We dachten dat het organiseren van jeugd-internaten de core-bussinsess was van katholieke geestelijken in voorbije decennia. Nu heeft een voormalige diplomaat (onschendbaar of zondebok?) van het Vaticaan in Washington zich schuldig gemaakt aan het downloaden en verspreiden van kinderporno en is veroordeeld tot vijf jaar cel….in het Vaticaan weliswaar!

De Vaticaanse rechtbank acht Carlo Alberto Capella schuldig aan deze kinderporno verspreiding. Waar dit gebeurde en wie het gretig afnam staat nergens maar Cappela wist wel waar het moest gebeuren, in Washington DC? Er bleken tientallen kinderpornografische foto’s en filmpjes op zijn telefoon te staan.

Capella gaf toe dat hij het materiaal had gedownload. Hij zei dat hij na zijn verhuizing naar de Verenigde Staten in 2016 een moeilijke periode had gekend. Zo!?

Canada

Capella, die rond de 50 jaar is, zal zijn straf uitzitten in de gevangenis van Vaticaanstad. Hij moet ook een boete van 5000 euro betalen. Heeft iemand de gevangenis in het Vaticaan gezien, in deze ondoordringbare vesting van het geloof?

Eerste veroordeling

Het is nu pas voor het eerst dat in het Vaticaan iemand wordt veroordeeld voor kinderporno of -misbruik. Dit na wereldwijde beschuldigingen van verkrachtingen en geweld door leden van de katholieke kerk ten opzichte van kinderen, pakweg in de afgelopen duizend jaar. In 2015 liep er een soortgelijke zaak tegen de Vaticaanse ambassadeur in de Dominicaanse Republiek, maar die overleed voordat er een vonnis was gelijk Gijsen, de man wist ook op tijd uit te stappen.

Verder werd de aartsbisschop van de Australische stad Adelaide vorige maand schuldig bevonden aan het verzwijgen van seksueel misbruik, maar die zaak werd behandeld door een Australische rechtbank. Ook kardinaal Pell, tot voor kort de derde in rang in het Vaticaan, staat in Australië terecht. Hij wordt beschuldigd van het misbruik van minderjarige jongens. De markt voor kindermisbruik ligt ergens tussen Australië en Europa (Vaticaan) en de VS…Washington DC.

De model school Maartenscollege met allemaal zogenaamd ‘perfecte kinderen’, gaan de boot in. Ze willen scoren met deze perfecte kindjes maar de school is nalatig en de standenmaatschappij moest op deze school gehandhaafd blijven. Mijn zoon Ramon heeft er ooit opgezeten en werd na een jaar verwijderd maar het was vanaf het begin duidelijk dat men ‘een vader met lange haren’, niet op dit keurige onderwijs konden dulden. Toen ik me bij de eerste introductie avond meldde liep de directeur weg, hij zag me en draaide zich om, andere ouders kregen allemaal een hand. De man zag het niet zitten dat Ramon (of beter een ouder als ik) op zijn Maartens model schooltje zich kwam aanmelden. Niemand sprak met me, niemand van de aanwezige ouders gunde me een blik behalve de blik van ‘mijn kind wordt heus geen vriendje met jouw kind’! Ik zat alleen en dacht ‘wat moet dit worden’? Na een jaar ja hoor, slechte cijfers dus moest Ramon weg. Alleen voor perfecte kindjes, doei!

Ik wil graag een narcistisch duitje doen in deze ‘actuele’ discussie over moeder de vrouw. De column van Aaf Brandt Cortius in de Volkskrant geeft de juiste toon, HET GAAT ALLE KANTEN OP  maar komt niet TO THE POINT, en ook Aafje komt niet tot 1 point. Ze schrijft:

Oké. Dus ze vinden het stom dat mannen een boekje over moeders en vrouwen mogen schrijven. Maar tegelijkertijd vinden ze het stom dat de CPNB de vrouw identificeert met de moeder. En niet met de postbode. Typisch Nederlandse discussie om een wereldvreemd argument toe te voegen aan de antropologische ‘moeder de vrouw’, rol.

In 1985 schreef ik het lied Mom and Dead dat verscheen op de geboycotte LP Pop Against Pope

MOM AND D(E)AD

Mom is mad and dad is dead

but mom will never be back in the kitchen again

wow wow oh oh

mom is mad and dad is dead but mom will never be back in the kitchen again

back in the kitchen again

and it’s over….over with the clan

But I

I do love my son

Laten mijn linkse, liberale broeders nu eens eerlijk zijn en niet weglopen voor hun verantwoordelijkheid; hoeveel van deze intellectuelen staan in de keuken? Het zullen er een paar méér zijn dan in 1985 maar ‘moeder de vrouw’, ze krijgt de kinderen en voed ze dan ook voornamelijk alleen op….verreweg een grote meerderheid ‘moeders / vrouwen’, die deze maatschappelijke rol invullen. Vandaar dat ik in mijn tekst schreef: ‘I do love my son’, want ik heb hem mede opgevoed, concreet, praktisch en zijn eerste stapjes zien zetten in de Alexander-Battalaan te Maastricht waar ook de Underground studio gevestigd was, die deze verzet LP produceerde. En niet als vele vaders de benen namen, wegwezen naar een andere ‘moeder de vrouw’.

Moeder is gek / waanzinnig maar gaat niet meer terug naar de keuken en opeens roeren zich alle schrijvers met ‘moeder de vrouw’, in de keuken. En om tot een ‘point’ te komen: ik zie mijn moeder en Oma’s nog zwoegen in de keuken, hoe zouden zij de luxe van een modern gezin ervaren!!??

Mom is mad and dad is dead

Het na papegaaien, het magische Papageno fluitje (Mozart) tettert na in de media, die wederom onthouden wordt van iedere achtergrond informatie over de bestuurder. Behalve dan de vader, die heel snel verklaart dat de 34 jarige man uit Heerlen geen drugs, noch alcohol gebruikt en toch in paniek raakte??

Waarom, voor wie raakte de man in paniek, en dan ga je er vandoor terwijl je 1 iemand heb doodgereden en drie zwaar gewonden achter laat. In Amsterdam, toch een rit van ruim twee uur, belt hij pas de politie, terwijl het busje waarmee deze afschuwelijke daad verricht is, terug gevonden wordt in Heerlen?? Nee, hij was niet in paniek en gebruikt ook geen drugs en alcohol!! De media (papageno) weet niet wat ze op moet schrijven, Jan naamgenoot Smeets stottert de welgemeende excuses voor de betrokken families. Pinkpop 2018 zou voor de rest een schone, sfeervolle editie zijn tot de duisternis viel na het opheffen van alle veiligheids-maatregelingen. Het blijft nog even duister!