Ben behoorlijk geschokt door de dood van Navalny, woedend omdat ik de onderdrukking en de ellende heb gezien, meegemaakt en gevoeld nadat ik een staande ovatie kreeg bij een optreden toen ik de aanwezige oorlog-veteranen dankte voor ook hun bijdrage aan de bevrijding van Europa. De mensen kregen eindelijk van een Nederlandse singer-songwriter te horen dat ze WEL gezien worden, nadat ‘het westen’, Rusland geen erkenning gaven (een historische fout) voor hun strijd.
De mensen die onze concerten bezochten (steeds volle zalen) waren helemaal niet ‘anti-ons’, tegen het westen, een frame waar je niet in moet gaan geloven, je moet het regime veroordelen want tijdens mijn optredens door Rusland, kreeg ik vriendelijk en een gastvrije ontvangst, persoonlijke warmte voor de concerten. Ik heb heel wat clipjes tijdens mijn verblijf opgenomen, twee documentaires ‘Wodkalinka’, en ‘Fishing for Amber’, (zou nu niet meer mogelijk zijn) over onze samenwerking, culturele en vredelievende uitwisseling. Ik wist hoe het politieke speelveld erbij lag maar je moet wel uitkijken in hoe ver je je overtuiging laat gelden…bijvoorbeeld…
Ik heb meteen in het begin van onze samenwerking duidelijk gemaakt dat oude Sovjet sentimenten, zoals de verering van Stalin, op geen goed woord van mij zou kunnen rekenen, Stalin was nog een grotere moordenaar dan Hitler, dan zweeg de groep want in Rusland bestaat een sterke nostalgie naar het Stalin tijdperk, een TV kanaal dat voortdurend oorlogsfilms uitzend, waar de propaganda vanaf spat, kritiekloze verheerlijking van Sovjet regimes. Ik heb een keer bij een optreden een grapje over Marijana cannabis gemaakt nadat ik (drink geen alcohol) en me toch een keer had laten meeslepen om een wodka na een feestelijk optreden te nuttigen. De volgende dag speelden we in een andere stad en ook daar deed ik mijn ‘wodka verhaal’, nu echter met hoofdpijn: de zaal lag dubbel van het lachen, en ik reageerde ‘maar als jullie naar het westen komen, moeten jullie een stickie roken’, en zien we wel wie wat kan verdragen’! Dit grapje werd door de groep geadviseerd om het vaker te vertellen, het zorgde voor ontspanning, voor détente, en deed het goed bij optredens. Toch reageerde een keer bij een optreden de zaal totaal niet, en toen bemerkte ik een groep mannen in de zaal, die eens kwamen kijken naar deze mogelijk, alcohol-vrije onruststoker. Russen hebben meteen door wanneer dit soort controles plaatsvinden, wil men liever niet over lachen noch in de publiciteit (wat is het verschil met het westen?), en het onschuldige grapje uit eigen koker, heb ik niet meer benoemd….maar de moord op Navalny ga ik niet over zwijgen. Schande!