In de tijd dat Schafraad mede gefinancierd door zijn parochianen een echte strafpleiter als advocaat in de arm nam, was het strijdplan duidelijk ‘maak ze ongeloofwaardig’. Alles werd uit de kast gehaald, het zwaar onder druk zetten van 1 klager tot de oproep onder ex-leerlingen: ‘kennen jullie die en die en hebben jullie iets gemerkt‘. De stiekemerds wassen hun handen in mea culpa’s onschuld en zijn geen steek veranderd sinds de dagen dat ze op jongens slaapzalen rondneusden op zoek naar masturberende jongens die even “gecontroleerd” moesten worden. Schafraad wist welke advocaat hij moet aantrekken, hij past bij hem, een advocaat met een grote mond uit Amsterdam die graag de aandacht trekt en die privacy ziet als een instrument: ‘wat kan ik gebruiken, en wat niet’. Door Deetman en het Meldpunt werd aangegeven dat wanneer er steunbewijzen waren een lage bewijslast zou zijn. Zij hebben zich aan hun woord gehouden in vrijwel alle zaken behalve in die tegen pastoor Schafraad. Natuurlijk mag je je verdedigen, de manier waarop is echter dubieus gezien Jan Schafraad tegen mij ver voor de onthullingen in 2010 aan mij vroeg: ‘wat weet je van mij’. Zaken doen zit en zat er niet in maar van persoonsverwisseling was toen geen sprake (idee was trouwens van Gijsen) en werd het argument ‘een ander feitencomplex in de wereld geroepen‘!!
De immer naar waarheid zoekende pastoor Schafraad weet van Leonardus, Servatius, Monulphus, en de grootste lolbroek op internaat seksepietje Landric, ach dan weet hij vast nog méér, ook broeder Alphons weet van misbruik broeders maar die nam weer een andere bakkie als advocaat die met de gigantische onthulling kwam dat sommige ouders juist wilden dat de jongens gestraft werden (gelijke monniken, gelijke kappen). Hooggeëerd publiek dit vermaak wordt u vijftig jaar na dato nog voorgeschoteld allemaal bij een gratis, heerlijk bakkie mep en speelplezier rondje Bleijerheide, én….langs de kromme weg van de waarheid.
