Schuldig verzuim…nu Nederland nog want men probeert via Meldpunt RKK seksueel geweld verantwoordelijkheden af te wentelen met oneigenlijke, onvolledige vooringenomen hoorzittingen-procedures en eenzijdige ‘bewijslast’. Netwerk oud-rechters strijkt plooien glad voor God en vaderland.
De zgn. ‘Operatie Kelk’ krijgt dan toch een vervolg.
Het is natuurlijk een parcours met hindernissen van 2010 tot 2016: bijna 6 jaar lang.
Met intriges allerhande.
Maar nu komt de strafzaak (dossier samengesteld door het federaal parket te Brussel) eindelijk voor de strafrechter.
Wat nog niet wil zeggen dat kansen keren… maar toch…
Dit gaat door op donderdag 28 april in Brussel. Wellicht in het Justitiepaleis op het Poelaertplein ergens in de voormiddag.
Het is een openbare zitting. Concrete uur en plaats wordt later meegedeeld.
franciscaanse liefde
Waar gaat het over?
Het federaal parket te Brussel heeft onderzocht (2010- 2016) of er in het dossier ‘seksueel misbruik in de kerk’ gegevens zitten waaruit blijkt dat kerkoversten (bisschoppen en oversten van daders) op de hoogte waren van het misbruik maar niets ondernamen om de dader te doen stoppen of dat ze gewoon de dader van plaats veranderden… waardoor die op andere plaatsen zijn misdrijven verder kon plegen.
Dus, het gaat niet over de feiten van het misbruik zelf. Het gaat over: hoe zijn oversten hiermee omgegaan eens ze van de strafbare feiten op de hoogte werden gesteld.
Er wordt dus onderzocht: of er strafbare feiten van schuldig verzuim gepleegd zijn… en dit wordt strafrechtelijk beoordeeld. (in de groesvordering te Gent ging het om een burgerlijk proces ter zake)
Eindelijk een datum.
Groet,
Rik
ps. de ontstaansgeschiedenis van ’Operatie Kelk’ is nog het best samengevat in het boek van Dirk Tieleman ‘Operatie Kelk’ 2011 uitgeverij Van Halewijck Leuven.
Bodar Glossy
ps. MCU….zie blog gisteren waar overplaatsing aan de orde was en congregatie volledig op de hoogte was van misbruik. Het franciscaanse pedo bolwerk aan de grens met Duitsland. Overplaatsingen waren aan de orde van de dag in heel Europa, wereldwijd…decennia lang….Sie haben nicht gewusst? Laat u niets wijsmaken. Buiten Bodar gelooft niemand dit.
Vanaf 2010 ben ik zeer actief met lotgenoten, geschiedenis RKK seksueel geweld maar in feite gaat mijn betrokkenheid en ontboezemingen veel verder terug. Laten we beginnen in 1985 toen ik contact kreeg met broeder Lebuinus, 21 jaar nadat ik internaat de rug had toegekeerd. Broeder Lebuinus was bakker in het jongenspensionaat arme broeders Franciscus, te Bleijerheide.
Het was de zelf geproduceerde LP ‘Pop Against Pope’, die mij deed besluiten om met nog twee muziekanten naar Bleijerheide te gaan, geheel niet in het verwachtingspatroon dat ik er iemand zou aantreffen.
Doch één broeder (Lebuinus) troffen wij op zijn plek, overigens buiten het klooster, want meerdere broeders bleken
Pop against Pope
allemaal appartementen te ‘bezitten’, vlak naast (achter) het klooster. Het kloosterleven met haar sobere gewelven en gangen, eenvoudig, meditatief leven had plaats gemaakt voor TV- radio en alle gemakken waar een modern leven zich in kan verliezen.
Broeder Lebuinus was een aardige, vriendelijke, warme man die ook wel ‘de heilige’ werd genoemd, iets waarvan ik overtuigd was….dat wil zeggen als kind. Nadat hij mijn verhaal had aangehoord over Pop Against Pope LP nodigde hij mij uit om alleen terug te komen want de rebelse liederen stonden haaks op het disciplinair, tuchtig leven op het franciscaanse jongens internaat, waarvan 1 lied ik niet op tijd afschreef: Boys School. Het kende een apart, lang en vreemd intro, een heimelijk, wandelende, spiedend piano loopje waar de gangen en slaapzalen muzikaal tot leven kwamen en broeder(s) op zoek naar….
In het tweede gesprek met broeder Lebuinus werd mij duidelijk wat ik in die intuïtieve piano partij, dat lange intro van het lied Boys School, onbewust had willen uitdrukken. Broeder Lebuinus kwam met een schokkende mededeling: “hij had zich afgetrokken aan mijn bedje”! Hij beschreef precies hoe ik sliep, met de knieën omhoog getrokken als in een foetus houding. De dekentjes waren bovendien naar beneden getrapt vandaar dat mijn half blote billetjes zichtbaar lagen te pronken. Porno door God gegeven.
Wat ik mij kan herinneren is dat ik me ooit heb omgedraaid omdat ik merkte dat iets bij mijn bedje bewoog en Lebuinus zag weglopen. Ik ben daarna onwetend weer snel in slaap gevallen want de broeders flaneerden wel vaker langs de bedjes om te kijken of de jongetjes vredig waren ingedommeld. 21 Jaar later kon Lebuinus zich dit nog levend herinneren.
.
Even wat feiten: broeder Lebuinus verving Jacobus begin 1962 als
surveillant op onze slaapzaal. Ik was in het nieuwe schooljaar september 1961 aangenomen en ingekwartierd achter de vier muren van het internaat. Broeder Jacobus, een ras echte Amsterdammer zoals hij in de kronieken wordt beschreven met veel relativering vermogen, mocht na ruim zes maanden in 1962 inrukken omdat hij over de scheef was gegaan, de man riep het ook over zich af want hij controleerde iedere avond oortjes, nekjes en tandjes bij ieder jongetje, “schoon”, riep hij, gaf je een klopje op je billetjes terwijl hij al die tijd naast je stond te hijgen.
Ook Lebuinus moest (al na een paar maanden) van de een op de andere
kasteel Meerssenhoven
dag weg en werd vervangen door lol-mep sadist broeder Alphons, die feestjes in zijn chambrettes hield met jongetjes.
Niemand begreep waarom Jacobus en Lebuinus weg moesten, behalve dan het jongetje die tegen zijn ouders had verteld wat Jacobus had uitgevreten.
Jacobus werd overgeplaatst (gepromoveerd) naar kasteel Meersenhoven bij Maastricht waar hij zijn controle-experimenten met jongetjes voortzette. Lebuinus kon blijven er moest toch iemand brood bakken. Oh ja, nog een reactie van een andere Bleijerheide leerling.
.
bij Jacobus had ik het altijd gedaan. Hij snuffelde heel vaak in mijn kastje en vond ook nog meestal wat. In mijn jeugdige overmoed trapte ik er meestal in. Hij vond dan weer eens pin up foto’s , dan weer eens een padvindersmes en ga zo maar door. Die spullen kreeg ik dan nooit meer terug. Wat ik wel terug kreeg was het ritueeel; voorover op zijn knieën en hup, het herhaalde zich weer. Als ik tegenstribbelde werd ik vastgegrepen en ging hij gewoon verder. Alsof hij het nog leuker vond als ik tegenstribbelde. Als hij dienst had op de slaapzaal kwam hij altijd als een dief stiekum aangeslopen tussen de rijen met bedden, ik rook hem als het ware aankomen in zijn donkere pij.Die vieze geur die ik moest opsnuiven als ik weer eens voorover op zijn knieën moest liggen. Ik hield me altijd slapende, want ik wist dat hij meestal een jongen mee nam naar zijn chambrette. Ik heb dat vaker gezien.Ook tijdens het douchen was hij er altijd bij, de gluurder. Inspectie uitvoeren, of je je piemeltje wel goed gewassen had!
.
En toen kwam….Alphons hij zou de orde wel even handhaven, op zijn manier uiteraard, gewelddadig en rigoureus in zijn oordeel behalve een aantal uitverkorenen die op zijn chambrette mochten komen giechelen, werden ontzien.
Ik hoorde daar niet bij, ik had immers geklaagd tegen Servatius dat een pater mij had betast en dat leverde mij isolatie op, twee weken excommunicatie, straf schrijven in het klaslokaal dat werd afgesloten. Mijn naam was in ieder geval (onder de broeders) gevestigd.
Niet bij Bulletje, die kon en mocht je verdoven, onderzoeken, iedere keer ‘broekje naar beneden jongen’! Deze broeder had carte blanche om honderden jongetjes te betasten. Bovendien heb ik collateraal bewijs van de vele ziekenbezoeken, de rekening die mijn moeder moest betalen. Geen klac commissie die er in geïnteresseerd was.
Ongeloof dat broeder Lebuinus zonder veel schaamte me in 1985 meedeelde ‘oh ik heb me afgetrokken’.
Ik heb toen met broeder Lebuinus opnieuw afgesproken om zijn verhaal ‘in totalitieit’ aan te horen, en een camera mee te nemen (hoe stom kan transparantie uitpakken).
Ook heb ik broeder Lebuinus gevraagd waar hij terecht kon met zijn obsessioneel-onanie-seksverslaving want dat vertelde hij me: hij trok zich meerdere malen per dag af, decennia lang. De broeder bakker met zijn gezegende handen die iedere dag het deeg kneedde. ‘Geef ons heden ons dagelijks brood’, baden wij dan hardop in de refter met Servatius, Bulletjes beste makker.
Het probleem was: broeder Lebuinus kon nergens terecht, hij twijfelde omdat ik aandrong: “waar kon u terecht met dit dwangmatige gedrag”, want hij had immers tegenover mij opgebiecht dat hij zich schaamde.
“In de biecht, ja precies in de biecht”, verklaarde hij opgelucht omdat dit immers geheim en onder de kerkelijke privacy wetgeving viel.
“Wie deed er al zo de biecht, was dat die pater…broeders mochten dat niet doen”, vroeg ik.
‘Ja, de paters van toen”, probeerde broeder Lebuinus zich een uitweg te vinden uit de kluwen van een Salomons oordeel.
De paters van toen, wie waren dat ook alweer: te beginnen met de voor mij bekende pater rector Rogatianus Rouwendal O.F.M uit Bussum; ook pater Landric ‘Ohne Feine Manieren’, zoals hij zichzelf spottend noemde (heeft enkele gegrond verklaringen aan zijn broek hangen). Dan liepen er nog meer assistenten rond als pater Gijsbertus O.F.M. en pater Lotharius O.F.M. als subdiaken.
Dan was er ook nog Gijsen, de brave Roermond-IJslandse bisschop, pater te Rolduc. Wat deed Gijsen op Bleijerheide in 1961 want er is een gegrond verklaring. Hetzelfde jaar dat ik geïnterneerd werd. Gijsen heeft één gegrond verklaring, komt sterk overeen met mijn melding, incluis kamertje en de zogenaamde godsdienstles. ‘Ieder steunbewijs is er een’, sprak dhr Stevens maar dat geld toch niet voor leden MCU, die worden gemangeld tussen doofpot mechanismen en hielenlikkerij oud-rechters die lekker ouderwets te keer kunnen gaan. Het meldpunt SM tribunaal waar steeds verfijndere en andere feitencomplexen worden uitgeprobeerd.
Gijsen, hij heeft zich niet voorgesteld in 1961. Hij had een bril, haren naar achteren en leek op de foto die ik onlangs op een tentoonstelling in het Centre Ceramique te Maastricht zag over ‘Flikker (op) Gijsen’. Gijsen als Landric, beide droegen een bril.
Gijsen en Simonis
Het ergerlijke is dat er ontkend wordt door het meldpunt RKK dat er een onderzoek was (op mijn verzoek) naar het aanwezig zijn van Gijsen op internaat Bleijerheide.
Ik heb gesproken met bijzonder griffier, mevrouw Oude Breuil die een onderzoek deed naar aanwezigheid Gijsen op internaat Bleijerheide. Dit wordt ontkend door het meldpunt RKK die hier probeert schijn-manoevers uit te voeren om een voor hun belangrijke ‘geestelijke’ (Gijsen) uit de wind te houden. Uiteraard zit hier bisdom Roermond achter, de Rolduc kliek, de priesteropleiding die niet besmet mag worden. Vervolgens vraag ik me af waarover ik met bijzonder griffier mevrouw Oude Breuil heb zitten keuvelen, in een chique etablissement te Maastricht? Omdat wij het gezellig vonden om te lulhannesen over de arme broeders?
In de uitgave van ‘125 jaar broeders franciscanen’ op pagina 59 wordt in een kantlijn het volgende vermeld:
‘Naast al datgeen wat historisch vermeldenswaard is geweest in klooster en pensionaat in Bleijerheide, gebeurden ook wel dingen die de officiële kronieken niet haalden, maar die toch op de een of andere manier bewaard bleven’.
Zes jaar MCU, en ondanks dat het Deetman rapport op blz 643 Bleijerheide in 1982 vermeld dat grote delen van de archieven zijn vernietigd (waardoor klagers bewijslast werd ontnomen).
Dhr. Bakker (contactgroep) maalt drie jaar geleden over nieuwe archieven die zouden zijn opgedoken en waar broeder Cees van Dam opmerkt dat ze bij Bert Kreemers, secretaris Deetman zouden zijn terecht gekomen. ‘Oh lachen’, dat hele afschuifsysteem in de kerk, ‘de kerkbestaat niet attitude’, die valse boetedoeningen zoals bisschop Wiertz ons eerder deed overtuigen bij de presentatie kunstwerk Pierre Habets, echter…..ze misbruiken je andermaal en daarna wordt je, mits te kritisch, uitgekotst.
De traditie van de officiële kronieken.
De reden dat ik van een melding een klacht heb gemaakt is dat meldpunt RKK om alles heen draait daar ze geen enkele intentie hebben om de waarheid te achterhalen. Zeker niet wanneer het de arme broeders franciscanen Bleijerheide betreft maar dat zal wel komen door het hoge aantal pedo broeders dat zich er verzamelde (18). Meldpunt RKK kliek klac doet krampachtige pogingen om levende vermeende daders uit de wind te houden, rapporten verdwijnen, er vind sturend verhoor plaats en dan die doorzichtige houding om nergens op te reageren. Massaal van Stevens tot Sanders, Eijk niemand die iets van zich laat horen. Like the old school…excommunicatie, daarmee verklaar ik meldpunt de oorlog want wat in mijn jeugd gebeurt is en zij andermaal herhalen, that’s the end.
Geschreven in opdracht van de heilige doofpot geest want zij hebben niets ondernomen om kinderen te beschermen tegen geweld en seksueel misbruik. Schujldig verzuim.
Bij de Amerikaanse media krijgt Bernie Sanders nauwelijks aandacht:
‘An analysis of network television news coverage reveals what supporters of Sen. Bernie Sanders have long suspected; the three broadcast television networks are intentionally ignoring the Sanders campaign’.
So in terms of stand-alone campaign stories this year, it’s been 234 minutes for Trump, compared to 10 minutes for Sanders. And at ABC World News Tonight, it’s been 81 minutes for Trump and less than one minute for Sanders. (bron politicususa.com)
Wat betreft de Nederlandse situatie is het al niet beter. Gisteravond zag ik bij Nieuwsuur een programma over Oekraïense homoseksuelen die hun mistroostige situatie aan ons kijkers uitlegden. Opmerkelijk werd opeens een link met het handelsverdrag met de Oekraïne gelegd en dat een NEE tegen dit associatie verdag de homo emancipatie zwaar in de weg zou zitten: ergo het zou een ‘nee zijn tegen homo rechten’. Misselijk makende propaganda? Ja, hoor een walgelijk, manipulatief misbruik van de ellende daar. Alles wordt in het werk gesteld om de westerse belangen (militaire dominantie als de banken bubbel) verder op te voeren. Niet alleen onze minister van defensie herhaalt demagogisch de Navo yell dat de Russen de vluchtelingenstroom aanwakkert (geen verklaring waarom nu opeens veel vrouwen en kinderen komen; hun mannen waren voortgesneld toch), ook hier westerse propaganda om onze eigen rol van decennia lang oorlogszuchtige bemoeienis in het midden oosten af te toepen. In Turkije sluit men een krant. Rutte geeft persconferentie als voorzitter EU en staat op voor democratische vrijheden. Niks hoor, er worden gewoon vrijheden afgenomen, homo’s omgekocht die geen enkel causaal verband leggen tussen homo onderdrukking en het waanzinnige associatie-verdrag met wie….een gespleten Oekraïne met een president die 1.7 miljard naar het buitenland loodst! Wie wil zich daar nou mee associëren.
Hoe scheef en onrechtvaardig worden zaken voorgesteld. De scheve, dubieuze uitspraken commissie meldpunt RKK, Klac waar media niet in zijn geïnteresseerd (krijgen betaald) zijn de ziekmakende procedures en de dubieuze rol van het RKK meldpunt en haar mr. in de rechten meelopers. En dat terwijl ik aantal jaren geleden de witte roos, de weg naar verzoening nog hoopte dat ik niet de roos achter me aan hoefde te slepen ja hoor de katholieke maffiose kind verkrachters pleiten inmiddels zichzelf vrij.
De herziening zaak 2011T529(4) is toegewezen echter er is geen reden tot gejuich want deze persoonsverwisseling charade dient eind Maart in een nieuwe hoorzitting. Zaak speelt al vanaf Januari 2015. Voor levende (vermeende) daders neemt men de tijd, hun verbale (bla bla) verantwoordelijkheid is ons bekend dus laat komen die nieuwe kansen, met nieuwe commissie leden die uiteraard tot de bodem zullen gaan om deze zaak helder te krijgen. Zeker is dat vermeende dader wist van andere broeders op het pedo internaat te Bleijerheide. Dit gaf hij zelf toe in een interview Limburger 10-april-2012. Schuldig verzuim. Ook het meldpunt is hier al heel lang van op de hoogte. Op 11 april 2012 wordt hierover gecorrespondeerd met de vraag naar standpunt-meldpunt in deze. Schuldig verzuim om vermeende dader(s) aan geen enkel kritisch verhoor te onderwerpen dan wel terdege onderzoek te doen naar brede, vollediger informatie rond deze 2011T529(4) zaak.
Waarom kan de vierde macht (pers) in de US bereiken waarin de derde macht (justitie) in België niet in staat is?
“Spotlight” wint de Oscar voor beste film én het beste scenario.
Wenen, 1 maart 2016 – Roel Verschueren
Dat “Spotlight” de Oscar kreeg voor beste film, heeft alles met vorm en stijl te maken… en heel weinig met het onderwerp. Het is een rustige, niet op sensatie beluste journalistenfilm die toont hoe echt onderzoeksjournalistiek functioneert. Een soort journalistiek dat in België totaal verkommerd is, wegens te duur, te lang, te onmogelijk. De vierde macht kost geld, en brengt niet noodzakelijk het nodige aantal lezers die dit soort journalistiek vereist.
Spotlight bewijst dat in de voorbije eeuw, honderden kinderen in Boston (USA) door priesters seksueel werden misbruikt, dat meer dan negentig priesters hiervoor verantwoordelijk waren, en dat de bisschop van Boston van deze feiten op de hoogte was. Zover de onbetwiste feiten. Dat de Bisschop ervoor gezorgd heeft dat priesters binnen zijn bisdom werden verplaatst naar andere parochies, en hij er zo voor gezorgd heeft dat vooral het imago van de kerk, zijn kerk, hun kerk, zo onbeschadigd als mogelijk de storm zou doorstaan, werd ook bewezen. Dat hij priesters die zich schuldig hebben gemaakt aan seksueel misbruik van kinderen verplaatst heeft naar andere parochies en scholen, wordt in de film eveneens bewezen.
Bernard Francis Law (geboren op 4 November 1931) is een Amerikaans kardinaal. Hij is Aartsbisschop emeritus van Boston, die echter niet met vier waanzinnig gedreven, maar ook vertwijfelde journalisten heeft gerekend, die de hele zaak zorgvuldig en precair onderzoeken en tenslotte beslissen de hele affaire, met bewijzen, aan het licht te brengen.
Het verhaal vertelt zichzelf.
De pers legt, volledig ondersteund door interviews van slachtoffers van seksueel misbruik, getuigenissen van ouders en priesters, de hele Boston-case bloot.
Dat een film die over seksueel misbruik binnen de kerk in Boston een Oscar wint, is uitzonderlijk. Katholiek en conservatief Amerika is eerder geneigd dit soort verhalen niet te belonen. En toch…
Dan krijgt plots rechtvaardigheid, verontwaardiging, schaamte, respect voor onderzoek gebaseerd op feiten, gerechtigheid en eerbied voor de slachtoffers de bovenhand. Beloond als beste film en beste scenario.
Boston telt een kleine 1.200.000 inwoners. Is een hoofdzakelijk katholiek bastion, en bestaat uit ongeveer 15% Ierse migranten.
Vlaanderen telt ongeveer 6.500.000 inwoners. Is een hoofdzakelijk katholiek bastion, en bestaat uit ongeveer 19% migranten.
Als we de situatie in Boston extrapoleren naar Vlaanderen, dan waren/zijn bij ons zo’n 450 priesters actief in het misbruiken van Vlaamse kinderen.
Uit rapporten van de Commissie Adriaensens is gebleken dat elk bisdom in België, en elke congregatie in België betrokken was bij seksueel misbruik binnen de kerk. Uit onderzoek is ondertussen duidelijk gebleken dat 450 priesters geen 450 slachtoffers maken. De ratio is eerder 1 op 3 tot 1 op 4. Dat in Vlaanderen alleen dus meer dan 1600 slachtoffers van seksueel misbruik binnen de kerk rondlopen is zelfs een onderschatting.
Léonard
Eind 2015 wordt voor een Luiks gerechtshof Aartsbisschop Léonard veroordeeld wegens schuldig verzuim. Hij was op de hoogte van het misbruik van een priester onder zijn bevoegdheid op het slachtoffer Joël Devillet, en heeft aan de melding over dit misbruik geen gevolg gegeven. Léonard werd veroordeeld tot het betalen van 10.000 euro aan het slachtoffer. Léonard verkiest geen beroep aan te tekenen tegen het vonnis en berust in de veroordeling en betaalt. Kort daarna trekt hij zich terug in een contemplatieve congregatie in Frankrijk, en volgt De Kesel hem op als nieuwe Aartsbisschop voor Mechelen-Brussel.
Schuldig verzuim dus. Niets meer noch minder dan waarvoor Bernard Francis Law in Boston werd veroordeeld werd Léonard veroordeeld. Ook B.F.Law trok zich uit zijn functies terug.
Daneels
Op 8 april 2010 vindt een gesprek plaats tussen toenmalig kardinaal Daneels, de in 2010 als zelfbekende pedofiel Bishop Vangheluwe, en Vangheluwe’s slachtoffer, zijn neef. Dit gesprek is op 23 april 2010 bekend geworden en openbaar gemaakt in wat ondertussen als de “Daneels tapes” bekend staat. Het transcript van dit gesprek is online nog altijd te raadplegen. Iedereen bij zinnen kan uit dit gesprek opmaken dat het enige doel van de aanwezige kardinaal was ervoor te zorgen dat vooral geen schandaal omtrent zijn bisschop zou ontstaan, geen schande over de kerk zou worden gegoten, en vooral de zin over “vergeving” en “kunnen we niet wachten tot hij binnenkort met pensioen gaat”, zijn duidelijke bewijzen dat Daneels geenszins de bedoeling had zijn verantwoordelijkheid op te nemen, en zich dus in dezelfde situatie plaatste als kardinaal Bernard Francis Law uit Boston.
Uit wat in de komende weken uit het onderzoek van Operatie Kelk naar voor zal komen, zal blijken dat – niettegenstaande verjaard – tientallen dossiers bewijzen zullen bevatten over schuldig verzuim, gepleegd door verantwoordelijken binnen de bisdommen, en de congregaties. Verantwoordelijken binnen de kerk die bewust, volledig op de hoogte van misbruikfeiten, met kennis over wie wat welk slachtoffer heeft aangedaan, ervoor gekozen hebben deze gevallen te begraven, te verplaatsen, te minimaliseren, te verbergen, te loochenen.
Er is geen verschil tussen Boston en Vlaanderen. Er is alleen een verschil tussen hoe de rechtbanken met misbruik omgaan.
70-tiger en 80-tiger jaren benoemingen van rechters
Rechters werden in de zeventiger/achtiger jaren benoemd in functie van de “stal” waaruit ze kwamen. Omdat de hele rechtszaak omtrent schuldig verzuim zich in Gent afspeelt, nemen we Gent als voorbeeld.
Er was de stal van Léo Martens (CVP), de stal van Willy De Clercq (Liberalen), de stal van Papa Freya Van den Bossche (BSP), en af en toe ook, als het eens paste, de stal van Frans Baert (Volksunie). Er werden jaarlijks afspraken gemaakt over wie weer eens aan de beurt was om iemand te (laten) benoemen. Dat was toen zo, dat is vandaag niet anders. De namen van de stallen zijn dan wel veranderd, de benoemingen zijn als altijd een onderonsje. Maar het hoort niet hierop te wijzen, het is onkies hierover ook maar enige vraag te formuleren, het is “not done” hierover onderzoek te doen. Want dan komt de verontwaardiging, de tegenreactie, de belediging… zo veel is zeker.
En dus wint Spotlight de Oscar. Een verhaal verteld en bewezen door journalisten.
Ondertussen wordt een rechtszaak die precies om deze feiten gaat, afgewezen door rechters in Gent die blijkbaar een probleem hebben met het feit dat een groepsvordering wordt ingesteld (moeilijk want nog nooit behandeld), tegen een instituut dat verantwoordelijk is voor schuldig verzuim (de kerk… daar raken we niet aan en kunnen we niet definiëren), en niet in staat is om de moed op te brengen die anderen hebben opgebracht, en in afgeleide een Oscar hebben gewonnen?
Omdat het antwoord zo eenvoudig en simpel is als het gerecht zelf, geven we het hier maar voor het komt:
Het Belgisch rechtssysteem heeft niets met Oscars te doen, en moet zich baseren op feiten.
Juist.
Hoeveel meer feiten heeft welke rechtbank dan nog nodig om in België duidelijk te maken waarom wat in Boston fout was ook bij ons fout was?
Of blijft daar elke rechter in Vlaanderen veilig in de voorverwarmde stal?
Rechters zijn verondersteld bevoegde, in de maatschappij staande, mensen te zijn, die zelfs de meest rigoureuze regels in eer en geweten moeten afwegen in het belang van slachtoffers van welk misbruik dan ook. Wet én eer en geweten.
Daarom heeft de derde macht niet de macht die de vierde macht een Oscar heeft bezorgd. Daarom zal de derde macht machteloos blijven toezien op wat werkelijk in onze maatschappij gaande is. Verstopt achter redeneringen die er eigenlijk vandaag niet meer toe doen. Bewijzen geleverd!