Er zijn mensen die beweren dat we ons alleen bezig houden met Bleijerheide, maar Mea Culpa, MCU heeft altijd het totale spectrum aan geweld en misbruik in en rond de kerk, in woord en daad bestreden. Bijna twee jaar strijden wij tegen valse machten, ongeloof en hielpen honderden mensen bij elkaar te brengen, dossiers samen te stellen, vergaderden en hielden de Mars tegen de Doofpot. In onze visie is er geen plaats voor een hetze tegen priesters of hekel aan geloof / religie. Daartegen willen we duidelijk zijn, en blijk geven wat geloof met mensen kan doen, hoe religie ze kan manipuleren, discrimineren, onderdrukken en zelfs slaafs maken. Geen God die dit wilt.

Wij beschuldigen niet iedereen in de RK, dom om zoiets te opperen, maar diegene die wij noemen zijn verantwoordelijk of mede-verantwoordelijk, en bleven ze wel / niet in gebreke aan hetgeen de ware aard van het Christendom verafschuwd: geweld tegen kinderen, vrouwen en de ons omringende medemens die zijn eigen aard eindelijk aanvaarden.

Om nog duidelijker te zijn: breken met vals geloof, valse strijd, en valse hoop. We hebben vanaf het begin de witte en zwarte lijn voorgesteld, die nu geleidelijk door toedoen van organisaties die niet direct het belang van ALLE slachtoffers voorhebben, wordt deze witte en zwarte lijn steeds grijzer. Voor mensen die vergeten zijn wat dat precies inhield is dat we zowel het conflict model als de dialoog zoeken met kerk en haar onderzoek. Beide vullen elkaar aan, zo redeneerden wij in het begin en zo denken wij er nog steeds over. Geen gelul, aanpakken die daders, en tevens willen wij dat iedereen begrijpt hoe dit allemaal kon gebeuren…het geweld en misbruik op een immense schaal verborgen voor de samenleving. De RK omerta.

 

Ook stelden wij de benoeming van een seksuologe voor aan het hoofd van de commissie die dit zou moeten onderzoeken, een commissie onafhankelijk, en vanuit de samenleving. Er werken zeer goede krachten bij Deetman, echter hun handen zijn ook gebonden. Een seksuologe en Goedele had onze voorkeur, zij zou de achtergronden en psyche van de dader zeer goed in beeld brengen… Let’s talk about sex….en zie hoe clerici in elkaar steken.

Sorry, sorry, sorry, sorry…Eindelijk weer excuses! Deetman wordt op zijn wenken bediend, de empathie ging vooralsnog eerst naar de dader waar kapelaan Sjef S. met alle medewerking van bisdom Luik en Roermond vrijbaan kreeg voor zijn pedofiele neigingen in de vijftiger jaren. Dit is in kerkelijke kringen, wereldwijd geen noviteit, maar in ons toeristisch Valkenburg waar we met de kabelbaan op en neer gingen, en onbekommerd konden uitkijken over het gemoedelijke katholieke Limburgs land, een unicum. Sorry, sorry sorry; bij Stan Hoen moet het woord ‘sorry’ zo langzamerhand uitgetrokken worden als betrof het een tangverlossing van een tienling, want er is immers méér, veel méér.

Tijd dat wij nog wat zaken naar voren brengen, zonder hulp van justitie want dat is de hamvraag…hoe kan het steeds uit handen van justitie blijven, steeds maar weer opnieuw??? Heel, en zijn verstandelijk gehandicapten was toch ook bekend bij OM, bisdom, en zelfs kinderbescherming. Hoe houdt het bisdom en justitie dit onder de rozen? Pastoor te Reuver / Offenbeek werd veroordeeld en later gewoon door Wiertz benoemd tot pastoor Grasbeek, de man kreeg een nieuwe kans. Veel is er niet veranderd in de cultuur van het bisdom Roermond sinds de vijftiger jaren, de kerk staat immers al heel lang stil. Bewust de daders beschermen of het nou Sjef S. betreft of Haffmans, SS, S te Kerkrade, Sliwa te Vaals, de broeders van Bleijerheide, de nonnenbaby’s, iedere geestelijke kan rekenen op protectie…de RK omerta, en daarmee criminele feiten verdoezeld.

Omdat deze zaak zo gedocumenteerd is, volgens Joep Dohmen van het NRC, kan er misschien, volgens ons, eens een keer gekeken worden naar de bronnen in en rond justitie hoe dit in de doofpot kan verdwijnen? De pax-de-deux tussen bisdom en justitie is aller charmantst en al 350, pardon 351 jaar oud en trouw als een hond keffen en dansen ze, het gelukkige echtpaar. Mea Culpa heeft bijna twee jaar geleden de Sfinx abortussen van meneer pastoor gepubliceerd, zolang het niet in een al te grote krant staat, interesseert het niemand. De empathie van het bisdom is voor even weer genoeg…maar er is, beste beschermers van onze jeugd..méér, veel méér.

 

Het blijft rommelen op ons blog en we kunnen nauwelijks op ordentelijke manier artikelen plaatsen. Het is typisch dat we geen problemen kenden sinds Oktobrt, 2007, het begin van dit blog. Nu wij civiele procedures zijn gestart tegen het jongensinternaat Bleijerheide, de nog levende broeders, de mede-verantwoordelijken, de kerk en haar gezagsuitoefening, vallen er gaten in ons blog en probeert men de communicatie, vrije meningsuiting, teniet te doen. Het zal wel te maken hebben dat we niet buigen voor de kerk, en haar vele uitmuntende heiligen. Hun macht blijft tot op de dag van vandaag onbetwist. De bisschoppen beslissen uiteindelijk over de voorgestelde compensatie, Lindenbergh regeling. Dat heet in gewoon Nederlands: rechter in eigen zaak ofwel baas over eigen buik. Het blijft een gospe dat men dit pikt in slachtoffer / overlevers Nederland…hier moet een dikke, vette zwarte streep door. Even nog een interessante quote:)

Ook moet het advies van de klachtencommissie altijd aan een bisschop worden voorgelegd die de uiteindelijke beslissing neemt of er in de betreffende zaak wel of geen sprake is van seksueel misbruik en dus compensatie. Woordvoerder Gert Jan Verhoog van de commissie-Deetman vindt dat geen probleem. “Het is geen criminele organisatie hoor.” (einde quote).

Dat de kerk geen criminele organisatie zou zijn, is niet aan de woordvoerder van Deetman maar aan de rechter. En die heeft zich tot nu toe nog nooit op een onafhankelijke manier over de macht van de kerk kunnen uitspreken.

 

Externe evaluatie, raad van toezicht, bewegwijzering die de drukte vergroot naar Rome, mediation therapy, de trein die tijdens het rijden van nieuw onderstel moest worden voorzien, allemaal aantekeningen in de tussenrapportage van Deetman, krijgen we wat lessen in soft-management. De bisschop blijft echter, ondanks de commissie bezwaar, rechter in eigen zaak terwijl in de Rooms-Katholieke Kerk in Groot-Brittannië aansprakelijk kan worden gehouden voor seksueel misbruik door priesters. Dat heeft het gerechtshof in Londen dinsdag bepaald. De uitspraak maakt de weg vrij voor schadeclaims van slachtoffers. De rechtbank deed de uitspraak in de zaak van een nu 47-jarige vrouw. Zij zegt als kind te zijn misbruikt door een priester uit het Zuid-Engelse bisdom Portsmouth. De rechters laten vooralsnog in het midden of het misbruik bewezen is, maar zeiden in een voorlopig vonnis wel dat de verdachte zijn gezag te danken heeft aan de Rooms-Katholieke Kerk. Die kan daarom aansprakelijk worden gehouden.

Typisch voor Nederland en haar geliefde polder mentaliteit gaat het hele Deetman circus op weg naar een zinderende, canonieke finale. Gebruik nou andere termen voor ‘gegrond en ongegrond ‘zoals ‘klacht krijg vervolg, namelijk advies’, (een Stevensje) smeer het uit over jaren, rek de procedures, communiceer met een beetje verdeel en heers (het klokkt goed met Deetman), gebruik uw empathisch vermogen. Een kerk die morele management lessen krijgt van Deetman, ik hou van deze omgedraaide wereld. Haal de angel eruit door de bewijslast zo laag mogelijk te houden maar wedden dat als er civiele procedures, zoals de stichting Mea Culpa die gaat voeren, de bewijslast opeens veel hoger liggen. Van den Eijnden van de Minder-broeders, Utrecht sprak klare taal: ‘we kunnen altijd praten, met of zonder mediation. Of je gaat mee met de Bandell / Lindenbergh voorstellen of wij verzetten ons krachtig als jullie een civiele procedure aanspannen’.

Ondergetekende zijn conclusie…deze kerk is niet te vertrouwen en de Deetman constructie (door de kerk geïnitieerd) noemt iemand die ons schrijft: ‘die flauwe kul spelletjes van die man en z’n club zijn te genant zijn om los te lopen’.

De hele spanning ligt in de wens van Deetman om de slachtoffergroepen tegemoet te komen in erkenning. Hoe kan je als commissie om erkenning vragen als ze zelf onvolledig is in haar onderzoek. Ze erkennen immers niet het stelselmatige geweld, psychische manipulatie, opsluitingen, en moedwillig isolement waar kinderen in zaten, en medicatie als verdoving toegediend kregen. Onderscheidend vermogen?

Dan schrijft de commissie:

Nog belangrijker zijn publieke erkenning, inleving en woorden die deze erkenning en inleving de welgemeende klank van spijt en excuus geven. Erkenning, inleving en woorden die de slachtoffers, hun partners en hun familie voldoening geven. Ook voor de vele rooms-katholieke ambtsdragers die zich niet schuldig hebben gemaakt aan seksueel misbruik van minderjarigen of aan betrokkenheid daarbij, is dit van belang. (einde quote)

Welgemeende klank!!! De publieke erkenning hebben sommige bisschoppen zoals Wiertz wel gegeven in het uitspreken van excuses, maar heeft dit geleid tot een erkenning? Verdere verdieping? De bisschoppen hebben altijd gezegd het onderzoek van dhr Deetman af te wachten, nu moeten ze opeens emphatisch gaan doen. Nee, de bisschoppen raken verward van dit protestants eitje van Deetman, en als het niet van harte is, dan houdt het ook aan onze kant op.

Nu is het pappen en nathouden met de organisaties (Klokk) die wel de Deetman lijn volgen, zij kregen al vergoedingen toegestoken en veel deuren gaan vooralsnog open. Handjeklap met diegenen die niet moeilijk doen. Deetman en Klokk regelt en overkoepelt alles intern. Een beetje onkies want het is beter de eindconclusie af te wachten alvorens je te compromitteren aan het nieuwe herkenbare meldpunt waar Mea Culpa in ieder geval niet over geinformeerd is. Ze vergeten snel, ruim 1500 mensen hebben zich het eerst bij Mea Culpa aangemeld  en twee zwartboeken gepubliceerd.

Over erkennig houdt de commissie niet op; het volgende citaat:

De Rooms-Katholieke Kerk moet zich inleven in de slachtoffers die als minderjarige binnen katholieke instellingen zijn misbruikt. Ook moet de kerk misbruik erkennen. De Onderzoekscommissie benadrukt met klem dat deze erkenning niet per definitie gelijk gesteld moet worden aan schuldbekentenis (einde quote)

Oh absoluut, zeker MET KLEM een Mea Culpa dat willen ze alleen in het Koninkrijk Gods. Hoe kun je per definitie een erkenning zonder mea culpa uitspreken, dat is ouderwets katholiek zondebesef op zijn best. Zeg dan gewoon we erkennen het niet zoals Simonis, die durft tenminste te roepen ‘wir haben es nicht gewusst. Erkenning maar dan wel op hun voorwaardes, met hun categorieën, condities precies zoals de Lindenberghen en Deetmannen het uitstippelen……voor de kerk!

 

Paus Benedictus bood onlangs zijn excuses aan voor het vele geweld dat in de historie van de kerk veelvuldig is voorgekomen, en dat hier duidelijk sprake was van misbruik van het christelijke geloof, tegenstrijdig met zijn ware karakter. Aldus Benedictus / Ratzinger.

Het ware karakter is een vage typering van de leider van een instituut die boogt op iemand die op Jezus lijkt en de ethische opvatting heeft met alle geweld te breken. Als het nu ging om fouten of kleine, strafbare feiten maar een paar eeuwen lang gedreven worden door waanzin, in een keten van bloedige oorlogen betrokken zijn tot het meewerken met de Nazi’s, de ellende van verkettering, vrouwenverbranding teveel om op te noemen, om dan op een Zondagmiddag in Assisi waar de ons bekende Franciscanen hun inspiratie uit putten, even een excuus te maken.

Het ware karakter, je vraagt je dan wel af ‘wat is het ware karakter’? Benedictus / Ratzinger misbruikte zelf het Christelijk geloof als in zijn bisdom een pastoor jarenlang kinderen misbruikte, ondanks de waarschuwingen van een psychiater, hij zelf en zijn hele club de andere kant uitkeek. Wir haben nichts gesehen!

Het ware karakter streeft hier naar macht, daar gaat het de kerk om, zonder geld en macht is er überhaupt geen karakter, en kan het de wereld niets verkopen dan een ontroonde God en een uitgedoofd heilig vuur dat geen enkele priester, bisschop ten toon heeft kunnen spreiden. Dit stoffige, bevuilde narcistische kerkgenootschap draait de ware identiteit van het geloof zelf de nek om.

Het ware karakter was en is ver te zoeken als op een snuiverige manier Simonis ontkend dat de top er niet van af wist. Ik sprak de taxi-chaufeur twee dagen later na Simonis beroemde uitspraak in Pauw en Witteman, de eerwaarde naar huis reed. Die vertelde dat Simonis zijn schouders ophaalde toen zijn woordvoerder op zijn blackberry allerlei boze reacties binnen kreeg. De oud-bisschop / kardinaal kon het niet veel schelen. Zijn ware karakter verborgen voor de buitenwereld maar heeft Benedictus Simonis op zijn flikker gegeven? Dat zou pas van karakter getuigen.