Drie Europese slachtoffer organisaties hebben zich gezamenlijk georganiseerd om een boodschap aan de bisschoppenconferentie over te brengen. February 2019

Te weten

België – Belgium – Belgique

Mensenrechten in de Kerk p.a. Linda Opdebeeck

Nederland – The Netherlands – Pays-Bas

Mea Culpa United, p/a Bert Smeets

France – FrankrijkFrançois Devaux

La Parole Libérée

Recommendations to Pope Francis and the bishops in meeting in Rome

The Group on Human Rights in the Church (Belgium), Mea Culpa United (Netherlands) and La Parole Libérée (France) makes the following recommendations to Pope Francis and the bishops. We insist that these recommendations will be discussed at the bishops’ meeting in Rome (February 2019) convened by the Pope and that we will soon (in 2019) receive his follow-up to these recommendations.

1. Why, when the Pope has set up the tribunal to trial bishops and clergymen who silently accepted abuse to take place in their own diocese, why has this tribunal been put to an end in Rome? Even though the money for its operation has already been released?

2. We expressly ask that bishops and religious superiors inform victims immediately upon simple request in writing (+ evidence from Rome enclosed) that they have passed on their file to Rome (with the file number included). Why not immediately, even without a request from the victim, inform the victims concerned on their own initiative of all the steps taken in a specific case?

3. We recommend that bishops and superiors insist in writing that the pope reply in writing to victims’ letters. We find it inexplicable that victims who write to the Pope have so far never received an answer to their letter.

4. We strives to ensure that ecclesiastical superiors become allies of Christians or no-longer-Christians who were violated by priests through religious abuse of power.

That is why we recommend that the bishops and superiors, in every case of sexual abuse in the church, act as a Civil Party. This to support the victims because they were abused as members of the church by priests or religious.

5. We recommends the bishops to respond to the call of Pope Francis to establish places of Healing and Mercy in the country. Cf. Bruges 2012, Antwerp 2013, Halle, 2015; Brussels 2017. The Netherlands, Hengelo 2012; Maastricht 2014; Nijmegen 2017.

6. Can bishops and superiors provide proof to the survivors of sexual abuse by a clergyman that they have forwarded the specific complaints of those victims to the Ministry of Justice, as the Pope has ordered?

7. We appreciates it when bishops – as they do more and more today – really express their recognition of the victims of sexual abuse. We ask them to do so even more ‘with one voice’ in the future, so that the various statements from the dioceses and the many congregations do not cause confusion.

It would only give real credibility to the pope and the bishops and superiors of congregations if they themselves, as superiors, looked back in their hearts to determine whether or not they had taken the steps necessary at the time, after a victim reported (orally or in writing) abuse by an offender under their authority.

RECOMMANDATIONS  au pâpe François et aux évêques réunis à Rome

Le Groupe Droits de l’homme dans l’Eglise (Belgique); Mea Culpa United (Pays-Bas) et La Parole Libérée (France) fait au pâpe François et aux évêques les recommandations qui suivent. Nous supposons qu’elles seront discutées à la réunion des évêques (février 2019), convoquée par le pape, et que dans un court délai (en 2019) nous recevrons leur réponse.

1. Le pâpe a érigé à Rome un tribunal pour juger les évêques qui gardent ou ont gardé le silence au sujet des abus sexuels commis dans leur diocèse. Pourquoi ce tribunal ne fonctionne t’il pas? Bien que l’argent pour son fonctionnement a étè approuvé.

2. Nous demandons explicitement que les évêques et les supérieurs religieux communiquent aux victimes qui le sollicitent que leur dossier a étè transmis à Rome (avec pièce justificative et numéro du dossier inclus). Pourquoi ne pas communiques tout de suite toutes les démarches qui ont étè faites même si la victime ne le sollicite pas?

3. Nous recommandons aux évêques et aux supérieurs religieux d’insister auprès du pâpe pour qu’il réponde par écrit aux lettres des victimes. Nous trouvons inexplicable que les victimes qui écrivent au pâpe n’ont jamais jusqu’à maintenant reçu une réponse.

4. Nous visons à ce que les autorités ecclésiastique deviennent les alliés des fidèles ( aussi de ceux qui ne le sont plus) qui ont étè mutilés par l’abus de pouvoir religieux.  C’est pourquoi nous recommandons aux évêques et aux supérieurs religieux de se porter partie civile dans chaque dossier d’abus sexuel. Ceci en guise de soutien des victimes qui comme membres de l’église ont étè abusées par des prêtres ou des religieux.

5. Nous recommandons aux évêques de donner suite à l’appel du pâpe François de fonder dans les pays des lieux de «Guérison et de Miséricorde». Cfr. Belgique: Bruges 2012; Anvers 2013; Hal 2015; Bruxelles 2017. Pays-Bas: Hengelo 2012; Maastricht 2014; Nijmegen 2017.

6. Est-ce-que les évêques et les supérieurs religieux peuvent fournir une pièce justificative aux victimes d’abus sexuel par un prêtre qui prouve qu’ils ont transmis leurs plaintes spécifiques à la Justice comme le pâpe leur a demandé.

7. Le WMK (Belgique), Mea Culpa United (Pays-Bas) et La Parole Libérée (France) apprécient que les évêques expriment sincèrement leur reconnaissance des victimes d’abus sexuel, comme ils le font aujourd’hui. Nous demandons qu’à l’avenir ils le fassent encore plus à «l’unisson», pour que les déclarations différentes des neuf diocèses et de plusieurs congrégations ne donnent pas lieu à confusion.

Aanbevelingen aan paus Franciscus en de bisschoppenconferentie in Rome

De Werkgroep Mensenrechten in de Kerk (België), Mea Culpa United (Nederland) en La Parole Libérée (France) doen onderstaande aanbevelingen aan paus Franciscus en de bisschoppen. Wij gaan er van uit dat deze aanbevelingen besproken worden op de bisschoppenbijeenkomst te Rome (februari 2019) door de paus samengeroepen en dat wij op korte termijn (in 2019) een opvolging van hem op deze aanbevelingen krijgen.

1. Waarom, als de paus het tribunaal heeft opgericht om bisschoppen en clerici te berechten die in het eigen bisdom stilzwijgend misbruik laten begaan, waarom is dat tribunaal in Rome nu terug afgevoerd? Ook al is het geld voor de werking ervan al vrijgegeven?

2. Wij vragen uitdrukkelijk dat bisschoppen en religieuzen oversten aan slachtoffers meteen op eenvoudig verzoek schriftelijk meedelen (+ bewijsstuk van Rome ingesloten) dat zij hun dossier in Rome hebben doorgegeven? (met het dossiernummer er bij). Waarom niet meteen, – ook zonder verzoek van het slachtoffer – op eigen initiatief aan betrokken slachtoffers alle stappen meedelen die in een dossier worden ondernomen?

3. Wij bevelen de bisschoppen en oversten aan dat zij er bij de paus schriftelijk op aandringen dat de paus schriftelijk antwoordt op brieven van slachtoffers. Wij vinden het onverklaarbaar dat slachtoffers die naar de paus schrijven, tot op heden nooit een antwoord hebben gekregen op hun schrijven.

4. Wij streven er naar dat kerkelijke oversten bondgenoten worden van die gelovigen of niet meer gelovigen die door priesters werden geschonden door religieus machtsmisbruik.

Daarom bevelen wij de bisschoppen en oversten aan dat zij bij elk dossier seksueel misbruik in de kerk zich Burgerlijke Partij stellen. Dit ter ondersteuning van de slachtoffers omdat deze slachtoffers als lid van de kerk werden misbruikt door priesters of religieuzen. 

5. Wij bevelen de bisschoppen aan in te gaan op de oproep van paus Franciscus in het land plekken van Heling en Barmhartigheid op te zetten. Cfr. België: Brugge 2012, Antwerpen 2013, Halle 2015, Brussel 2017. Nederland: Hengelo 2012, Maastricht 2014, Nijmegen 2017.

6. Kunnen bisschoppen en oversten aan overlevers van seksueel misbruik door een clericus bewijs leveren dat zij de specifieke klachten van die slachtoffers wél hebben doorgestuurd naar Justitie, zoals de Paus daarvoor opdracht heeft gegeven? 

7. WMK/Mea Culpa United/La Parole Libérée waarderen het als bisschoppen – zoals vandaag – écht hun erkenning van de slachtoffers van seksueel misbruik uitspreken. Wij vragen hen dat zij in de toekomst dat nog meer ‘met één stem’ doen, zodat de verschillende verklaringen vanuit de bisdommen en de vele congregaties niet voor verwarring zorgen.

Het zou de paus en de bisschoppen en oversten van congregaties pas echt geloofwaardigheid verlenen, mochten ze zelf, als oversten, terugkijken in hun hart om vast te stellen of zij destijds, al dan niet, de stappen hebben ondernomen die nodig waren, nadat een slachtoffer melding heeft gemaakt (schriftelijk of mondeling) van misbruik door een dader onder hun bevoegdheid.

België – Belgium – Belgique

Mensenrechten in de Kerk p.a. Linda Opdebeeck

Droits de l’homme dans l’Eglise/Human Rights in the Church

Panoramalaan 8, 1560 Hoeilaart, België

mensenrechtenindekerk@gmail.com

+ 32 (0) 54 24 50 80

www.mensenrechtenindekerk.be

Nederland – The Netherlands – Pays-Bas

Mea Culpa United, p/a Bert Smeets

www.bertsmeets.nl/

meaculpaunited@gmail.com

+31 (0) 657 30 82 32

France – Frankrijk

François Devaux

La Parole Libérée

www.laparoleliberee.fr

laparoleliberee@gmail.com

De Ierse psychotherapeut Vincent Doyle, heeft een document ontdekt waarin richtlijnen staan over hoe priesters volgens het Vaticaan moeten handelen, wanneer zij ontdekken vader te zijn van een kind. Dat zegt Doyle maandag in een interview aan de New York Times. 

Een woordvoerder van het Vaticaan bevestigt het bestaan van deze richtlijnen na vragen van de krant.

Vincent Doyle was 28 toen hij van zijn moeder hoorde dat de rooms-katholieke priester die hij kende, in werkelijkheid zijn vader was. 

Na die ontdekking richtte hij een wereldwijde steungroep op om mensen in vergelijkbare situaties te helpen met verwerking.

Mea culpa kent ook vrouwen die een priesterkind hebben ‘ontvangen’, maar daar nooit de erkenning voor hebben gekregen. Dat is ook de bedoeling van het celibaat…nakomelingen hebben nergens recht op. Het vlees is zwak.

of…..

Het Vaticaan is een bolwerk van homoseksualiteit en is in feite een van de grootste homoseksuele gemeenschappen ter wereld. Ondanks dat rooms-katholieke geestelijken celibatair moeten leven en het Vaticaan homoseksualiteit afkeurt, blijken veel ’werknemers’ van paus Franciscus er in het geniep homoseksuele relaties op na te houden.

Dit stelt de Franse schrijver Frédéric Martel in zijn boek ’Sodoma, het geheim van het Vaticaan’, dat deze maand ook in het Nederlands verschijnt.

Martel beweert niet zomaar wat. Hij heeft vier jaar lang onderzoek gedaan, verbleef regelmatig in het Vaticaan, hij sliep en at zelfs in het gastenverblijf Santa Marta waar paus Franciscus slaapt, reisde verder over de wereld en deed vele honderden interviews. De ene keer kwam hij terecht in weelderige palazzi waar kardinalen een luxe leven leiden, de volgende keer sprak hij moslimjongeren, immigranten die rondhangen rondom het treinstation Termini van Rome en zich prostitueren.

Er blijkt tussen beide werelden een band te bestaan. De immigranten, die vaak illegaal per boot zijn aangekomen in Italië, zijn blij met hun belangrijkste klanten: de priesters. In het Vaticaan worden ze het best betaald, soms tot 200 euro. Wel blijken vele rooms-katholieke geestelijken er volgens de getuigenissen opvallende wensen op na te houden. De één wil dat de immigrant over hem urineert, de ander wil sm, de ander wil naakt met ze boksen. Zo waren er ontmoetingsplekken in Maastrichtse parken met Rolducse priesters en jonge jongens waar wij over gepubliceerd hebben waar dezelfde praktijken plaatsvonden. Prijzen komen overeen met het verhaal van Frédéric Martel in zijn boek ’Sodoma, het geheim van het Vaticaan’.

Escorts dus

“De prostitutie waarbij priesters en Arabische escorts betrokken zijn, is het kruispunt van twee soorten seksueel leed: de bodemloze seksuele nood van katholieke geestelijken en de frustratie van jonge moslims omdat de islam heteroseksuele contacten buiten het huwelijk verbiedt”, zegt de schrijver Martel hierover.

Natuurlijk is geheimhouding en uiterste discretie van de homoseksualiteit van uiterst belang. Het makkelijke van de immigranten is dat ze vaak illegaal zijn en priesters moeilijk kunnen aangeven. Ook het omgekeerde is waar. Priesters die worden overvallen durven ook geen aangifte te doen omdat ze niet betrapt willen worden. Maar dit is slechts een deel van wat de schrijver is tegengekomen.

Dubbelleven

Martel wordt tijdens zijn contacten in het Vaticaan continu geconfronteerd met het dubbelleven van de geestelijken en zelfs met afrekeningen tussen rivaliserende homoclans. Prelaten flirten met hem en willen weten of hij op mannen of vrouwen valt. Volgens de Fransman is ook het gastenverblijf San Marta, waar de paus woont, vol homo’s en een kruispunt van ambities, intriges, rivaliteit en afgunst.

Het wordt tijd dat wij ons gaan organiseren in een bolwerk van solidariteit want de kerk is niet bezig met het oplossen van het seksueel geweld probleem in hun gelederen maar is, narcistisch, alleen bezig met zichzelf; hun eigen sores / seksualiteit.

Nederlandse patiënten hebben in 2016 medicijnen voor chemotherapie gekregen uit een fabriek in China die door de Europese inspectie was afgekeurd. Er wordt nog steeds geen concrete fabriek genoemd, de stad waar deze fabriek ligt, alles onder de controle van de autoriteiten, die voornamelijk geld willen verdienen. Inspecteurs hadden in de fabriek een ernstig risico geconstateerd op vervuiling van de producten, meldt de televisierubriek Zembla.

De inspectie!!!!?? heeft zich meteen in de slachtofferrol gekeerd maar mensen vernamen pas een maand later van de apotheek dat ze een ‘mogelijk kanker verwekkend’, middel binnen kregen. Het ministerie plaatste begin Juli 2018 een waarschuwing op haar site. De apothekers moesten daar weer een maand over nadenken en in augustus kregen mensen thuis bericht dat het middel uit de handel moest….nog een maand gewoon laten doorslikken want de winkel moet open blijven én doordraaien. Nu blijkt dat men al veel eerder wist voordat men het probleem ging tackelen.

De twee verdachte grondstoffen bleven gebruikt worden, tot na een jaar een alternatief was gevonden.

Twintig grondstoffen voor in Nederland gebruikte medicijnen kwamen uit de fabriek. De Inspectie Gezondheidszorg en Jeugd (IGJ) haalde 18 grondstoffen uit de handel, maar stond de andere twee toe bij gebrek aan een alternatief.

De achtergrond hiervan is dat vrijwel alle grondstoffen voor dergelijke medicijnen tegenwoordig uit Chinese fabrieken komen (90 procent van de wereldwijde productie).

Niet geïnformeerd

Nederlandse patiënten en artsen zijn over het geval niet geïnformeerd, bleek uit navraag bij de inspectie. Die wil ook niet zeggen????? om welke merken het ging en welke fabrikanten de grondstoffen op de markt brachten. Valsartan is een van die merken.

De twee grondstoffen die gebruikt werden voor de medicijnen voor chemotherapie zijn niet getest door de Nederlandse inspectie, maar door de Chinese fabrikant zelf.

Onbekend is of patiënten aan een gevaar zijn blootgesteld. Ook hun aantal is onbekend. De inspectie is ook onbekend…de Chinese fabriek…. onbekend ….de fabrikant….onbekend……de mensen zijn niet, slecht en te laat geïnformeerd….lijkt de katholieke kerk wel

Grâce à Dieu

De Franse regisseur François Ozon bereidt een film voor over Preynat, een priester uit Lyon, die in de jaren tachtig en negentig werd beschuldigd van seksueel misbruik van scouts.

De regisseur François Ozon werd geïnspireerd door de zaak Preynat, deze priester uit Lyon werd beschuldigd van seksueel misbruik van scouts in 1980-1990.

Onder de titel “God zij dank,” wilde regisseur François Ozon na films over sterke vrouwen karakters, een film maken over mannen en hun kwetsbaarheid. Om te praten met mannen die gewond waren, gekneusd in hun lichaam, zoals zo vaak gestruikeld in het leven”, (artikel op de site van La Parole Libérée).

“De film ‘GOD ZIJ DANK’, is een portret van deze misbruikte mannen, hoe ze hun trauma’s verwerken en wat de gevolgen waren voor de familie en de sociale gevolgen”, voegde hij eraan toe. Een film tegen de kerk, François Ozon geeft de voorkeur aan om te zeggen dat “het roept een hoop vragen” in de aanpak van “de stilte van de kerk rond pedofilie” en na de strijd dat slachtoffers een ontmoeting hadden met hun dader(s) en omgeving, “met hun verschillende standpunten over de zaak”.

François Ozon heeft Vader Preynat niet ontmoet

“Bij de voorbereiding was het onderwerp erg angstaanjagend. Veel mensen wilden niet geassocieerd worden”, zegt de regisseur die de scènes in kerken opnam in België en Luxemburg. Zo verging het ondergetekende (Bert Smeets) ook met zijn documentaire in 2005 ‘Tussen Kathmandu en Bleijerheide’, niemand durfde voor de camera.

Maar eerst de officiële synopsis van de film: Alexandre woont met zijn vrouw en kinderen in Lyon. Op een dag ontdekte hij bij toeval dat de priester die hem bij de verkenners mishandelde altijd met kinderen officieert. Hij begon vervolgens aan een gevecht, snel vergezeld door François en Emmanuel, ook slachtoffers van de priester, om “hun verhaal te laten horen”. Maar de repercussies en consequenties van deze bekentenissen zullen niemand ongedeerd laten.

François Ozon werd niet nodig geacht de Preynat vader, 72 jaar, of de kardinaal Philippe Barbarin, ook fictief geïnterpreteerd op het scherm, omdat zijn film slechts “fictie is”??? “Ik denk niet dat ze het toch zouden hebben geaccepteerd en ik wilde niet dat de kerk de bestaande film zou verhinderen”, voegt hij eraan toe. De film, duurzame 2:18, gepland op 20 februari 2019. De Preynat ‘vader’ werd aangeklaagd in januari 2016 en vast gezet op proef voor seksueel geweld die teruggaat tot 1986. Meer dan 70 vermoedelijke slachtoffers zijn vermeld door “The Liberated Word”. In Nederland 10.000 tot 20.000 slachtoffers en geen dader in beeld of veroordeeld. Knap hoor, daders onbekend.

‘Vadertje’ Preynat is parallel onderworpen aan een canoniek verhoor, dat een “legale” karakter moet krijgen, na een schorsing van een jaar om de weg te openen voor “reparatie”. Zeg maar therapie voor het kindermisbruik. Lekker scouten door het pak!

By the way kindermisbruik is geen canonieke zaak maar hoort bij het strafrecht. Hoe konden ‘vadertje’s’ (priesters) zo lang de wet ontlopen. Zeer vreemd.