Zoals u ongetwijfeld heeft gelezen is Bert vanaf vorige week woensdag niet meer bereikbaar via email en telefoon. Een groot aantal mensen heeft ons gebeld en gevraagd wat er met Bert aan de hand is.
Bert is vorige week dinsdag met zeer ernstige hartklachten in het Maastricht UMC ziekenhuis opgenomen. Hij was in coma en is pas sinds zondag enigszins aanspreekbaar. Mede namens de familie willen wij u heel hartelijk danken voor alle belangstelling en medeleven. Het doet ons allemaal heel goed dat er zoveel mensen om Bert geven. Zodra er ontwikkelingen zijn betreffende Bert plaatsen wij een update op de web-site.
PS omdat Bert op de IC ligt mag hij geen bezoek ontvangen. Ook bloemen en planten mag hij daar niet hebben. Een kaartje is uiteraard altijd welkom!
MCU is tot nader bericht bereikbaar via onderstaand telefoonnummer en E-mail adres.
Er zijn verschillende aanwijzingen dat tussen 1945 en nu langdurig en ernstig geweld is gebruikt tegen kinderen die door jeugdzorg uit huis zijn geplaatst. Onderzoek hiernaar is zinvol waar tevens het openen van een meldpunt op zijn plaats is.
De commissie-Vooronderzoek naar Geweld in de Jeugdzorgkreeg (commissie-De Winter) kreeg zonder dat een meldpunt was geopend al aan ruim tweehonderd meldingen van mensen over geweld in inrichtingen en pleeggezinnen.
Via onder meer een telefonisch meldpunt en archiefonderzoek zou verder onderzoek kunnen worden gedaan. Belangrijk is ook dat dit bijdraagt aan de maatschappelijke erkenning voor wat slachtoffers is overkomen, schrijft de commissie in haar dinsdag verschenen rapport.
Ook kan worden bekeken welke mechanismen bij dit geweld een rol spelen en hoe de overheid hierop heeft gereageerd.
(MCU) Afgelopen Vrijdag werden wij in Utrecht al bijgepraat en hoorden de ons bekende verhalen over sadisme-verwaarlozing en absurde machtsverhoudingen die plaatsvonden in een tijd dat ‘alla Dik Trom’ zoals commissie voorzitter Micha de Winter het verwoorde -de onrechtvaardige aanpak van kinderen van vooral uit lagere milieus werden behandelt.
De Heere kastijdt degenen die Hij liefheeft, een refo methode die even hard aan de kaak mag worden gesteld zoals dat bij katholiek opvoedkundig Nederland in de vorige eeuw aan de orde was. Mannelijke dominantie bleef overigens niet alleen beperkt tot mannen ook vrouwen maakten zich schuldig aan sadistische methodes als opsluiten, slaan met staven het verplaatsen van het probleem van thuis naar voogdij waar geweld plaatsvond. Wij vinden het hoopgevend dat er een meldpunt komt maar aub niet dezelfde ellende als met het meldpunt RKK met bevriende rechters, magistraten, meelopers die dikke punten in dit geval bij de overheid willen afvinken. Graag een zéér onafhankelijk meldpunt zonder exorbitante salarissen of andere declaraties voor een zelforganisatie.
Kinderen moeten langer wachten op de juiste hulp. Ruim de helft van de jongens en meisjes die voor het eerst bij jeugdzorg aanklopt, krijgt te maken met te lange wachtlijsten.
De Kinderombudsman Marc Duelleert concludeert bovendien in zijn derde onderzoek over de decentralisatie van de jeugdzorg dat de wachtlijsten bij de gemeente die het niet aankunnen, alleen maar langer worden.
Er zijn nog steeds onveilige situaties bijvoorbeeld wanneer er sprake is van huiselijk geweld.
.
Ja, het gaat goed met onze kinderen en toekomstige generaties getraumatiseerde mede-burgers. Door een gebrekkige samenwerking tussen de wijkteams en Veilig Thuis, meldpunt voor kindermishandeling, worden deze kinderen mogelijk te laat opgemerkt en worden meldingen niet goed opgepakt. Kinderen worden daarbij als volwassenen gehoord wanneer sprake is van seksueel geweld. Dat wordt vaak als intimiderend ervaren.
sculptuur Rolf Jagersberg
Het wordt tijd dat volwassenen begrijpen dat ze niet alles kort en klein moeten houden (slaan) om hun ‘macht’ te laten gelden.
De financiële info die je me mailde ivm Klokk en het niet solidair ervan betreffende de financies is toch wel een domper op de werking (in Nederland)?
Ik wist helemaal niet dat in Nederland dergelijke werkingen met subsidies gesteund werden.
Dan is het voor ons in België veel gemakkelijker: wij vragen niets en wij krijgen niets. Als het om financies gaat. En dat is écht gemakkelijk werken.
De kosten die wij maken, delen wij met de initiatiefnemers & (eventueel) betrokkenen… en wij hebben nog nooit financiële problemen gehad.
In de beginjaren 1992 tot 2002 hadden wij een vzw-structuur… omdat wij toen nog dachten onze financiële stromen goed te beheren.
Maar dat bleek overbodig.
Iedereen die met zijn geld geen blijf weet, mag het ons natuurlijk schenken.
Maar tot nu toe is ons dat niet overkomen.
Rik Devillé
En dat houden wij graag zo.
Maar mochten er hier subsidies verdeeld worden voor dergelijke groepen en ze zouden ons overslaan… onze toorn zou niet min zijn.
Groet,
Rik
.
Hallo Rik
.
Hollanders en geld!!?? MCU telde de eerste vier jaar niet mee, beetje ongrijpbaar groepje in slachtoffer land maar dat je een dik salaris, de helft van 1 miljoen subsidie naar de eigen ‘zelforganisatie’ laat stromen dat is méér dan een domper. In Nederland is het zaak om goed je vriendjes te kennen, wie jouw op het troontje tilt en wie een gevaar is om je van dat troontje af te duwen. Het is gelijk de broeders en paters die in kloosters / parochies op heilige troontjes zaten, ‘nee, zij zouden zoiets nooit doen’. Verbazing dat deze mensen seksuele gevoelens zouden hebben werden gemaskeerd. Wat wordt gemaskeerd en gemasseerd bij de subsidies???: het niet doorgaan van de parlementair enquête?
.
Klokk wil graag ‘de macht’ houden maar die kan nooit gebaseerd zijn op geld (méér dan twee ton alleen voor de voorzitter / directeur) of solistisch VO overleg met kardinaal Eijk / broeder Cees van Dam. De baas over subsidie spelen, daarover niet open communiceren is uitermate bedenkelijk en je zou willen dat Nederland eens zou kunnen ruilen met België. Ik verzeker je Rik, dan gebeurt er niet meer zoveel; de slachtoffer-industrie moet draaien.
De katholieke Kerk in Latijns-Amerika wordt met een golf van misbruikgevallen geconfronteerd. Pas nu wordt de omvang duidelijk en start de preventie.
Latijns-Amerikaanse kerkleiders hebben jarenlang geloofd dat het seksueel misbruik van de Mexicaanse pater Marcial Maciel, de stichter van de Legionairs van Christus, uitzonderlijk was. Vandaag wordt de regio met het ene misbruikgeval na het andere geconfronteerd. De kerkleiding op het meest katholieke continent ter wereld werd zich pas veel te laat van de ernst en de omvang van het misbruik bewust. Daardoor werden maatregelen allicht veel te laat afgekondigd en van kracht.
Hulplijn
In Uruguay, een land met slechts 3,3 miljoen inwoners, ontving de plaatselijke kerk onlangs 20 klachten over seksueel misbruik van minderjarigen. De meldingen zijn het gevolg van de lancering van een hulplijn waar slachtoffers van misbruik terechtkunnen. Kardinaal Daniel Sturla Berhouet, de aartsbisschop van Montevideo, spreekt over een menselijke tragedie. De hulplijn werd pas vorige maand geopend, na het voorjaarsoverleg van de bisschoppen van Uruguay. Kardinaal Sturla zei recent wel dat de katholieke Kerk nu paraat staat om krachtig op te treden en daarbij veel kan leren van ervaringen in andere landen.
Misbruikpreventie gaat pas nu van start
In Argentinië, het vaderland van de paus, en Paraguay zijn de maatregelen voor de bestrijding van misbruik pas sinds vorig jaar van kracht, al moest dat op vraag van het Vaticaan in principe al in 2002 gebeuren. Ook de Paraguayaanse katholieke Kerk wordt met een reeks misbruikgevallen geconfronteerd, met als blikvanger een Argentijnse priester die zijn vaderland in 1992 na klachten over seksueel misbruik had verlaten en die daarna nog minstens tien nieuwe minderjarige slachtoffers maakte. Het verzoek van de Argentijnse justitie voor de uitlevering van de priester, om in eigen land terecht te staan, bleef tot twee keer zonder gevolg. De geestelijke was nog tot voor kort in actieve dienst.
Goedgelovig
Edmundo Valenzuela Mellid, de aartsbisschop van Asunción, verzekerde dat tot onlangs niets bekend was over seksueel misbruik van minderjarigen door de geestelijke. Dat gegeven op zich is schokkend want de Argentijnse priester werd in 1995 door Interpol gearresteerd en bracht zelfs enkele maanden door in de gevangenis. De voorzitter van de bisschoppenconferentie van Paraguay heeft zich intussen verontschuldigd omdat de kerkleiding veel te lang goedgelovig was, vooral als het buitenlanders betrof. Twee priesters verschijnen weldra ook daadwerkelijk voor een rechtbank, omdat het misbruik de voorbije jaren plaatsvond. In afwachting zijn ze geschorst.
