Ivoren priesters

Filipijnse opsporingsautoriteiten zijn een onderzoek begonnen naar de betrokkenheid van katholieke priesters in het land bij de illegale handel van Afrikaans ivoor. Dat maakten zij woensdag bekend.

De rechercheurs gaan na of de priesters in contact stonden met smokkelaars van grote partijen van slagtanden van olifanten die in 2005 en 2009 in beslag werden genomen. In veel kerken in de Filipijnen staan ivoren beelden. Volgens aartsbisschop Oscar Cruz is het materiaal verkregen ver voordat een internationale ban op nieuw ivoor van kracht werd.

In Nederlandse kerken staat veel zilver en goud, eikenhouten banken en nog veel meer uit missielanden, is er een onderzoek geweest naar buit uit de missielanden? Nee, dan leest u een authentiek verslag van Leopold 2, het een / tweetje tussen deze Belgische Koning Leopold de Tweede (Bernard was er een doetje bij) en de katholieke kerk, hoe ze samen op jacht gingen!

Op 17 maart 1861 schreef Leopold met eigen hand: “Het is tijd om op een praktische manier te beginnen met België een kolonie te bezorgen. Men moet nu een genootschap voor de verkenning van het Verre Oosten tot stand brengen, met als doel de Belgische industrie kansen te bieden voor de afzetmarkten in China, Japan en Vietnam. Wij zullen een Belgische manier bedenken om op één lijn te komen met Frankrijk en Engeland. Als er plaats voor is zullen wij ons mengen in de omverwerping van het Oosten. Eventueel zullen wij samenwerken met de Fransen. Maar in elk geval zullen de Belgen er voor moeten zorgen dat hun vaderland een deel kan pakken van de buit van de keizerrijken die daarginds zullen ineenstorten”.

Het kon Leopold weinig schelen waar de Belgen het voor het zeggen zouden krijgen in de wereld. Hij zag bijvoorbeeld mogelijkheden in Japan en China, en op de Filipijnen. Maar tot zijn verdriet voelden de onderdanen van zijn vader (Leopold I), vanaf 1865 zijn eigen onderdanen, weinig of niets voor die ideeën.
De katholieke kerk greep de geboden kansen wel. Toen China dankzij de ‘ongelijke verdragen’ van 1860 open kwam te liggen stimuleerde Rome het missiewerk in het gebied waar voortaan honderden miljoenen heidenen bekeerd konden worden. Honderdvijftig jaar geleden, in 1862, werd de missie van Scheut gesticht. Die was uitsluitend gericht op China. De stichter, Theophile Verbist, vond bij Leopold volop gehoor. Voordat hij en de eerste missionarissen naar China vertrokken werd hij door de kroonprins nog in audiëntie ontvangen. Verbists opvolger, Frans Vranckx, was eveneens welkom aan het Belgische hof. Aan de paters in China schreef hij in 1876: “Ik was uitgenodigd voor een diner te Laken, in het gezelschap van Ferdinand de Lesseps en andere beroemdheden. Na het diner heeft de koning gedurende lange tijd met me gesproken, onder vier ogen, om me van zijn plannen op de hoogte te brengen”.
De contacten tussen de missie van Scheut en Leopold werden steeds steviger en informeler. De koning en koningin van België kwamen wel eens in het missiehuis op bezoek, soms zelfs onaangekondigd. “Ik bewonder uw missionarissen, ze doen echte wonderen”, liet hij zich ten opzichte van Vranckx ontvallen. Scheut werd stapje voor stapje klaargestoomd voor de Afrikaanse plannen van Leopold. Het betreft hier de  ‘Congregatie van het Onbevlekte Hart van Maria’ ofwel de Scheutisten.
(bron David Van Reybrouck)