Exact vijf jaar geleden stond ik op stoepje Heerlense politie met hoop op een artikel 12 procedure, in opdracht van de Tweede kamer!
Drie vriendelijke politie vrouwen stonden mij te woord met opgeheven hoofd en schouder aan schouder dat ze niets voor me konden betekenen in een even betekenisvolle afwijzing waar estafette stokjes spontaan uit de handen vallen in ‘deze race naar de waarheid’. Toch is de behandelend OVJ (wiens naam ik niet krijg) wettelijk verplicht om de aangever(s) vanaf 3 maanden nadien regelmatig te updaten over de status quo in betreffende onderzoek!
Een van de vrouwen kende ‘kostschool / jongenspensionaat Bleijerheide’ en had er van alles over gehoord, een plus punt waar de politie zelf niks mee doet, vreemd. Het lijkt na vijf jaar meer op een doelbewuste poging van rechterlijke instanties, die er allemaal niets mee willen doen, om artikel 12 uit te roepen tot artikel nova politica in het jaar 2525 when men is stil alive.
Een leuk dagje Heerlen met een pret-ogende zon boven deze culturele nova stad waar ik ooit op een zolderkamertje en commune Minnekind mijn gevoel voor vrijheid kon botvieren, zijn de tijden verandert en weigert men in de spiegel te kijken wanneer door slaapgebrek of andere vermoeidheid verschijnselen het eigen gezicht besmet lijkt met dikke wallen en de waarheidsvinding van OM ten opzichte van de ‘arme broeders franciscanen, geen daglicht kan verdragen.
Het gaat niet om deze gevluchte franciscaanse congregatie aan het het kruis te nagelen maar als ze ons, mea culpianen, iets beloven in de Tweede kamer, als men de mond vol heeft van ‘de waarheid en niets dan de waarheid’, kom dan op met….jullie feiten.