Heb eigenlijk vandaag pas via UITZENDING GEMIST jullie onderwerp dat eergisteren op de TV was gekeken.
Was voor mij persoonlijk best wel heftig, want ik ben ook een van de velen die het een en ander heeft meegemaakt in Bleijerheide.
Ik kan me je heel even nog herinneren, ik zat er nl.van 1960 t/m 1964.
Natuurlijk borrelt er weer ’n hele boel naar boven en heb ook besloten nadat ik er heel lang over nagedacht heb, je toch maar mijn verhaal te vertellen.
Ik hoorde Bert Smeets (hem kan ik me nl.niet zo goed herinneren) over de zgn. broeder “S”.
Ik neem aan dat hij het daar over “Sammy” heeft oftewel Broeder Wenceslaus.
Nou is dat precies die “ETTERBAK”, waar ik het eens met je over wil hebben.
Mijn naam geef ik je nu nog niet direct, omdat ik op dit moment een drukke zaak heb in Zuid-Limburg en ik niet kan inschatten, wat het voor effect heeft als ik mijn identiteit prijs geef.
Categorie: MEA CULPA
Archief 2011 MEA CULPA
Culture of Silence
Misbruik door pastoor was publiek geheim’
ALBERGEN – Dat pastoor H. Boonk in de jaren ’70 en ’80 van de vorige eeuw misdienaars seksueel misbruikte, was een publiek geheim in het Overijsselse dorp. Veel mensen wisten ervan. Het is ook meer dan eens gemeld bij de deken en de bisschop, maar daarna is nooit gecontroleerd of er ook iets met die meldingen is gedaan.
In Bleijerheide idem, daar wisten veel mensen dat het er niet pluis was. Ik ken gezinnen die dreigden hun kinderen wanneer ze niet luisterden met…. jongenspensionaat Bleijerheide vanwege het geweld en misbruik. Tijdens het maken van de docu ‘Tussen Kathmandu en Bleijerheide’ verklaarde een mevrouw dat ‘het bekend was, het stond erom bekend’. Ik vroeg haar of ze dit voor de camera wilde herhalen, en dat weigerde ze. De zwijgcultuur is nog niet verdwenen, en als meer mensen en vooral vrouwen zouden spreken over de afstandsbaby’s dan scheurt de doofpot tot in het Vaticaan. Misdaden tegen de menselijkheid, of weten jullie er een betere term voor.
Hoor en wederhoor
Niki van der Naald (de Limburger) is een journaliste met een duidelijke voorkeur. Ook laat zij eenzijdig en altijd de partij die het meest op deze voorkeurs behandeling kan rekenen, uitgebreid aan het woord. En ook mogen zij het laatste en het hoogste woord voeren, volgens oude, Limburgse tradities wanneer het de katholieke kerk betreft. Ik heb het ondermeer over het LD interview van 10 juli, yesterday!
Wij willen de Limburger erop wijzen dat het de zoveelste keer is dat wij volkomen genegeerd worden in een zaak waar wij al twee jaar de kar trekken, klokkenluiders zijn, en nooit inhoudelijk aan het woord zijn gekomen behalve wat halve argumenten, trieste verhalen die we mochten ventileren.
Niki van der Naald deelde mij telefonisch mee dat broeder seksepietje, een pater was. Is het moeilijk voor een krant om ‘pater’ te schrijven daar wij dan wel weten over wie het gaat. Is de Limburger hier niet bezig de daderorganisatie RKK te beschermen of in de luwte te houden die recent beschuldigd is van 10.000 tot 20.000 slachtoffers van kindermisbruik? Kan zo’n regionale krant ons uitleggen waarom iedere pedofiel die over de scheef gaat aan de schandpaal wordt genageld en RKK beklaagden alle ruimte krijgt, begrip kweekt, en uitgebreid kan komen uitleggen hoe zij zaken voorstellen?
Kan de Limburgse media het aan dat wij ons verhaal binnen niet al te lange tijd voor andere (nationale) media te berde brengen, daar Mea Culpa in 2010 als eerste slachtofferorganisatie seksueel misbruikten zeer actief aan de weg timmerden, in 2011 door deze krant de rug werd toegekeerd, waar Niki mij telefonisch meedeelde dat ik mij als woordvoerder opwierp??? Bepaalt de Limburger onze rolverdeling binnen MCU?
Wil de Limburger zich voortaan niet als woordvoerder van de Rooms katholieke kerk profileren, en hoor en wederhoor toepassen…we leven in een transparante democratie, persvrijheid is niet alleen voor het woord des Heren, vrouwen als Niki zouden dit moeten weten.
Seksepietje
pater Landric wordt in het
Deetman rapport bekend als minderbroeder-franciscaan ofm2. Van deze Landric ofm, seksepietje (E.Mains) die in dit glorieuze rapport wordt genoemd op blz 778 (pater ofm2) schrijft Deetman: ‘hij was opvallend aanwezig in Bleijerheide‘. Wij weten van de feestjes, knusse avonden met een goed glas, muziek, gitaar bij de hand en het nodige fysieke contact. Dan wordt door Deetman seksepietje ofm2 verwezen naar een ander hoofdstuk blz 690 dat over de minder-broeders Utrecht gaat en daar is ie opeens verdwenen, geen ofm2 meer te bekennen, pater Landric is ten hemel opgestegen vandaar dat wij hem vandaag nog eens herdenken.
Op blz 698 zet Deetman alle ofm daders nog eens op rijtje. Je gaat vervolgens kijken naar plaats van delict, waar het aantal daders bij staan, lezen we Brummen, Delft, Drachten, Gorinchem, Haarlem, Heerlen en zo gaat het nog even door met onderaan onbekend / elders 4 maar geen Bleijerheide. Een Deetman raadsel dat de commissie die straks moet oordelen over Landric seksepietje, dat alleen door Deetman zelf kan worden uitgelegd: ‘hoe zit dat nou met die plaatsen van delict’? 
Interessant is wederom de manier waarop met Bleijerheide, jongenspensionaat Maria ter Engelen, wordt omgesprongen, informatie komt mondjesmaat, versnipperd binnen, zowel bij Deetman als bij ons. Nu is duidelijk dat een broer van Seksepietje (pastoor Mains) pastoor was in Kerkrade, hoe de hele club met elkaar is verweven, de mijnen, de parochies, Rolduc, Bleijerheide. Van alle kanten wordt informatie onthouden tot de melding bij politie over vernietigen archieven aan het adres van stichting nalatenschap Bleijerheide, niemand werkt mee, niemand die weet waar de verantwoordelijkheid ligt. Een congregatie die zowel in Brazilië, Noord-Amerika, Duitsland en Nederland opereert, waar de contactgroep olv dhr Bakker onlangs nog zegt mogelijk archieven te hebben gevonden?? Mooi, laat maar zien dan, we zijn genoeg belazerd.
Dan wordt in het Deetman rapport vagelijk verwezen naar de periode dat Seksepietje aalmoezenier was bij de mijnen en ‘wat aanhalig tegen jongens’, maar daar moest niets seksueels achter worden gezocht. Zeker Seksepietje wordt regelmatig genoemd in het ‘Engelen dossier’, naakt uitkleden in de sacristie, en dan de gemoedelijke sfeer op zijn kamer, of daar door de ramen open en zichtbaar naar binnen gekeken kon worden is onduidelijk wel duidelijk is dat Schafraad op 1 april 2009 in een mail aan mij schrijft:
‘Misschien wel aardig te vertellen dat in Bleyerheide in ieder vertrek waar een Broeder met iemand van buiten was een deur moest zitten met een raampje. Dit voorkomt natuurlijk niet alles maar geeft wel aan dat men oog had voor bepaalde zaken’, aldus een aardige pastoor Schafraad.
‘Voorkomt niet, bepaalde zaken, men had oog’…
heel onschuldig geformuleerd maar hier geeft Schafraad toe dat hij, de Broeders wel degelijk op de hoogte waren van misbruik. Ook verwijs ik nogmaals naar mijn documentaire ‘Tussen Kathmandu en Bleijerheide’ waar Schafraad verklaart ‘niets te weten, en de paus naspreekt met afstandelijke excuses.
In het Deetman rapport staat op pagina 777 te lezen: De spreekkamers, de klassen, werkplaatsen en alle vertrekken die toegankelijk zijn voor leerlingen moeten voorzien zijn van deuren met doorzichtige ruiten, zodat buiten te zien is wat binnen gebeurt.
Niet voor niets een opmerkelijke controle, de angst, de aanwezigheid van misbruik spat er subtiel vanaf, en dan is er nog het masturbatie gedrag van de jongens. Ook dat wisten de broeders, met name Eymard (Schafraad) die sommige jongens in bescherming nam daar ze straf kregen in Bleijerheide / Onania waar broeder L kampioen geilpompen 3 x daags zichzelf aftrok. De seksepietjes waren ‘all around’ op Bleijerheide voor als achter de ramen, of zelfs aan je bed.


