bij deze cold case want zijn stem is NIET overtuigend en houdt een verklaring tegen…nog want…hij is NIET de persoon die Nicky vermoord heeft….dat zijn anderen….EN HIJ WEET DAT, pedofielen eigen om zwaar om de waarheid heen te draaien.
Dat hij een dag later voorbij fiets (betrapt is) zegt op zich NIET zoveel want de homo-scene op de Brunssemer-hei kent elkaar, weten de auto nummers en verdelen hun aandacht naar de eventuele jongens prostituees, gaande op die plek. Wat steeds meer aan de oppervlakte komt zijn de grove fouten van het OM en de vreemde conclusie van het NFI dat de doodsoorzaak niet vastgesteld is.
nadenken
Het enige akelige wat eruit te concluderen valt is dat de mogelijke verstikking gebeurde na meerder malen te zijn verkracht en geen bewijs, in welke herinnering dan ook, mocht achterblijven.
Het lijkt of Jos B. en zijn advocaat daar nu hun voordeel mee doen maar uiteindelijk zal de vraag hoe Nicky na acht uur te hebben geleefd (waar zou hij al die uren onopgemerkt moeten verblijven) levenloos te worden teruggebracht naar de plek des onheils. Ik ben menigmaal na tips (inderdaad uit katholieke hoek) gaan kijken hoe je met een dood jongetje de schuld (culpa) probeert te leggen bij de homo ontmoetingsplaats. Moet, nogmaals goed zijn georganiseerd, want ik kom uit die omgeving (geboren te Landgraaf en ging als kind vaker naar de Rode beek) en het is onmogelijk om Nicky daar ter plekke vast te houden. Vanuit al deze ooghoekpunten zijn er zaken anders verlopen maar dat er overleg tijdens deze uren is geweest staat buiten kijf. Ik heb dit ook al beschreven in ‘de Heimwee moord’, en ik hoorde gisteravond de kortzichtige opmerking bij Pauw van mevr Telegraaf dat Nicky heimwee had maar in 1998 NIET (of ze mijn stuk hebben gelezen, je weet het maar nooit) bij de krant de Limburger wordt nu eindelijk deze ‘acht uur’ , dat Nicky nog zou hebben geleefd mee gewogen in hun ‘denken’, over deze moord. Goed jatwerk Claire, met een katholiek signatuur als krant kun je niet anders.
Peter de Vries is geen denker, zijn explicatie is gezien vanuit zijn scoring-positie gericht op de man zelf maar kan geen brede verbanden leggen met de feiten zoals ze daar nu eenmaal liggen.
Dus nogmaals om de Limburgse en landelijke media te helpen met bovenstaande feiten en daarover na te denken kan ik maar een conclusie trekken namelijk dat Jos B. NIET de enige is die ‘schuld’ heeft aan de dood van Nicky. In Limburg blijven we van geheimen houden.
Voor de rest boycotten dit artikel en zwijgen zoals ze in ons katholiek landje braaf hebben geleerd.
‘All over paradise’, schreef ik enkele weken voor mijn hartstilstand in Mei 2016….toen was het even donker, was ik ff alles kwijt, kon ik niets meer herinneren, lieten mijn beste vrienden niks van zich horen (behalve zoon Ramon / Jody / Jesse, broer Paul) en zie ik ben er weer….herinner me aan jullie… all over paradise
(song written one month before heart-attack in 2016)
Handelingen der apostelen putten krachten uit het hogere al sinds de geboorte van Christus. De nieuwe herder (bisschop Smeets) zal in liefde eensgezindheid ten toon spreiden.
Engelen geduld
Bisschop Harry Smeets is ingewijd met veel engelen geduld en de verwachtte canonieke beloftes. Laten we slechts 1 verwachting uitspreken ten opzichte van slachtoffers seksueel geweld: betreffende de archieven, uit de periode van oude bisschop Gijsen maak ze openbaar; maak evenzeer de archieven openbaar van de Nederlandse-Duitse / Amerikaanse, Belgische / Braziliaanse congregatie ‘arme broeders Franciscanen’, te Bleijerheide’, en alle andere Limburgse kerkelijke instellingen mocht zich er seksueel geweld hebben voorgedaan.
In Godsnaam mensen lief te hebben, ook de slachtoffers seksueel geweld, die nog steeds of in therapie of met andere gevolgen zitten, die ze als kinderen hebben opgelopen en moeilijk loskomen van de geestelijke manipulatie en machtsmisbruik door priesters. Wilt u hun stem horen….ja, dat wil ik
