FUNCTIE ELDERS
Al decennia regeert het christelijk ‘denken’ het CDA denken in onze provincie. Al decennia is hypocrisie deel van onze vrienden-republiek (nee, niet het boek van Joep Dohmen maar dandy schrijver Karel Joan Lodewijk Alberdingk Thijm bekend onder het pseudoniem Lodewijk van Deyssel, Amsterdam. Lodewijk van Deyssel de Rolduc-roman De kleine republiek (uit 1889).
Als je tegen de stroom ingaat wordt een anathema, een banvloek uitgesproken, een fluister anathema, en alleen God kan het verstaan gelijk de spits-gevoelige oortjes van onze bestuurders, die ergens op de achtergrond een dealtje sluiten met een paar leuke dames en het vertier compleet maken. Op alle vlakken kom je deze banvloek tegen, in de cultuur, in de media niks komt boven water, alles ging de doofpot in.
Mea culpa zullen we ‘HET’ maar benoemen want nu CDA invloed en macht tanende is ontstaat er hoop voor een open, transparante cultuur. Hoewel ik heb recentelijk informatie aangevraagd bij het historisch archief en daar vind men belangstelling al helemaal niet leuk want (bij dezelfde God) slingert er veel rond de doofpot.
In 1985 kwam ik voor het eerst in aanraking met deze vrienden-club door het maken van een LP ‘Pop Against Pope’, er was een expositie georganiseerd door SPL en de provincie uitgenodigd als subsidie gever. Alle leden liepen geschokt zonder iets te zeggen langs onze kraam; ‘niet zien, niet horen, oogkleppen op’, was het devies; Het complete provincie bestuur wandelde vrolijk langs onze prachtig affiches en de LP Pop Against Pope, hoes met een vrolijke, stoned paus net van een marihuana stick gerold, ja dan wordt je heel populair in het zuiden.
De LP wordt tot op de dag van vandaag geboycot en waar ik helemaal van baal is van de solidariteit onder muziekanten want die lopen met iedere wind mee. Nog nooit heeft zich iemand solidair verklaard en zeker geen journalisten aan de leiband van deze CDA cultuur / origine laat zich horen. De aantekeningen van Pieter Omtzigt drukt ons weer op de feiten hoe gemeen en hoe je gekoeioneerd wordt in deze partij én onze provincie, ondanks de urgentie van tal van verkiezingen thema’s.
We schrijven het jaar 2010 het bleef eerst stil in onze brave provincie, zelfs toen ik met onze stichting Mea Culpa frequent op TV kwam moesten de vrienden van de canonieke republiek opeens een draai maken naar het grote misbruik schandaal in de RKK en ons volgen! Een journalistieke ramp zult u zeggen, helaas zwijgen betekend zwijgen voor het brave borsten kliekje want dat deden zwijgen. Al decennia zwegen de Limburgse media over het seksueel geweld op internaten.
U denkt daar bleef het bij, nee hoor ik werd gelijk verstoten van Limburgse podia, geen krant durfde te schrijven over de LP en de paus moest gevrijwaard blijven van kritiek want de man zou slechts, trouwe, volgzame burgers ontmoeten in ons land. Het waren net Polen, die Limburgers. Vervolgens bleef ik muziek maken en schreef ik ‘Still More People’, (more people still more people put people down) brachten een onschuldig singeltje uit met The Clan, resultaat geboycot.
En zo kan ik nog wel heel wat projecten doorgaan (Bedroom Monkees, CD ‘Born To Love’ met leden van de Frank Boeijen groep, geen aandacht voor, wel als een van de Alpen zusje haar slipje kwijtraakt is hot news.
De documentaire ‘Tussen Kathmandu en Bleijerheide’ kreeg kort radio aandacht maar werd gelijk door de hersenkabouters van L1 verworpen en geridiculiseerd, door de plat deskundigen. Krijgen ze dan nog steeds betaald voor deze censuur? Zelfs nu in 2021??
Vrijheid van meningsuiting in China? In N. Korea? Het westen verwijst er maar al te graag naar de ontbrekende vrijheid van meningsuiting aldaar maar hier gaan ze subtieler te werk, en heel wat zwijggeld gaat achter de ruggen om, money talks and swears. De cultuur van zwijgen, van oppertune deals en achterklap en uitsluiting (Isolation) want ik heb onlangs nog verwezen naar ‘ onze’ nieuwe Roermondse bisschop naamgenoot Smeets (geen familie) die op de hoogte is van mijn trauma ‘Isolation’, net als kardinaal Eijk dat ik wekenlang opsloten werd op internaat, en zelfs nu ze deze ‘Pop against Pope traditie uit 1985’ willen herhalen en voortzetten, maar ik zal nooit zwijgen, is mijn credo, folks!
Geen grotere repressie dan deze 100 jarige doofpot mentaliteit waar een einde aan moet komen nu Pieter Omtzigt flink de bezem zet in deze cultuur of beter nog, zich zou moeten afscheiden van Wopke, gewoon je zetel meenemen en een nieuwe oprechte, volkspartij oprichten, lijkt me dit voor Nederland en Limbabwe de beste optie (anders krijgen we nooit een kabinet).
Dus wie wil de eeuwenoude zwijgcultuur doorbreken (niet allemaal tegelijk!!!)