Auteur: bert

Afgelopen zaterdag was ik te gast tijdens de (H)erkenningsdag van Mensen rechten in de Kerk, in het cultureel centrum Hasselt, België. Het bisdom Hasselt was door de Werkgroep Mensenrechten in de Kerk uitgekozen als meest symbolische plaats om samen te komen met de slachtoffers van pedofiele priesters vanuit alle Vlaamse Provincies. Er was zelfs een klein afvaardiging uit Wallonië dit weekend (22 oktober 2011) aanwezig in het Cultureel Centrum van Hasselt, het bisdom waar de overlevers van seksueel misbruik zich het minst erkend weten.

Net zoals vorig jaar werden de aanwezigen in groepen onderverdeeld. Ik kon kiezen uit de werkgroepen:

partners / familie van slachtoffers

Juridische aspecten (had mijn voorkeur)

Evolutie bij slachtoffers

Ik ben altijd zeer vereerd dat ik mijn overleverslied ‘Try babe Try’ ten gehore mag brengen maar daarna moest ik kiezen en zonder te kiezen, want ik bleef net iets te lang twijfelen, pakte een stoel en schoof aan bij de Evolutie groep. Snel ontstond er een prima discussie over de overlevingsmechanismen waar mensen mee te maken krijgen bij het verwerken van hun misbruik probleem. Ook hier het besef dat er geen hulp op maat bestaat, noch gerichte therapie voor RK slachtoffers daar ze ook tot de Thomas Doyle adapten behoren ‘het overleven van de geest’. Het overleven van de geest is een uitdaging voor iedereen die oorlogen, rampen, misbruik hebben meegemaakt. Deze geest echter moet zich van ‘hogere machten’ bevrijden, los komen van de religeuze schaamte, van de katholieke mistdampen rond de zelfverloochening, de goddeloze te zoeken in het rijk Gods. Deze geest is zwaar belast, de ik-loze geest die niet kan existeren omdat hij zichzelf steeds kwijtraakt en ontzield voelt. Gevolgen: verslaving tot zelfmoord pogingen, continue boosheid, depressies, het in je schulp kruipen of het lot der vergeving. Sommige van de aanwezigen voelden zich spiritueel gegroeid, anderen konden geen licht zien in de duisternis van het misbruik. Sommige huilden, anderen lachten, en tierden het Mea Culpa dat uitgesproken dient te worden, voelbaar aanwezig daar de daders zich schuil houden, de lafaards.

Thomas Doyle spreekt ook over de mentale toestand waar het slachtoffer mee te maken heeft. Zijn tegenstander is zijn geest zelf omdat hij het geloof kwijt is, God aanvalt en / of mensen, en nieuwe breekbare slachtoffers maakt, zij hebben daar echt een hekel aan. Vergeving misschien is dat de oplossing?

Vergeving werd zeer oprecht uitgesproken door iemand die wel de erkenning had gekregen van zijn congregatie. Niet door een afstandelijk ‘het spijt ons’ maar door contact te zoeken met het slachtoffer…zo kan het ook. Vergeving is niet bedoelt om het pedofiele, seksualiteitsprobleem in de kerk te ontzien. Een betere oplossing is de co-evolutie die is gebaseerd om samen te overleven. We hebben elkaar nodig om te groeien, te evolueren, een niet populair inzicht in de wereld van het ‘losmaken’ en onafhankelijk voor jezelf opkomen. Co-evolutie is NU de manier om te overleven in een tijd dat het misbruik van de spektakel agenda is, en de kerkelijke commissies en het seks-meldpunt aanbevelingen doen waar hier en daar grote vraagtekens bij gezet kunnen worden.

De kerk is eeuwen een machtsinstituut geweest en is dit nog. Via politieke partijen, lobby, en tal van organisaties proberen ze haar macht te behouden. Eigenlijk zou alles wat Tegen-menselijk is verboden moeten worden, het celibaat is zo’n instelling. Onthouding 40 dagen OK, en dat is niet eens uit te houden.

Je zou kunnen zeggen priesters werden daar vroeger, en nu nog voor opgeleid. In Godsnaam werden kinderen, wij allemaal gebrainwashd.

 

God heeft een zoon, dus God is helemaal niet Tegen!

De prijs voor een kerstboom stijgt dit jaar flink. Consumenten moeten vijf tot tien procent meer betalen voor een boom.

Dat komt volgens Buurte Kwekerijen in het Gelderse Oene, een van de grootste kerstbomen producenten in Nederland, door een tekort aan kerstbomen.

Minder kerken, minder gelovigen en nu ook nog minder kerstbomen. De kerstboom in crises tijd voor een beetje sfeer in huis kost u 25 euro, dat is het dubbele van de prijs uit pakweg 1989 toen ik mijn best deed om mijn zoon iets van het Christelijk geloof mee te geven. Veel hielp het niet want hij ramde met de hond tegen de kerstboom toen bleek dat de naalden massaal naar beneden vielen. Stille nacht, ik verheug me op de stilte, geen auto’s, geen consumptie hectiek (de reclame’s stoppen toch met de kerst??) want dat is nou fijn aan kertsmis, stilte en kleine attenties, een beetje lekker eten, tenminste als je familie hebt.

Jaren geleden heb ik met mijn beste vriend Simon kerst gevierd. We voelden ons alleen en we hoopten gewoon wat troost bij elkaar te vinden. Muziek maken, de stad in, elkaar filosoferend een beetje overeind houdend. Als we elkaar aankeken zag ik de eenzaamheid uit zijn ogen rollen en voelde die bij mij krachtig opwellen. Naarmate de middag vorderde werden we steeds triester, alleen zijn is niks aan maar met zijn tweeën alleen zijn activeert somberheid in dubbele, verhevigde mate.

 

Klere, het liefst sla ik dit feest over. Jezus is helemaal niet geboren in de winter in een stal anders was hij doodgevroren met dat dekentje. In Trouw een artikel over de mens Jezus die we zelf verzonnen hebben, en in werkelijkheid uit een aantal figuren, identiteiten bestaat (gelijk Harry Potter). Men verzint alles om dit figuur Jezus voor zijn / haar karretje te spannen, een imago aan te meten dat niet meer lijkt op de boodschapper…arm, en geloofwaardig.

 

De beste kerst werd door mijn Oma te Wittem beleefd. Aan de voet van de Gulpenerberg in een boerderij werd na de nachtmis een grote familie tafel gedekt zoals alleen zij dat kende. Glimmend bestek, kaarsen tussen het oude porselein en een zelf samengestelde menukaart met veel wenken en aanwijzingen uit het boek ‘Kook en Huishoudboek’ voor het platteland. Nu het Heuvelland zat er niet mee in deze Utrechtse uitgave. Er werden lang vooraf allerlei soorten jams ingemaakt, bessenjam, pruimenjam, kwetsenjam ook wel genoemd of bosbessenjam; pastei, en zelf gemaakt kerstbrood met de heerlijkste roomboter, appelstroeder en poedersuiker na. En dan werd er gezongen door de kwetsbare stem van mijn Oma die geen noot kon vasthouden. Ik vond het prachtig want zij meende het, en die andere gelovigen zongen haar zuiver na.

Volgende week wintertijd en dat betekent dat het opeens veel eerder donkerder is, onnatuurlijk donker. Niet veel meer draait om natuurlijkheid, om eenvoud en sfeer met Mariakaarsen wiens maagdelijk lijf wordt opgebrand. Het gevoel van samenhorigheid aan een tafellinnen tafel ergens in het Heuvelland, er brandde licht op de binnenplaats van de boerderij dat nauwelijks scheen. De kosten, de zelfredzaamheid bestond uit een devies:

Wie niet uit alles wil leren……. Wil in het geheel niet leren.

Voor als u mocht wanhopen dat het minder wordt, teveel consumptie keelt u, en het is te laat spaarzaam te worden wanneer de beurs leeg is.

Er zijn enkele uitspraken door de Bac gepubliceerd, die geheel los van de kerk, aanbevelingen doen betreffende seksueel misbruik, maar wel vervolgens door de kerk zelf moeten worden (h)erkend. Het eerste dossier is maatgevend voor de opzet en sluwe procedurele opzetjes tussen Bac en aangeklaagde, die bij een negatief advies dertig dagen de tijd hebben om hierop te reageren. Wie neemt nu de beslissing? De aangeklaagde? De mogelijke dader? De bisschoppen conferentie die schaamteloos niks van zich laten horen. De circel is rond, het onderzoek dat de kerk gestart is, eindigt ook weer bij haar, ‘so the culture of silence’ blijft overeind.

De klager komt zeer oprecht over, besluit het Bac, dat hij misbruikt zou zijn houden ze zelfs voor mogelijk!!!!

Jongens, meteen stoppen met dit soort nep-emphatie. Alles is mogelijk, all you need is love is mogelijk, onweer, regen is mogelijk, dat HET overal kan gebeuren is mogelijk. In Japan bij de zen-boeddhisten, in Nederland bij de Nederlandse provincie van de congregatie van de missionarissen van het heilig hart = mogelijk, echter de Bac wijst wanneer het ze uitkomt naar de rechtstaat, die of aangehaald wordt of gepasseerd wordt. De waarheid kantelt naar links, naar rechts, naar de kerk, naar de staat, naar de overledene die zich niet kan verweren (oh het was toch zo’n lieve man, vertellen de andere broeders van de zwijgorde). Voor iedereen die nog enig geloof heeft in dit circus, ik had geen zin om nog meer zaken te lezen, het katholieke gedraai komt mij de oren uit.

Oostenrijkse Heel variant

– In Oostenrijk is een schandaal uitgebroken over een voormalig weeshuis. In het tehuis zouden massaal kinderen zijn misbruikt. Enkele van hen zouden zelfs zijn gedood.

Advocaat Johannes Öhlböck onthulde dinsdag dat een vrouw had gezien hoe een kind dodelijk werd mishandeld. Ze had gehoord over andere doden. ”Ze beschreef dat zeer authentiek”, zei de advocaat dinsdag bij een persconferentie volgens Oostenrijkse media. De vrouw is nu 70 en woonde in het Weense tehuis Slot Wilhelminenberg van 1948 tot 1953. Het weeshuis is in 1977 gesloten.

 

 

Al in het jaar 177 bestempelde bisschop Athenagoras overspeligen en pederasten als vijanden van het christendom. Hij excommuniceerde hen, wat toen de zwaarste straf was die de kerk kon opleggen. Het concilie van Elvira en dat van Ancrya in 314 breidde deze veroordeling verder uit.

– Een belangrijke bron van informatie is de strafrechtelijke literatuur afkomstig uit de zevende eeuw. Het ging om biechthandboeken samengesteld en gebruikt om leden van de kerk individueel de biecht af te nemen. Een aantal van die boeken verwijst naar seksueel misbruik van jongens en meisjes. In het boeteboek van de Engelse monnik Beda uit de achtste eeuw staat dat geestelijken die sodomie met kinderen plegen – zoals dat toen genoemd werd – strenger gestraft moesten worden naarmate hun rang hoger is. Bisschoppen moesten zelfs twaalf jaar boete doen.

– Het belangrijkste boek is waarschijnlijk het Liber Gomorrhianus, rond 1051 geschreven door Pieter Damiaan. Daarin wordt de paus gevraagd in te grijpen. Damiaan streefde hervormingen na. Vooral de seksuele losbandigheid van geestelijken stoorde hem, daaronder zeker die van seksuele activiteiten met jonge jongetjes. Ze moesten uit hun ambt gezet worden. Leo IX prees de schrijver, maar de actie die hij ondernam leek heel erg veel op wat in onze tijd gebruikelijk is. – In 1140 verscheen het Decretum Gratiani, dat bevestigt dat pedofilie onder de geestelijkheid ‘een bloeiende activiteit’ was. Dante, die door de hel zwerft, komt er een bonte verzameling tegen, waaronder een groep priesters een de voormalig bisschop van Florence, Andrea de Mozzi, die nog maar onlangs van de aarde was afgedaald. – Door canonieke wetboeken uit de 16e en 17e eeuw werden bisschoppen aangespoord priesters die zich ‘verderfelijk en schandalig’ gedroegen te straffen, door hen b.v. hun financiële middelen af te nemen. Een pauselijk decreet van 30 augustus 1568 verklaart dat priesters die misbruik plegen, van al hun functies en privileges beroofd zullen worden, gedegradeerd zullen worden en overgedragen aan de seculiere gerechtshoven voor verdere bestraffing.

Het geheime systeem, dat de geestelijke beschermt die seksueel misbruik pleegt, functioneert in feite sinds het begin van de 17e eeuw, toen de oprichter van de Orde der Piaristen, pater Jozef van Calasanza, het seksueel misbruik door zijn priesters uit de openbaarheid hield. Nadat er 1 jaar was geklaagd nam Paus Innocentius X maatregelen en werd de orde tijdelijk opgeheven. De geschiedkundige Karen Liebreich lat in haar boek ‘Fallen Order’ zien dat het 17e eeuwse geheime systeem een zeer modern tintje had: ‘Geef de boosdoener een hogere functie, zodat hij niet meer bij zijn slachtoffers in de buurt kan komen.’ JP II en kardinaal Ratzinger, en velen van hun kardinale en bisschoppen negeerden het misbruik door priesters. ‘In de schandalen uit deze tijd klinken echo’s door van een ver verleden.’

Een instructie van het heilig officie uit 1962: ‘Het slachtoffer moet binnen dertig dagen na de misdaad een klacht indienen. Als het dat niet doet, wordt het automatische geëxcommuniceerd.’ Zowel de dader als het slachtoffer moest een eeuwigdurend zwijgen in acht nemen, op straffe van excommunicatie. De eed van geheimhouding moest ook worden afgelegd door de beschuldigers.

‘Deze informatie komt uit hoofdstuk 9 pag 294 uit het boek van David Yallop (onderzoeksjournalist): ‘De kracht en de heerlijkheid’ met als subtitel; ‘De duistere zijde van het Vaticaan onder JP II’ – een uitgave van Spectrum 2007. Zeer lezenswaard en verkrijgbaar voor € 5,- bij De Slegte. ‘

Niet dat we over Hofnarretjes gaan praten of andere, misselijk makende verhalen over kinderen willen uitweiden maar wel over ‘het vertrouwen’ dat vanaf je baby-kinderjaren in je holle geest wordt geblazen, eerst voor de goeie volgorde even dit:

Eerst mijn excuses, voor de verkeerde berichtgeving Rolduc aan de heer Vaessen. Wij werden getipt dat dhr Timmermans in het clipje ‘Answer Me’ zou voorkomen. Het blijkt echter dhr Slangen te zijn onderprefect van klein-seminarie Rolduc. Als mijn Oma zei, ‘vergissen is menselijk’ dan antwoordde ik haar plagerig: ‘de mens is een vergissing’. Bij deze. Excuses, de waarheid mag geen geweld worden aangedaan.

De kerk is als de dood voor het thema geweld in onderzoek naar seksueel misbruik. Onze mailbox stond vol van sadistische praktijken begaan door leden van de kerk. Tegen kinderen! We wilden zoveel mogelijk deze informatie delen in de beide zwartboeken die wij gepubliceerd hebben. Zij staan bol van geweldadig gedrag, psychische dreigementen als uitsluiting, straffen en isolement wanneer je je niet snel genoeg onderwierp. Voortdurende pressie om de lijn te volgen van de broeders, je ondergeschikt te maken aan hun ‘wil’, die veelal in Gods handen lag. Zowel het nieuwe meldpunt dat bewust een onmogelijke naam heeft gekozen, spreekt van beheer en toezicht (stadswachten) naar seksueel misbruik, verschuift men zo het diepere probleem van de kerk als machtsinstituut. Terwijl in het sterven van Christus kwetsbaarheid wordt gesymboliseerd, gekruisigd voor de mensheid, het lijden dat ieder mens zal ondergaan, staat dit in schril contrast met de werkelijkheid. Het vertrouwen dat deze kerk, met dit beeld en verhalen van Christus opriep was tegengesteld aan het brute geweld op internaten en andere kerk gerelateerde instellingen. Nu heb ik het niet alleen over de periode na de oorlog. Voor de oorlog kan men er de vele verschrikkingen bij optellen; de kruistochten, heksenverbrandingen, verketteringen, de vele godsdienst oorlogen, de haat van het Christendom tegen de joden, vrouwen…geweld, geweld, geweld.

Vertrouwen is de basis van ons sociale leven. Als je als bank goed uitziet, glimmende, cleane ramen en vloeren heb, net personeel dan wekt dat een beeld dat ze met je geld in ieder geval niet hun kont afvegen. Als Christus kruisiging het beeld, de ‘brand’ is die overal je wordt voorgehouden, dan geeft het je een idee dat deze kwetsbaarheid oprecht is. Je vertrouwt mensen die dit geloof aanhangen. Net zoals we ons geld naar de bank brengen omdat wij anders een hele grote sok in onze woonkamer hebben hangen, en dat doet ons denken aan Oom Dagobert en je krijgt plotseling vaker visite dan noodzakelijk is. Dus leggen we ons geld in de handen van de banken waar mensen de raarste opvattingen krijgen zoals zichzelf buitensporig te fêteren.

Het vertrouwen begint als je net je kleine oogjes hebt opengemaakt, de wereld inkijkt, op internaten geplaatst wordt en wij alles blind van broeders en nonnen aannamen zonder vaak te begrijpen waarom. Met gewillige eerbied deden we wat van ons gevraagd werd, geen verkeerde norm om anderen te respecteren, maar je wordt wel in hun wereld geduwd waarvan je hun persoonlijke achtergrond niet kent en letterlijk en figuurlijk door het geloof op de achtergrond moet blijven, de zelfverloochening. Je vertrouwen begint met dit gedrag van zelfontkenning over te nemen, dit eigen te maken, en nooit in opstand te komen, het is een emotionele twist die zijn draai, tenminste bij mij, niet kon pakken. Vertrouwensmisbruik gaat aan seksueel misbruik en fysiek geweld vooraf, gedrag dat je op valse voorwaardes is aangeleerd. Het zorgt voor iedere willekeur van anderen waaraan je bent overgeleverd. Kerk en de banken zijn op een historisch punt gekomen, een cross-road, dat ze dit vertrouwen zijn aan het verliezen. Dit wordt cruciaal want vertrouwen is onbetaalbaar.