Categorie: MEA CULPA

Geen grotere Cold Case dan deze van de slachtoffers van seksueel misbruik in de kerk

Eerst werden de slachtoffers van seksueel misbruik van laster en eerroof beschuldigd door bisschoppen en ander religieuze oversten. Daarna werd ook onze slachtoffergroep Mensenrechten in de Kerk de woestijn ingestuurd met eretitels als: nestbevuilers, dissidenten, kerkhaters… enfin, wij hadden een of andere verborgen agenda waarmee wij de kerk wilden treffen in dat waar zij mee staat of valt: haar clerus. De heilige huisjes waar kerkleiders in schuilen kan je niet zomaar penetreren.

Toen zelfs hun eigen commissie Adriaenssens in het voorjaar 2010 bijna dagelijks in de media de angstaanjagende stijgende statistiek kwam bijwerken van priesters die zich vergrepen hadden aan kinderen begon het ook in het Gerecht te kriebelen met als resultaat: Operatie Kelk. Ook daar probeerden de bisschoppen geflankeerd door de meest uitgelezen rechtsgeleerden stokken in de wielen te steken. Operatie Kelk moest een operatie Cold Case worden.

Het waren weer de slachtoffers die het stilgevallen onderzoek op gang moest trekken. Zij gingen lobby-en bij alle politieke partijen en verkregen, zij het afgezwakt, een Parlementaire Commissie   die een onderzoek zou voeren. Er kwam zelfs een Opvolgingscommissie en een heuse Arbitrageregeling. Ondertussen beloofden bisschoppen hun leven te beteren en startten zij met nieuwe Opvangpunten. Alles zou nu veranderen. Maar Commisaris Poirot had deze keer weer een detail gemist: aan het statuut van poetsvrouwen in Gerechtsgebouwen werd niets gewijzigd. Maar dit zal wel geen invloed hebben om de loop van de geschiedenis. te veranderen. Alhoewel. Want wijze bisschoppelijke advocaten beweren nu een stuk van het Corpus verdwijnt dat je er dan niet meer zeker van kan zijn dat wat is achtergebleven in de onderzoekkamer nog wel verder onderzocht kan worden.

Waarom blijft de angst regeren in kerkelijke en bepaalde gerechtelijke kringen om al die Corpus Delicti van het wangedrag van clerici? Blijkbaar werkt angst verslavend? In alle gesprekken, getuigenissen en acties van bisschoppen bleef de ondertoon voelbaar: we lossen alle delicten op maar laat er ons a.u.b. geen gerechtelijke zaak van maken. Waarom bleef bij bisschoppen en oversten dat wantrouwen en die angst voor Gerecht en Politie zeker als het gaat om het onderzoek naar het schuldig verzuim van bisschoppen en oversten? Waarom die angst voor een onderzoek als er toch geen verzuim zou zijn?

Maar al snel werd duidelijk dat deze pijnlijke geschiedenis weer een andere wending zou nemen. Nog even recapituleren. Nadat Monsieur Poirot besefte dat de daders vrij uit konden gaan, daar de feiten waren verjaard, schoten alleen nog de lijken over, de corpus delicti. Ook al vielen die de laatste jaren bij hopen uit de kerkkasten, Poirot kreeg de dossiers maar niet op orde. En elke keer als dat net ging lukken was er wel een of ander feit dat het weer onmogelijk maakte. Daar je niet altijd een onderzoeksrechter kan doen verdwijnen, moet je met personeel van lager niveau die truc toepassen. Nu is het al zover gekomen, willen dossiers nog kunnen verdwijnen dat je de schuld al moet gaan zoeken bij de poetsvrouw. Justitie moet dringend terug butlers aanstellen. Want wie kan bij een volgende gelegenheid de schuld van het verdwijnen van kerkelijke dossiers nog in de schoenen geschoven worden? Het is hoogtijd dat het statuut van rattenvanger wordt nagekeken… Zo niet zal heel binnenkort moeten worden meegedeeld dat door een vergetelheid die functie geruisloos is afgevoerd. Dan wordt, als het over dit dossier gaat, de volgende titel in de krant: Ratten en muizen hebben de dossiers van slachtoffers van seksueel misbruik verteerd tot ecologische meststof voor de bloembakken voor de Sint-Romboutskathedraal. Heel p(l)ausibel.

Rik Devillé

www.mensenrechtenindekerk.be

 

Als er een kabinet van VVD en PvdA komt, wordt de rol van slachtoffers in strafzaken zo goed als zeker groter. Nu mogen slachtoffers in de rechtszaal spreken over de gevolgen die een misdrijf voor hen heeft. Het is de bedoeling dat slachtoffers straks ook wat mogen zeggen over de tenlastelegging en over de strafmaat. Dat heeft demissionair staatssecretaris Teeven van Justitie gezegd bij de presentatie van een boek van advocaat Richard Korver. (aldus de NOS)

(reactie MCU) Gelijke rechten om dossiers op tijd te kunnen inzien zoals wij met onze voorlopige getuigenverhoren wilden bereiken, in een poging het geweld aan te tonen, kregen wij een half uur voor de rechtszitting het verweer. De ellende begon al ver daarvoor bij het begin van het Deetman onderzoek dat nu blijkt met Ja of Neen te moeten worden beantwoord wanneer de kerk iets over zichzelf wilt weten, vroeg ik helaas als enige ‘waarom het geweld niet onderzocht werd‘. Hoe bij voorbaat het gebruik van geweld in het Deetman onderzoek  werd weggesaneerd door diegene die het onderzoek instelden. Van der Steur van de VVD loste het eenvoudig op: ‘de vervuiler betaalt‘, ik reageerde: ‘maar wel nadat eerst de vervuiler bepaalt‘. De RKK die een meldpunt inricht dat tijdelijk een kuise wereldse rechtbank kopieert en zelf geen bewijzen aandraagt of zoals van Koppen het uitdrukt, ‘er zit geen politie ambtenaar aan tafel’.

Nu is dat te wijten aan ons, dat wij zomaar wat roepen of iemand lekker willen beschadigen of beschuldigen? Zelfs het Deetman rapport met zijn 10.000 tot 20.000 seksueel misbruikten kan uiteindelijk niet als bewijs dienen dat men met een half autistisch Ja of Neen, zal beantwoorden daarom herhaal ik, nog eenmaal: het geweld: is het voorgekomen: Ja of Neen? Dit hele circus bepaalt zelf de regels, een gesloten organisatie die de vinger aan de pols, en zo een oogje in het zeil houdt.

Sepot, broeder Alphons van het jongenspensionaat Bleijerheide heeft een groot deel van zijn leven jongens afgetuigd, hij is nu door de rechter ‘onschuldig’ verklaart. Hij hoeft zich niet te verklaren, fishing evidence pogingen van mijn kant konden niet volgens de rechtbank, het feiten relaas dat door betrokkenen decennia wordt achter en tegen gehouden moet ik maar te pakken krijgen op andere wijze. De politie doet geen onderzoek (verjaard), hoe vaak je ook een klacht indient artikel 12 is nog niet in zicht, dus de vraag om meer rechten voor slachtoffers is in het geval van RKK misbruik / geweld geen horizon te bekennen. Je vind nergens recht, noch rechtvaardigheid. De Samsons en Deetmannen, hacker Opstelten, de van Eijks kunnen wel roepen ‘hoe vreselijk, oh oh, met schaamte’ horen zij dit aan maar het is een ‘kus op de lippen en een dolk in het hart’ (Karl Moor).

Nu dan zouden deze rechten in die andere wereld, het rijk Gods dat NIET van deze wereld is, enige verjaring aan de schuldvraag stellen? Neen, Gods oordeel is duidelijk, en de de canonieke regels zijn opgesteld na de dood van Christus, zij zijn het mededogen principe verleerd door dat velen het niet in praktijk brachten.

Door een andere vage wet, laten we zeggen, de morele wet is het de vraag of de broeders Funzen van hun ‘mea-culpa’ afkomen? Een wederopstanding zit er niet in, de kerk wil haar positie terug maar kan die alleen terug krijgen wanneer zij alle slachtoffers erkent, het geweten zuivert en de feiten op tafel legt. Nu de kerk zou failliet gaan en dit is waarlijk niet de biologische aard van de mens: hij wil overleven dat geldt ook voor het geloof maar wanneer slachtoffers andermaal geslachtofferd worden wanneer zij niet gezien worden, houdt het op!

Misschien kunnen canonieke regels ook eens een keer onder de loep; niet ten dienste van Rome maar van de mens. Niet voor het hiernamaals maar om de kerk een plek te geven die ze werkelijk toekomt. Wil de staat de aarde, de gehele planeet met haar democratisch femelarij? De scheiding tussen kerk en staat lijkt nu op een verdeel sleutel maar noch de een, noch de ander bezit beide. Het ultramontanisme, (pausgezindheid) die in Brabant en Limburg vat kreeg door de meer liberalere politici te vervangen door ultramontanen, konden ons kinderen doen geloven dat de werkelijke macht in Rome lag.

Nu wij ontwaakt zijn liggen de machtsverhoudingen anders, de deuren staan open naar nieuwe mogelijkheden en veranderingen. Willem Bosch heeft hier al eerder op gewezen. Ik bespeur een lichte nostalgie naar de tijd dat meneer kapelaan door het dorp fietste, rust vond in morele kwesties, ach de mens blijft zoeken naar houvast. Er zijn twee opties of de staat doet beter haar werk en de kerk leest Mattheus 7:2; markus 4: 24…noch einmahl!

Want met dezelfde maat waarmee gij meet, zult ook gij gemeten worden.

Op vrijdag 12 oktober 2012 is het ontwerp van “De weg naar verzoening – Mea Culpa”, aangeboden voor de ontwerpvrijgave middels dit YouTube filmpje.
Op maandag 15 oktober 2012 heeft bisschop Wiertz, deken Schreurs, Bert Smeets, Anita Bosch en Pierre Habets deze ontwerpvrijgave verleend.

‘Kinderrrechters hebben onvoldoende tijd zich te verdiepen’, zei Samson tijdens gesprek Tweede kamer in de Thorbeckezaal. Te weinig tijd en in tegenstelling tot de 4/ 5 inspecteurs die in het verleden, in de jaren vijftig / zestig, door het hele land toezicht moesten houden zitten de nieuwe inspecteurs in allerlei besturen, bevinden zich in het cocon dat ragfijne webben spinnen om hun eigenbelangen tot bloei te laten komen.

Geen woord over de misbruik kinderrechter die genoemd werd op de slachtoffermiddag, nee mevrouw Samson kreeg het trots allemaal en mans over zich heen en streek zichzelf over haar bolletje.

Wat ondergetekende het meeste stoort zijn platte cijfers die gegeven worden zoals ‘het meeste misbruik komt onder kinderen zelf voor zo’n 70%’. Dat ik dit zou tegenspreken is niet aan mij maar de verbanden worden wel erg ruw uit elkaar getrokken. Opmerkelijk zijn de verschillen tussen de Deetman slachtoffers en de Samson slachtoffers. Tussen de ‘kerk en staat kinderen‘. De kerkkinderen zijn over het algemeen wat netter opgevoed, kuiser maar ook stiekem, hebben een betere opleiding en verwerken hun trauma indirecter.

De staatkinderen (nee, lees nou niet de straatkinderen) zijn zeer getroubleerd. Ouders aan de drugs, heroïne verslaafd, huiselijk geweld, lage opleiding, uiten hun trauma directer.

Globale opmerkingen, met een beetje ‘n botte bijl poging om mijn analytisch vermogen te scherpen en om zaken te duiden. De staatkinderen en de kerkkinderen beide groepen hadden veelal seksueel contact met elkaar. Bij de kerkkinderen gebeurde dat stiekem, net zoals de paters, zusters en broeders hun lusten afroomden. Opmerkelijk is dat Samson dit benoemt en Deetman nauwelijks. De brave katholieke jongens en meisjes doen het ook maar krijgen weinig aandacht in tegenstelling tot de 70% staatkinderen. Naar beneden trappen is de oude standen maatschappij nog niet verleerd.

De reden dat ik me in Den Haag nogal over het elitaire clubje onderzoekers (behalve Douwe) heb opgewonden dat tranentrekkend een show van mededogen en spijt opvoert en het geen reet interesseert wat er met die mensen gebeurt. Mevrouw Samson: ‘Het blijkt toch dat deze mensen net als bij de RKK aan een compensatie behoefte hebben‘, je geloof het niet maar het gemis van een arm om de schouders bij de staat-kinderen bunkert men gretig deze slappe hap in Den Haag. De grote slachtoffer jongens onder swingende aanvoering van apostel, verlosser Klabbers vallen zich een buil aan een andere slappe hap ze zijn immers teveel gecommitteerd aan de Deetmannen en bisschoppelijke paleizen, sturen wat berichtjes door zonder eens flink met de vuisten op tafel te staan, pappen en nathouden commissies kunnen anderen negeren die een andere mening zijn toegedaan. Solidariteit maar dan alleen voor wie zich heeft aangesloten en deze onchristelijke methode maakt niemand woedend ook de geestelijke leider van het misbruik en geweld instituut RKK niet: de heer Wim Eijk. De andere Wim (Deetman) ziet toe op de achtergrond, en Samson is te elitair om zich lekker te kunnen laten gaan in deze smartvolle klassestrijd tussen de verworpenen der aarde en moderne deskundigen, een rapportage van high class over low class. Veel geklets en niets gebeurt. Het werd het beste verwoord door die 77 jarige mevrouw…’ze denken dat ze kunnen doen met ons wat ze willen’!

Veel is er niet verandert nog steeds doen ook de slachtofferkinderen van toen nu het stiekeme ellebogenwerk dat zichzelf als de verlossers zien in slachtofferland. Vooral die mevrouw K. met haar ‘klem zittende’ argumenten, een draaideur slang met de ogen van een ontslagen KGB functionaris, en die andere mevrouw van ‘Nederland Heelt’ heeft zich een beetje vergaloppeerd met deze zieleknijpende expressie. Ze had het beter ‘Nederland Huilt’, kunnen noemen maar goed ze is ook pas bezig om mede het grootste slachtoffer te worden.

Zij, die eenmaal uit huis zijn geplaats en de stempel van outlaw opgedrukt kregen moeten maar zien met hun ellende. Die andere, nette kinderen van de opvoedingsgestichten, de internaten kregen een politiek correcte voorkeurs behandeling van Deetman. De ellebogen werkers  begonnen te pieken en te klokken in omroepland, werd met hulp van de contact gestoorde Bakker die niet in staat was om ooit contact te leggen met ondergetekende, het verdeel en heers spel opgezet, en Deetman zag het oogluikend toe. Latere pogingen om de franciscanen naar Klokk toe te trekken zodat Bleijerheide weggezogen wordt bij MCU, Mea Culpa. Het monddood maken van mensen is schering en inslag bij het samenstellen van commissies, groepen en mensen met een misbruik dossier (psycholoog Johannes Krens) naar voren te schuiven die hun gezind zijn. Johannes (Hans) Krens die veroodeelt is voor seksueel misbruik door het oneigenlijk uitoefenen van een regressie therapie. Hij zou een gesprek met Samson hebben gehad, die blijkbaar op dat moment niet op de hoogte was van deze ‘terugkeer psycholoog’ maar die gesteund werd door Lelkens en Paul de Ridder om voorzitter te worden van een monitor systeem bij Samson. Deze narcist welkom in het rijtje -kerk en staat onschuldigen- probeerde voet aan de grond te krijgen bij Samson. Allemaal om een trapje hoger te kunnen staan omdat het lekker is om macht te delen en te verwerven; de waarheid……doet er niet toe!

Nu even terug naar mijn eigen internaatje, st Maria ter Engelen, Bleijerheide:

Brüder Benedictus uit het franciscaner Mutterhaus verwoordde het aldus tijdens onze recente ontmoeting: ‘die Jungs haben die Brüder auch gefördert und angemacht’? Inderdaad die ärme brüder des Franciscus mochten ook niks en dan worden ze nog verleid ook. De manier om te zeggen ‘we hebben nooit iets geweten’, maar als je dan toch de schuldvraag (mea culpa) stelt dan ‘haben die junges die brüder angemacht, angesetz’, en erkennen het seksuele misbruik in omgekeerde richting. Je vraagt je dan af: ‘WAAROM HEBBEN DE BROEDERS DAN ZO LANG GEZWEGEN’!

Oh oh, die ärme brüder, zij willen met geen cent over de brug komen want daar doen wij het alleen voor! En nu steggelen de KNR, bisschoppen, ordes / congregaties over de compensaties die ze zelf in het leven hebben geroepen. Bakker van de contactgroep houdt de vinger aan de pols (van wie) en een oogje in het zeil (welke richting draait de wind) zij zijn muisstil want ze zitten als broedzieke kippen op hun bezit. Maar het doel is vertragen en nu ze hun autonomie mogen botvieren met hun meldpunt en canonieke regels legt niemand, ook de politiek niet, hun iets in de weg. Ze regelen als vanouds hun zaakjes en gaan over lijken.

de heer Deetman heeft een brief rond gestuurd met de volgende mededeling….

De voorzitter van de Klachtencommissie en de voormalige Onderzoekscommissie maakten de afspraak dat in lopende klachtenprocedures de Klachtencommissie kan vragen of er meerdere meldingen zijn over de aangeklaagde. Deze vraag wordt door de voormalige Onderzoekscommissie uitsluitend met ja of neen beantwoord. In verband met vertrouwelijkheid verstrekt zij nimmer nadere informatie over de meerdere meldingen of namen van medeslachtoffers aan derden.

(reactie MCU) Wow, een onderzoek door de RKK ingesteld, die een commissie vormt (Deetman) met voorstellen komen namelijk hervormen (Hulp en recht- meldpunt RKK) goedgekeurd door bisschoppen, KNR, ordes/ congregaties en tegen LAGE BEWIJSLAST / VERJARING NIET LEIDEND een procedure in gang zet die vervolgens bij Deetman met JA of NEEN antwoord of de klachten kloppen? RKK Deetman onderzoek in de ondersta la van pastorale ongelukken!

Nu dan hier enkele vragen voor de commissie meldpunt RKK aan Deetman

Vraag 1    Heeft zich een klager bij u gemeld op 25 mei 2011 op de Lange Voorhout met de klacht: misbruik door pastoor Jan Schafraad?

JA of NEEN

Vraag 2     Heeft u net als de commissie Samson niet aan waarheidsvinding gedaan?

JA of NEEN

Vraag 3      Lagen de ordes / congregaties al dwars tijdens het onderzoek Deetman (onder andere Franciscanen Bleijerheide)

JA of NEEN

Vraag 4       Hebben zij toen al meegedeeld aan geen financiële compensatie bij te dragen?

JA of NEEN

Vraag 5       Is het Deetman onderzoek geslaagd in haar opzet, en wordt een klacht zonder steunbewijs ongegrond verklaart (ondanks de hoge culture of silence en een lage bewijslast)?

JA of NEEN

Vraag 6       Vallen de slachtoffers door kinderbescherming in RKK internaten tussen de wal en het schip omdat onduidelijk is wie bij welk onderzoek hoort (Deetman of Samson)?

JA of NEEN

Vraag 7       Worden levende beklaagden bij voorbaat ongegrond verklaart?

JA of NEEN

Vraag 8       Als aantoonbaar is dat een geestelijke liegt, bij welke canonieke rechtbank kan hij dan veroordeelt worden? Een civiele procedure staat ons vrij?

JA of NEEN

(u houdt nog wat artikelen tegoed; top drukte deze week voor Mea Culpa)