Tierra intensas (2)

Eindelijk koffie 11.04 we zijn hier afhankelijk van Solar van de zon want we vangen stroom via panelen verscholen achter onze casa en dus wachten tot zonnetje ons ziet?

Economisch leven dat leer je hier wel want als de zon niet schijnt???….dan ook geen koffie dus vanochtend dook de zon ? niet al te vrolijk op, langzaam verwarmde hij het dal dat gisteren in een totale mist sluier verdween. Je moet hier wel het gebied goed kennen een avond wandelingetje zit er niet in want er leven hier teveel wilde zwijnen, lopen ezels, steenbokken en veel salamanders en eekhoorn paartjes rond maar het aller leukste is het stemmetje van Julian, die hier 200 meter verderop met zijn ouders de rotsen beklimmen. Julian entertaint zichzelf met veel cowboy schiet oefeningen met zijn lucht-pistool van takken rent hij met het grootste gemak langs ravijnen, en met één oog dicht staat hij vlak voor je, je de afgrond af te knallen maar alles met een heel vriendelijke lach.

Ook de Spaanse bergbeklimmers beginnen me te herkennen, en lachen vriendelijk, praten met me, en krijg zelfs een schouderklopje bij het passeren. Moet je in Nederland niet proberen dan krijg je de zedenpolitie, nee eerst TV en dan de zeden politie over de vloer. In Maastricht, de meest narcistische stad van Nederland, ben ik na ruim veertig jaar nog steeds persona non grata op enkele uitzonderingen daargelaten. Niemand ziet je, praat met je, niemand (h)erkent je, lopen snel door en nu wat nu? Er springen overal klokkenluiders op, ze zijn all around you. In 2010 kwam de vraag vaak aan de orde: ‘het gebeurt toch niet alleen in de katholieke kerk’ (had ik beweerd dat het alleen in RKK gelederen voorkwam?), nee hoor informeer maar bij het OM dan kom je te weten wie allemaal ontucht pleegde en vooral wie zijn mond hield. Dat is Limburgse maneschijn door het heftige Heuvelland’ bos gelijk de Tierra intensas. De mens kan niet zonder zonden….het volhouden.