In 2012 zijn wij (MCU) bij de presentatie geweest van de class-action in Gent / België. Hier het laatste nieuws van onze lotgenoten groep uit België, mensen rechten in de kerk, die dit mede organiseerden. Mea Culpa was aanwezig om solidariteit te betuigen en lering te trekken uit dit proces.
Wij hebben ook al wat advocaten versleten aan ‘class-action’, procedures maar de advocatuur / rechterlijke macht wil geen nieuwe feiten blootstellen aan doofpot RKK.
Advocaat Walter Van Steenbrugge was vorig jaar naar dat Hof gestapt nadat een groepsvordering (class-action) om procedurele redenen was afgewezen door de Belgische rechtbank van eerste aanleg, het hof van beroep en het Hof van Cassatie. In een gesprek met Knack noemt Van Steenbrugge de beslissing van Straatsburg ‘een eerste belangrijke stap in de goede richting. Verreweg de meeste klachten raken niet voorbij die eerste selectie.’
DELEN De slachtoffers van seksueel misbruik kregen in België nooit toegang tot een rechter (In Nederland incidenteel want het zou tot een nog groter schandaal kunnen leiden als de onthullingen in 2010 dat werd gekaapt door Deetman en zijn 10.000 tot 20.000 slachtoffers seksueel geweld. In Nederland kan dit allemaal zonder diepgaand (dader) onderzoek).
Met een groepsvordering of class-action aan het adres van de Belgische bisschoppen en (vooral) de Heilige Stoel in Rome haalden Van Steenbrugge en co. zes jaar geleden de voorpagina’s van kranten in binnen- en buitenland. Tientallen slachtoffers van seksueel misbruik die hun pijlen rechtstreeks op het Vaticaan richtten: dat was ongezien. Nadat de vordering vorig jaar werd afgewezen door Cassatie, stapte Van Steenbrugge naar het Hof in Straatsburg, waar besloten werd om een procedure ten gronde te starten.
Tijdens de procedure zal de Belgische rechtspraak over de class-action tegen het licht worden gehouden van de fundamentele rechten van de mens. ‘De slachtoffers van seksueel misbruik kregen in België nooit toegang tot een rechter,’ legt Van Steenbrugge uit. ‘De Belgische rechters vonden dat een groepsvordering procedureel niet toelaatbaar was, en kende daarnaast ook immuniteit toe aan het Vaticaan. (zal wel anders worden nu de derde man in de top van het Vaticaan problemen heeft in eigen land Australië; kardinaal Pell is de naam).
Volgens mij is dat een duidelijke inbreuk op artikel 13 van het Europees Verdrag voor de Rechten van de Mens (EVRM), dat bepaalt dat je áltijd bij een rechter terecht moet kunnen als je subjectieve rechten geschonden zijn. Als Straatsburg die redenering volgt, kan – eindelijk en voor het eerst – de beoordeling van de aansprakelijkheid van het Vaticaan en de bisschoppen beginnen. Wij zullen het Hof er dan van proberen te overtuigen dat de kerk in Vlaanderen, op verzoek van Rome, altijd de andere kant heeft uitgekeken. We zullen stukken tonen die bewijzen dat geestelijken gedwongen werden om te zwijgen op straffe van excommunicatie, en dat er misbruik is gemaakt van het morele gezag, met aantoonbare schade tot gevolg.’