Vrouwen, controle en macht

44 procent van het aantal slachtoffers van kindermishandeling komt uit een eenouder-huishouden.

Dat blijkt uit een verkennende studie van het CBS naar de gezinskenmerken van slachtoffers van kindermishandeling, op basis van registratiedata van de zestien Advies- en Meldpunten Kindermishandeling (AMK). Het betreffen cijfers over het jaar 2014.

Deze verkenningen zijn al decennia bekend, alleen je schoffeert niet een hele groep, d.w.z. werklozen waarvan de ouders, die niet tot de middenklasse behoren, geen tot weinig opleiding hebben gehad, met duidingen over geweld door vrouwen. Het CBS laat omzichtig weten dat er uit de studie geen conclusies kunnen worden getrokken over oorzakelijke verbanden (????). Ook is het waarschijnlijk dat de daadwerkelijke cijfers over kindermishandeling hoger liggen, omdat dit alleen gaat om geregistreerde data. Blijf je toch zitten met wat vragen: zijn het mannen- vrouwen, die alleen, single door het leven gaan? Men durft bij het CBS sommige zaken (vrouwen) het beestje niet bij naam te noemen; daarom is het een verkennende studie.

In dat jaar waren er 19.340 slachtoffers van kindermishandeling geregistreerd, dat betekent dat zes op de duizend kinderen geregistreerd waren als slachtoffer. Vooral jonge kinderen zijn relatief vaak slachtoffer. Van de kinderen in de leeftijd tot en met drie jaar waren zeven op de duizend kinderen geregistreerd als slachtoffer.

Werk 

Vaak komen de slachtoffers uit gezinnen waar beide ouders niet werken! Dit geldt voor 40 procent van het aantal slachtoffers. Van alle kinderen onder achttien jaar heeft ongeveer 10 procent ouders die allebei niet werken.

Het mag niet tot conclusies leiden (interpretaties zijn die wel toegestaan?) als het geweld dermate groot is, en nauwelijks aandacht krijgt in de media, waarom dan zo angstvallig over deze gender neutrale data. Het zijn merendeels vrouwen, die bewonderenswaardig alleen hun kinderen opvoeden. Vanaf de zeventiger jaren was deze trend hip en erg breed geaccepteerd in de samenleving. Dat vaders / mannen niks van zich lieten horen kwam hun niet op kritiek te staan door deze vrije, open generatie.

Het waren vrouwen ook, die hun mond hielden over dit ‘single mother life syndroom’, want deze slappe, het onttrekken van verantwoordelijkheid door mannen, werd stilzwijgend gehonoreerd. Ik sprak onlangs nog een tiener meisje, die nooit een vader gekend heeft. Ik vroeg haar hoe dit voor haar was (mijn vader is overleden toen ik zes jaar was) en zij staarde beetje dromerig voor zich uit, ze wist niet beter. Ik ook niet maar geweld, achterklap, manipulatie door vrouwen is niet  CBS bespreekbaar-controllable!