Herinneringen,
Er komt steeds meer bij mij boven.
Waarschijnlijk werd ik misbruikt omdat ik vrijwel de enige jongen was die nooit bezoek ontving en dus niet bij familie terecht kon met mijn ervaringen.
Andere jongens kregen als zij jarig waren en met sinterklaas cadeautjes kregen ook vaak bezoek of mochten een dagje mee. Voor hen werd ,, Lang zal ze leven gezongen,, ik kan mij niet herinneren dat ik ooit ben gefeliciteerd.
Regelmatig hadden zij nieuwe kleren, de enige keer dat ik nieuwe kleren kreeg was toen ik naar Uithoorn ging. Ik droeg altijd afdankertjes ook in Waalwijk.
Alleen als een van mijn broers mij van school kwam halen had ik contact, zoals al eerder aangehaald heb ik alleen tegen mijn oudste broer verteld wat mij is overkomen, met alle gevolgen van dien.
In het kader van zilverpapier sparen voor de arme negerkindertjes, er is sinds die tijd niet veel veranderd alleen zilverpapier is bankpapier geworden, werd er een filmavond georganiseerd, alleen maar blote negers en negerinnen dansten om een kampvuur vrouwen gaven kinderen de borst. Was deze film voor kinderen of voor hen zelf? Ik heb nog nooit zoveel paters fraters broeders en nonnen gezien als toen. En ons maar vertellen dat bloot vies was, je mocht niet eens precies als bij het slapen je handen boven de dekens, je handen in je broekzak stoppen. Ik hoorde laatst beneden in de zaal oudere katholieke dames over hun jeugd praten aangevuld met mijn eigen ervaringen komt het hier op neer.
Het was vroeger een eer als een van de kinderen, vaak uit heel grote gezinnen, naar het klooster ging. Wat ik als misdienaar op ving dat er in de pastorie door de pastoor en de kapelaan over gesproken werd als men iemand op het oog had. Men ging dan naar de ouders en vertelden dat die dochter of zoon door God geroepen was. De kinderen werden dan binnen gehouden mochten niet meer naar jongens cq meisjes kijken. Tijdens de Zondagse preek werd dat bekend gemaakt en zaten de ouders te glimmen van trots.
De pastoor werd er voor beloond als hij zo veel mogelijk kinderen zo ver kreeg hij werd dan overgeplaatst naar een grotere parochie en, dit weet ik niet zeker, met een waarschijnlijk hogere financiële beloning.
Wat dit met deze kinderen deed daar werd niet over nagedacht, midden in je puberteit op gesloten worden in een klooster, ik denk dat dit een van de redenen is dat ze later met zich zelf geen raad wisten en op alle mogelijke manieren om toch aan hun seksuele gevoelens toe te geven gebruik maakten van weerloze kinderen. Wat is er nog makkelijker.
Als misdienaar mochten wij soms in de parochietuin spelen en fruit plukken deze tuin grensde aan de tuin van het nonnenklooster, wij mochten niet achter de bosjes komen maar dat deden wij stiekem toch, daar was een hoge muur met een poort die was niet afgesloten.
In het dorp gingen geruchten dat er babylijkjes begraven waren in de tuin van de nonnen.
In mijn tijd als bankmedewerker werd ik in mijn leerperiode geplaatst bij een filiaal aan het Damrak in Amsterdam vlak bij de wallen. Daar hadden wij veel prostituees souteneurs en zg hoeren madames als cliënt, met een van die madams had ik een vrij goede band zij was bijna blind en ging vrij regelmatig naar haar safeloket, waar ik dan op haar aanwijzing geld uit moest halen.
Met haar had ik meerdere malen een gesprek ik vroeg haar eens wat het voor vrouwen waren die achter het raam zaten, meestal waren het gewone huisvrouwen maar er zaten ook wel eens hele vreemden tussen zoals zelfs een non, ik vroeg haar hoe zij dit wist, nou ik bewaarde altijd haar koffer want in dat peeskamertje was daar geen ruimte voor trouwens allemaal hadden zij een handtasje want voor die slip en bh heb je geen koffer nodig ik keek er in en trof daar nonnenkleding aan. Op het perron van het station kleedde zij zich om.
Op z’n Amsterdams. Ach jochie ook zij hebben wel eens jeuk.